ویلا

ویلا ( به فرانسوی و انگلیسی: Villa ) به ساختمانی گفته می شود که در تعریف امروزه از چهار طرف به بیرون نما داشته باشد و معمولاً آن را در اطراف شهرها یا در ییلاق ها می سازند. البته در بعضی از کشورها قوانین ساخت و ساز به شهروندان اجازهٔ ساخت ویلا در داخل شهر را می دهد و خانه های مسکونی به صورت ویلایی ساخته می شوند. ویلا یک سازه یک سطحی ( ویلای فلت "flat" ) و یا دو یا چند سطح می باشد، که ویلای دو سطحی را دوبلکس "duplex" و سه سطحی را ویلای تریبلکس "triplex" ومی نامند. ویلا ها اغلب دارای پاسیو بیرونی و باغ یا تراس جلویی هستند . آنها ممکن است حداقل یک دیوار مشترک با ویلای همسایه داشته باشند یا جدا باشند.
ساخت ویلاها از جمهوری روم باستان شروع شد و در آن زمان ساختمان های ارزشمند افراد طبقه بالای اجتماع به صورت ویلا در محوطه ها یا باغ های وسیع ساخته می شدند که بعد از فروپاشی امپراتوری روم توسط کلسیا کاربریشان تغییر کرد و به صورت صومعه استفاده می شدند و در قرون وسطی بعد از تعمیر و تغییراتی دوباره به صورت ساختمان های اشرافی مورد استفاده قرار می گرفتند.
برخی از ویلاهای عصر رنسانس هنوز نیز سالم هستند. ویلای روتوندا از عصر رنسانس تا به امروز به طور کامل سالم مانده است.
در ایران در فرهنگ عامه معمولاً به خانه هایی که نمای چهار طرف داشته باشند یا سقف شیب دار داشته باشند خانه های ویلایی گفته می شود و در شمال ایران به خاطر اقلیم مرطوب اکثر خانه ها به صورت ویلایی ساخته می شدند و با گسترش شهرها از تعداد ویلاها در مراکز شهرها کاسته شد ولی در حومه و شهرک های ویلاها به چشم می خورند. اگر راهی سفر به شمال هستید حتما میدانید که هوای شمال به خصوص رشت همیشه بارانی هست. به همین دلیل اکثر ویلاهای رشت به صورت شیروانی ساخته می شوند و در هنگام ساخت ویلا در شمال باید به میزان رطوبت آن شهر باید توجه کرد. [ ۱]
ویلا هایی که به سبک معماری مدرن طراحی و اجرا شده اند را ویلای مدرن میگویند، نمونه های مهمی از ویلا های مدرن عبارتند از:
• ویلا ساوا اثر لوکوربوزیه در پواسی، فرانسه[ ۲] [ ۳]
• ویلا مایرا توسط آلوار آلتو در نورمارکو، فنلاند[ ۴] [ ۵]

ویلا (ایلیدژا – سارایوو). ویلا ( ایلیدژا – سارایوو ) ( به لاتین: Vela ( Ilidža – Sarajevo ) ) یک منطقهٔ مسکونی در بوسنی و هرزگوین است که در استان سارایوو واقع شده است. [ ۱]

ویلا (Villa)
در کهن ترین کاربردش در روم باستان به خانه ای ییلاقی و مزرعه ای خودکفا اطلاق می شد که مالک ثروتمندش گه گاه برای استراحت از آن استفاده می کرد. در دورۀ رنسانس ایتالیا افزون بر ویلّا روستیکا یا خانۀ روستایی سنتی، ویلّا اوربانا یا ویلای شهری نیز پدید آمد که جنبۀ مسکونی نداشت و با باغی بزرگ بیشتر حکم تفرجگاه داشت. در انگلستان در قرن ۱۹ خانه های نسبتاً مجلل و معمولاً خارج از شهر را ویلا نامیدند. امروزه به خانه هایی با ساختمان مستقل و در اندازۀ متوسط ویلا می گویند.