[ویکی فقه] «ویلفرد تسیجر» در سال ۱۹۱۰ م در شهر آدیس آبابا، پایتخت اتیوپی، متولد شد و به سال ۲۰۰۳ م در سن ۹۳ سالگی جهان را بدرود گفت.
پدر وی لرد چیلمز فورد سفیر بریتانیای کبیر در پادشاهی حبشه بود. ویلفرد تا هفت سالگی در این سرزمین ماند و دشت های اطراف محل سکونت خانواده خویش را با پای کودکانه خود در می نوردید، عادتی که تا پایان عمر همراه وی بود و آن را مهمترین لذت و عشق زندگی خود می دانست. شهرت او به خاطر دوبار عبور پیاده در سال های ۱۹۴۸ و ۱۹۵۶ از صحرای ربع الخالی و کتاب هایش درباره عرب های هور است. سفرهایی در آسیا کرد و به منطقه بختیاری ایران هم رفت. با عرب های هورنشین عراق زندگی کرد. در واقع او سال های کودکی و نوجوانی خود را با سفر در طبیعت زیبای افریقا، هند ، کشمیر، کردستان، شبه جزیره عربی و افغانستان، به همان سان که خانواده وی بر حسب شرایط شغلی خود در این سرزمین ها جابجا می شد، گذراند. در همه این نقل و انتقال ها، دنیای جدید را در برابر چشمان خود کشف می کرد که با وجود اختلاف مردمان، سنت ها و آداب و رسوم آن ها، در یک چیز مشترک بودند، «... غروب همه این سرزمین ها دلگیر و غم انگیز بود». جوانی تسیجر در دبیرستان ایتون (همان دبیرستانی که چرچیل در آن درس خوانده بود) و دانشگاه آکسفورد سپری گشت.
فعالیت سیاسی
با پایان تحصیلات وی، اگرچه در سلک دیپلماسی و نظامی دولت بریتانیا درآمد، اما در کنار آن، به چیزی که همیشه به آن عشق می ورزید، یعنی سفر و کشف سرزمین ها و مردمان جدید، همت گماشت. از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۰ در دستگاه سیاسی کشور خود در سودان خدمت کرد، سپس در آستانه جنگ جهانی دوم به نیروی نظامی پیوست و در نبرد با آلمان نازی در صحراهای افریقا تا سقوط رایش سوم فعالیت نمود. با پایان جنگ یک بار دیگر به فعالیت سیاسی بازگشت و مدتی را به عنوان مشاور عالی ولیعهد اتیوپی گذراند. بعد از آن به شبه جزیره عربی رفت و آخرین فعالیت خود به عنوان کارمند اداره سیاست خارجه بریتانیا قبل از بازنشستگی را در شرق کنیا به پایان رساند.
انسان شناس
تسیجر بسیاری از مشاهدات خود را در سرزمین های مختلف به رشته تحریر درآورد که مجموعه بی نظیر و ذیقیمتی از آثارش را به دوستداران فرهنگ های مختلف و پژهشگران علم «انسان شناسی» عرضه کرد. با این وجود او متواضعانه اظهار می دارد که من « انسان شناس» نیستم. اما واقعیت این است که او در پی چیزهائی رفت، کشف نمود، جمع آوری کرد و آن ها را به گنجینه علم بشریت اضافه نمود که هیچیک از دانشمندان علم انسان شناسی امروز در دانشگاه های مختلف جهان چنین کاری انجام ندادند. او لیاقت آن را داشت که کرسی انسان شناسی یکی از دانشگاه های معتبر دنیا را تصاحب کند، اما در حق او توهین آمیز خواهد بود که بگوئیم برای رسیدن به چنین منصبی به گرد جهان رفته بود.
کشف معنویت
...
پدر وی لرد چیلمز فورد سفیر بریتانیای کبیر در پادشاهی حبشه بود. ویلفرد تا هفت سالگی در این سرزمین ماند و دشت های اطراف محل سکونت خانواده خویش را با پای کودکانه خود در می نوردید، عادتی که تا پایان عمر همراه وی بود و آن را مهمترین لذت و عشق زندگی خود می دانست. شهرت او به خاطر دوبار عبور پیاده در سال های ۱۹۴۸ و ۱۹۵۶ از صحرای ربع الخالی و کتاب هایش درباره عرب های هور است. سفرهایی در آسیا کرد و به منطقه بختیاری ایران هم رفت. با عرب های هورنشین عراق زندگی کرد. در واقع او سال های کودکی و نوجوانی خود را با سفر در طبیعت زیبای افریقا، هند ، کشمیر، کردستان، شبه جزیره عربی و افغانستان، به همان سان که خانواده وی بر حسب شرایط شغلی خود در این سرزمین ها جابجا می شد، گذراند. در همه این نقل و انتقال ها، دنیای جدید را در برابر چشمان خود کشف می کرد که با وجود اختلاف مردمان، سنت ها و آداب و رسوم آن ها، در یک چیز مشترک بودند، «... غروب همه این سرزمین ها دلگیر و غم انگیز بود». جوانی تسیجر در دبیرستان ایتون (همان دبیرستانی که چرچیل در آن درس خوانده بود) و دانشگاه آکسفورد سپری گشت.
فعالیت سیاسی
با پایان تحصیلات وی، اگرچه در سلک دیپلماسی و نظامی دولت بریتانیا درآمد، اما در کنار آن، به چیزی که همیشه به آن عشق می ورزید، یعنی سفر و کشف سرزمین ها و مردمان جدید، همت گماشت. از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۰ در دستگاه سیاسی کشور خود در سودان خدمت کرد، سپس در آستانه جنگ جهانی دوم به نیروی نظامی پیوست و در نبرد با آلمان نازی در صحراهای افریقا تا سقوط رایش سوم فعالیت نمود. با پایان جنگ یک بار دیگر به فعالیت سیاسی بازگشت و مدتی را به عنوان مشاور عالی ولیعهد اتیوپی گذراند. بعد از آن به شبه جزیره عربی رفت و آخرین فعالیت خود به عنوان کارمند اداره سیاست خارجه بریتانیا قبل از بازنشستگی را در شرق کنیا به پایان رساند.
انسان شناس
تسیجر بسیاری از مشاهدات خود را در سرزمین های مختلف به رشته تحریر درآورد که مجموعه بی نظیر و ذیقیمتی از آثارش را به دوستداران فرهنگ های مختلف و پژهشگران علم «انسان شناسی» عرضه کرد. با این وجود او متواضعانه اظهار می دارد که من « انسان شناس» نیستم. اما واقعیت این است که او در پی چیزهائی رفت، کشف نمود، جمع آوری کرد و آن ها را به گنجینه علم بشریت اضافه نمود که هیچیک از دانشمندان علم انسان شناسی امروز در دانشگاه های مختلف جهان چنین کاری انجام ندادند. او لیاقت آن را داشت که کرسی انسان شناسی یکی از دانشگاه های معتبر دنیا را تصاحب کند، اما در حق او توهین آمیز خواهد بود که بگوئیم برای رسیدن به چنین منصبی به گرد جهان رفته بود.
کشف معنویت
...
wikifeqh: ویلفرد_تسیجر