فردریش ویلهلم اوستوالد ( به لتونیایی: Vilhelms Ostvalds ) ( به آلمانی: Friedrich Wilhelm Ostwald ) ( زادهٔ ۲ سپتامبر ۱۸۵۳، درگذشت ۴ آوریل ۱۹۳۲ ) شیمیدان، فیلسوف و از ساکنان آلمانی کناره های شرقی دریای بالتیک است که در سال ۱۹۰۹ برای کارهایش بر روی کاتالیزور، تعادل های شیمیایی و سرعت واکنش، موفق به دریافت جایزهٔ نوبل شیمی شد. از اوستوالد، یاکوبوس هنریکوس وانت هوف و سوانته آرنیوس به عنوان پایه گذاران تخصص شیمی فیزیک یاد می شود.
اوستوالد به صورت موروثی به عنوان یک آلمانی - بالتیکی شناخته می شود. او در ریگا در خانوادهٔ یک چلیک ساز به دنیا آمد، پدرش گاتفرید اوستوالد ( ۱۹۰۳–۱۸۲۴ ) و مادرش الیزابت لوکل ( ۱۹۰۳–۱۸۲۴ ) نام داشت. دو برادر دیگر او اگن ( ۱۹۳۲–۱۸۵۱ ) و گاتفرید ( ۱۹۱۸–۱۸۵۵ ) نام داشتند. او در سال ۱۸۷۵ از دانشگاه تارتو در استونی فارغ التحصیل شد و مدرک دکتری خود را نیز در سال ۱۸۷۸ از همان دانشگاه زیر نظر کارل اشمیت گرفت. همچنین اوستوالد از سال ۱۸۷۵ تا ۱۸۸۱ در دانشگاه ترتو و از سال ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۷ در پلی تکنیک ریگا به تدریس پرداخت.
اعتبار ویلهلم اوستوالد به دلیل ایجاد فرایند استوالد ( ثبت در سال ۱۹۰۲ ) است. از این فرایند در ساخت اسید نیتریک استفاده می شود. البته پایهٔ شیمیایی آن ۶۴ سال پیش توسط کولمن ( Kuhlmann ) ثبت شده بود. این دست آورد در آن دوران فقط از نگاه علمی مورد توجه قرار گرفت و احتمالاً به دلیل نداشتن منابع آمونیاک بود که بیش از آن پیش رفت نکرد. کشف اوستوالد نیز به عنوان یک کشف علمی باقی ماند تا اینکه تلاش های فریتش هاربر و کارل بوش در زمینهٔ فرایند تثبیت نیتروژن به نتیجه رسید ( کامل شده در سال ۱۹۱۱ یا ۱۹۱۳ ) تا سال ۱۹۰۸ ( شش سال پس از ثبت ) اوستوالد مشغول گسترش فرایند خود و تجاری کردن آن بود البته در آن دوران شش سال برای کارهای اداری زمان لازم بود تا بتوان برای یک طرح ثبت شده کمک هزینه دریافت کرد.
ترکیب این دو رویداد باعث شد تا طرح او تجاری شود و به تولید انبوه کود و مواد منفجره که در آن دوران به دلیل جنگ جهانی اول به شدت مورد نیاز آلمان بود، برسد. همچنین اوستوالد در زمینهٔ نظریهٔ رقیق سازینیز فعالیت کرد که به کشف قانون رقیق سازی که به نام خودش ثبت شده، منجر شد. قانون اوستوالد در رابطه با عملکرد پلی مورف ها است. گفته می شود نخستین بار واژهٔ مول در سال ۱۹۰۰ از سوی اوستوالد به دنیای شیمی معرفی شده است. او یک مول را برابر با وزن مولکولی یک ماده بر حسب گرم تعریف کرد، که طبق نظر اوستوالد این مفهوم به گازهای ایدآل مربوط می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاوستوالد به صورت موروثی به عنوان یک آلمانی - بالتیکی شناخته می شود. او در ریگا در خانوادهٔ یک چلیک ساز به دنیا آمد، پدرش گاتفرید اوستوالد ( ۱۹۰۳–۱۸۲۴ ) و مادرش الیزابت لوکل ( ۱۹۰۳–۱۸۲۴ ) نام داشت. دو برادر دیگر او اگن ( ۱۹۳۲–۱۸۵۱ ) و گاتفرید ( ۱۹۱۸–۱۸۵۵ ) نام داشتند. او در سال ۱۸۷۵ از دانشگاه تارتو در استونی فارغ التحصیل شد و مدرک دکتری خود را نیز در سال ۱۸۷۸ از همان دانشگاه زیر نظر کارل اشمیت گرفت. همچنین اوستوالد از سال ۱۸۷۵ تا ۱۸۸۱ در دانشگاه ترتو و از سال ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۷ در پلی تکنیک ریگا به تدریس پرداخت.
اعتبار ویلهلم اوستوالد به دلیل ایجاد فرایند استوالد ( ثبت در سال ۱۹۰۲ ) است. از این فرایند در ساخت اسید نیتریک استفاده می شود. البته پایهٔ شیمیایی آن ۶۴ سال پیش توسط کولمن ( Kuhlmann ) ثبت شده بود. این دست آورد در آن دوران فقط از نگاه علمی مورد توجه قرار گرفت و احتمالاً به دلیل نداشتن منابع آمونیاک بود که بیش از آن پیش رفت نکرد. کشف اوستوالد نیز به عنوان یک کشف علمی باقی ماند تا اینکه تلاش های فریتش هاربر و کارل بوش در زمینهٔ فرایند تثبیت نیتروژن به نتیجه رسید ( کامل شده در سال ۱۹۱۱ یا ۱۹۱۳ ) تا سال ۱۹۰۸ ( شش سال پس از ثبت ) اوستوالد مشغول گسترش فرایند خود و تجاری کردن آن بود البته در آن دوران شش سال برای کارهای اداری زمان لازم بود تا بتوان برای یک طرح ثبت شده کمک هزینه دریافت کرد.
ترکیب این دو رویداد باعث شد تا طرح او تجاری شود و به تولید انبوه کود و مواد منفجره که در آن دوران به دلیل جنگ جهانی اول به شدت مورد نیاز آلمان بود، برسد. همچنین اوستوالد در زمینهٔ نظریهٔ رقیق سازینیز فعالیت کرد که به کشف قانون رقیق سازی که به نام خودش ثبت شده، منجر شد. قانون اوستوالد در رابطه با عملکرد پلی مورف ها است. گفته می شود نخستین بار واژهٔ مول در سال ۱۹۰۰ از سوی اوستوالد به دنیای شیمی معرفی شده است. او یک مول را برابر با وزن مولکولی یک ماده بر حسب گرم تعریف کرد، که طبق نظر اوستوالد این مفهوم به گازهای ایدآل مربوط می شود.
wiki: ویلهلم اوستوالد