ویلیام ادامز

ویلیام آدامز (ملوان). ویلیام آدامز انگلیسی: William Adams میئورا آنجین ( به ژاپنی: 三浦 按針 ) ؛ ۲۴ سپتامبر ۱۵۶۴ – ۱۶ مهٔ ۱۶۲۰ ) یک ناوبر، سیاح، و ملوان اهل انگلستان بود. او به عنوان اولین انگلیسی شناخته می شود که در سال ۱۶۰۰ توانست با کشتی به ژاپن پا بگذارد. او برای کمپانی هند شرقی هلند کار می کرد. او همچنین به عنوان اولین سامورایی از جهان غرب شناخته می شود. ویلیام آدامز کمی بعد از ورود به ژاپن به عنوان مشاور به خدمت توکوگاوا ایه یاسو درآمد.
از آغاز قرن نوزدهم، رمان های متعددی بر اساس زندگی ویلیام آدامز نوشته شده است. او مدل برای شخصیت جان بلکتورن در رمان پرفروش شوگون ( ۱۹۷۵ ) نوشتهٔ جیمز کلیول است همچنین در ۱۹۸۰ از این رمان یک مینی سریال تلویزیونی به نام شوگون نیز اقتباس شده است.
آدامز در جیلینگهام، کنت، انگلستان متولد شد. در هنگام درگذشت پدرش دوازده سال داشت، آدامز شاگرد صاحب یک استاد کشتی سازی در لایم هاوس در شرق لندن برای یادگیری دریانوردی شد. او دوازده سال بعد را صرف یادگیری کشتی سازی، اخترشناسی، و ناوبری کرد و سپس به نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا وارد شد.
در جنگ انگلیس و اسپانیا ( ۱۶۰۴–۱۵۸۵ ) ، آدامز در نیروی دریایی سلطنتی به عنوان زیردست فرانسیس دریک خدمت می کرد. در سال ۱۵۸۸ علیه ناوگان اسپانیایی آرمادا خدمت کرد. سپس به عنوان ناخدا به شرکت بربر وارد شد. پس از آن جذب کمپانی هند شرقی هلند و تجارت با هند شد.
در سن ۳۴ سالگی و در سال ۱۵۹۸ ناوبر ۵ کشتی متعلق به کمپانی هند شرقی هلند شد که از نوتردام بطرف شرق آسیا حرکت می کرد. برادر او «توماس» نیز در این سفر با او همراه بود. در این زمان هلند متحد انگلستان علیه اسپانیا بود. از طرف دیگر هلند به طرفداری از پروتستانتیسم نیز در شورشی که به نام شورش هلند معروف است در حال نبرد با اسپانیا بود.
مأموریت اصلی این ناوگان رسیدن به سواحل غرب آمریکای جنوبی بود، جایی که قرار بود آن ها محموله خود را برای خرید نقره به فروش برسانند، و قرار بود تنها در صورتی که اولین مأموریت شکست بخورد، راهی ژاپن شوند. در این صورت، آن ها قرار بود نقره را در ژاپن که به داشتن نقره شهرت داشت، به دست آورده و قبل از بازگشت به اروپا نقره را برای خرید ادویه جات در جزایر ملوک ( جزایر ادویه ) به کار ببرند.
کشتی ها از ۷۵ تا ۲۵۰ تن داشتند و مردان ملوان زیادی داخل آن ها بودند، وقتی کشتی ها به سواحل گینه در غرب آفریقا رسیدند مردان ماجراجوی کشتی به جزیره آنوبون ( در گینه استوایی کنونی ) برای تأمین آذوقه حمله کردند. سپس سفرشان را در غرب و به طرف تنگه ماژلان ادامه دادند. به علت نامساعد بودن آب و هوا و پس از چند بلایای در اقیانوس اطلس جنوبی، تنها سه کشتی از پنج کشتی موفق شدند از تنگه ماژلان بگذرند. ( یکی از کشتی ها بعد از اینکه در آب و هوای بد سرگردان شد و توسط یک کشتی اسپانیایی دستگیر شد. یک کشتی دیگر در ژوئیه ۱۶۰۰ با ۳۶ مرد بازمانده از ۱۰۹ خدمه اصلی، به روتردام بازگشت )