ویلیام هیلتون هاول ( William Hilton Hovell ) ( ۲۶ آوریل ۱۷۸۶ – ۹ نوامبر ۱۸۷۵ ) ، کاوشگر انگلیسی استرالیا بود. او با همیلتون هیوم یک سفر زمینی در ۱۸۲۴ از سیدنی به بندر فیلیپ ( نزدیک ملبورن امروزی ) انجام داد و بعداً منطقه اطراف بندر غربی را کاوش کرد.
هاول در یارموث، نورفولک، انگلستان به دنیا آمد. پدرش ناخدا و مالک بخشی از یک کشتی تجارتی به دریای مدیترانه بود که طی یک سفر دریایی در ۱۷۹۴ توسط فرانسوی ها دستگیر و به بندری منتقل شد، در آنجا به مدت دو سال اسیر جنگی شد. ویلیام زمانی که تنها ۱۰ سال داشت برای امرار معاش به دریا رفت، او پس از گذراندن زندگی سراسر سخت، در ۲۰ سالگی با زنوبیا مقیم پرو آشنا شد و دو سال بعد کاپیتان دریایی تجاری جونو شد که به ریوژانیرو و دیگر جاها می رفت. [ ۲] او تصمیم گرفت به استرالیا برود و در ۹ اکتبر ۱۸۱۳ به همراه همسرش استر نئو آرندل ( دختر جراح توماس آرندل ) و دو فرزند، یک پسر و یک دختر، با کشتی ارل اسپنسر به سیدنی نیو ساوت ولز رسید. [ ۳] [ ۴] هاول با ایجاد ارتباط با سیمئون لرد، رئیس کشتی شد و چندین سفر تجاری در امتداد ساحل شرقی سواحل استرالیا و به نیوزیلند انجام داد.
در ژوئن ۱۸۱۶، زمانی که فرماندهی برادران را برعهده داشت در کنت گروپ، تنگه باس غرق شد و به همراه خدمه هشت نفره اش به مدت ۱۰ هفته با گندم های محموله شان که خیس و شسته شده بود، زنده ماندند، قبل از اینکه توسط اسپرینگ نجات پیدا کنند. [ ۵] در سال ۱۸۱۹ زمینی نزدیک سیدنی مستقر شد و در جهت جنوب کاوش کرد. او در سال ۱۸۲۳ به دره بوراگورنگ رسید.
در سال ۱۸۲۴، فرماندار سر توماس بریزبن از هاول خواست تا با همیلتون هیوم به اکتشاف در جنوب نیو ساوت ولز و ویکتوریا بپیوندد تا اطلاعات بیشتری در مورد هر رودخانه ای که ممکن است در جهت خلیج اسپنسر به سمت جنوب حرکت کند به دست آورد. هاول تجربه کمی در گیاهان داشت، اما تجربه زیادی به عنوان یک دریانورد داشت.
سفر اکتشافی رسمی برنامه ریزی شده، انجام نشد و هیوم و هاول تصمیم گرفتند، سفر را با هزینه شخصی خود انجام دهند. مقداری زین، لباس، پتو و اسلحه از فروشگاه های دولتی تهیه کردند. [ ۶] کاوشگران در ۳ اکتبر ۱۸۲۴ با شش مرد آنجا را ترک کردند. آنها در ۱۳ اکتبر به ایستگاه هیوم رسیدند و در ۱۷ اکتبر سفر اکتشافی را با پنج گاو نر، سه اسب و دو گاری آغاز کردند. در ۲۲ اکتبر آنها متوجه شدند که تنها راه برای عبور از رودخانه مارومبدجی که در آن زمان سیل زده بود، تبدیل یکی از گاری ها به یک نوع قایق با گذراندن یک نوع پارچه برزنت، از زیر آن بود. مردان، اسب ها و گاو نر شنا کردند و همه چیز با موفقیت انجام شد. یکی دو روز بعد در منطقه تپهٔ شکسته، پر از مسیرهای آبی، آنها در یافتن جاده ای برای گاری های بارگیری شده، با مشکل زیادی مواجه شدند و در ۲۷ اکتبر تصمیم گرفتند، آنها را رها کنند. تا ۱۶ نوامبر مسیر آنها در یک منطقه کوهستانی دشوار بود. در آن روز آنها به رودخانه بزرگی رسیدند که هاول آن را رودخانه هیوم نامید «او اولین کسی بود که آن را دید». قسمت بالای رودخانه موری بود که چند سال بعد توسط چارلز استورت نام گذاری شد. عبور از اینجا غیرممکن بود، اما پس از چند روز جای بهتری پیدا شد و با ساخت اسکلت نامتعادل یک قایق، موفق به عبور از آن شدند. در ۳ دسامبر آنها به رودخانه گلبرن رسیدند که توانستند بدون قایق از آن عبور کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهاول در یارموث، نورفولک، انگلستان به دنیا آمد. پدرش ناخدا و مالک بخشی از یک کشتی تجارتی به دریای مدیترانه بود که طی یک سفر دریایی در ۱۷۹۴ توسط فرانسوی ها دستگیر و به بندری منتقل شد، در آنجا به مدت دو سال اسیر جنگی شد. ویلیام زمانی که تنها ۱۰ سال داشت برای امرار معاش به دریا رفت، او پس از گذراندن زندگی سراسر سخت، در ۲۰ سالگی با زنوبیا مقیم پرو آشنا شد و دو سال بعد کاپیتان دریایی تجاری جونو شد که به ریوژانیرو و دیگر جاها می رفت. [ ۲] او تصمیم گرفت به استرالیا برود و در ۹ اکتبر ۱۸۱۳ به همراه همسرش استر نئو آرندل ( دختر جراح توماس آرندل ) و دو فرزند، یک پسر و یک دختر، با کشتی ارل اسپنسر به سیدنی نیو ساوت ولز رسید. [ ۳] [ ۴] هاول با ایجاد ارتباط با سیمئون لرد، رئیس کشتی شد و چندین سفر تجاری در امتداد ساحل شرقی سواحل استرالیا و به نیوزیلند انجام داد.
در ژوئن ۱۸۱۶، زمانی که فرماندهی برادران را برعهده داشت در کنت گروپ، تنگه باس غرق شد و به همراه خدمه هشت نفره اش به مدت ۱۰ هفته با گندم های محموله شان که خیس و شسته شده بود، زنده ماندند، قبل از اینکه توسط اسپرینگ نجات پیدا کنند. [ ۵] در سال ۱۸۱۹ زمینی نزدیک سیدنی مستقر شد و در جهت جنوب کاوش کرد. او در سال ۱۸۲۳ به دره بوراگورنگ رسید.
در سال ۱۸۲۴، فرماندار سر توماس بریزبن از هاول خواست تا با همیلتون هیوم به اکتشاف در جنوب نیو ساوت ولز و ویکتوریا بپیوندد تا اطلاعات بیشتری در مورد هر رودخانه ای که ممکن است در جهت خلیج اسپنسر به سمت جنوب حرکت کند به دست آورد. هاول تجربه کمی در گیاهان داشت، اما تجربه زیادی به عنوان یک دریانورد داشت.
سفر اکتشافی رسمی برنامه ریزی شده، انجام نشد و هیوم و هاول تصمیم گرفتند، سفر را با هزینه شخصی خود انجام دهند. مقداری زین، لباس، پتو و اسلحه از فروشگاه های دولتی تهیه کردند. [ ۶] کاوشگران در ۳ اکتبر ۱۸۲۴ با شش مرد آنجا را ترک کردند. آنها در ۱۳ اکتبر به ایستگاه هیوم رسیدند و در ۱۷ اکتبر سفر اکتشافی را با پنج گاو نر، سه اسب و دو گاری آغاز کردند. در ۲۲ اکتبر آنها متوجه شدند که تنها راه برای عبور از رودخانه مارومبدجی که در آن زمان سیل زده بود، تبدیل یکی از گاری ها به یک نوع قایق با گذراندن یک نوع پارچه برزنت، از زیر آن بود. مردان، اسب ها و گاو نر شنا کردند و همه چیز با موفقیت انجام شد. یکی دو روز بعد در منطقه تپهٔ شکسته، پر از مسیرهای آبی، آنها در یافتن جاده ای برای گاری های بارگیری شده، با مشکل زیادی مواجه شدند و در ۲۷ اکتبر تصمیم گرفتند، آنها را رها کنند. تا ۱۶ نوامبر مسیر آنها در یک منطقه کوهستانی دشوار بود. در آن روز آنها به رودخانه بزرگی رسیدند که هاول آن را رودخانه هیوم نامید «او اولین کسی بود که آن را دید». قسمت بالای رودخانه موری بود که چند سال بعد توسط چارلز استورت نام گذاری شد. عبور از اینجا غیرممکن بود، اما پس از چند روز جای بهتری پیدا شد و با ساخت اسکلت نامتعادل یک قایق، موفق به عبور از آن شدند. در ۳ دسامبر آنها به رودخانه گلبرن رسیدند که توانستند بدون قایق از آن عبور کنند.
wiki: ویلیام هاول