پاداش اطعام

[ویکی فقه] پاداش اطعام (قرآن). پاداش اطعام مخلصانه، برخورداری از نعمات بهشتی، عبور از صراط، لقای الهی و نجات از شرور قیامت است.
۱. پذیرایی از ابرار با ظرف های بلورین نقره ای در بهشت، پاداش اطعام مخلصانه آنان: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند! » «انما نطعمکم لوجه اللـه لا نر ید منکم جزاء ولا شکور ا» «(و می گویند: ) ما شما را بخاطر خدا اطعام می کنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمی خواهیم! » «ویطاف علیهم بآنیة من فضة واکواب کانت قوار یر ا» «و در گرداگرد آنها ظرفهایی سیمین و قدحهایی بلورین می گردانند (پر از بهترین غذاها و نوشیدنی ها)، » «قوار یر من فضة قدر وها تقدیر ا» «ظرفهای بلورینی از نقره، که آنها را به اندازه مناسب آماده کرده اند! » ۲. پذیرایی از ابرار اطعام کننده به نیازمندان، در بهشت با نوجوانانی جاودانه و زیبا، همچون مرواریدهای پراکنده: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند! » «ویطوف علیهم ولدان مخلدون اذا ر ایتهم حسبتهم لؤلؤا منثور ا» «و بر گردشان (برای پذیرایی) نوجوانانی جاودانی می گردند که هرگاه آنها را ببینی گمان می کنی مروارید پراکنده اند! »
تخت های بهشتی
تکیه زدن بر تخت های بهشتی در هوایی معتدل و دلنشین، پاداش اطعام ابرار به نیازمندان: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند! » «وجزاهم بما صبر وا جنة وحر یر ا» «و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش می دهد! » «متکئین فیها علی الار ائک لا یر ون فیها شمسا ولا زمهر یر ا» «این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کرده اند، نه آفتاب را در آنجا می بینند و نه سرما را! »
دستبندهای بهشتی
تزیین ابرار با دستبندهای نقره ای در بهشت، پاداش اطعام آنان به نیازمندان: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند! » «عالیهم ثیاب سندس خضر واستبر ق وحلوا اساور من فضة وسقاهم ر بهم شر ابا طهور ا» «بر اندام آنها (بهشتیان) لباسهایی است از حریر نازک سبزرنگ، و از دیبای ضخیم، و با دستبندهایی از نقره آراسته اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان می نوشاند! »
سایه های بهشتی
...