ویسواوا شیمبورسکا

ویسواوا شیمبورسکا و آوانویسی درست ویسلاوا شیمبورسکا, لهستانی: Maria Wisława Anna Szymborska ( به لهستانی: Wisława Szymborska ) ( زادهٔ ۱۹۲۳ - درگذشتهٔ ۲۰۱۲ ) شاعر، مقاله نویس، مترجم لهستانی بود. او در سال ۱۹۹۶ برنده جایزهٔ نوبل ادبیات شد. داوران کمیتهٔ ادبی جایزهٔ نوبل در توصیف وی، او را «موتسارت شعر» خوانده بودند؛ کسی که ظرافت های زبانی را با «شور و هیجان های بتهوونی» در هم آمیخته بود. [ ۱] اشعار وی به زبان های انگلیسی و بسیاری از زبان های اروپایی، چینی، فارسی، عبری و عربی ترجمه شده است. چندین مجموعهٔ شعر و کتاب های بسیاری که ترجمهٔ او از زبان فرانسه به زبان لهستانی است، در کنار ده ها مقالهٔ ادبی دیگر از او به جا مانده است. [ ۲]
ویسواوا شیمبورسکا در دوم ژوئیهٔ ۱۹۲۳ در روستایی در غرب لهستان متولد شد. [ ۳] پدرش مباشر املاک یک خانوادهٔ کنت بود. هشت ساله بود که همراه با والدینش به کراکوف مهاجرت کرد. بین سال های ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۸ در دانشگاه یاگیلونیا کراکوف به تحصیل در رشتهٔ ادبیات و جامعه شناسی پرداخت. اولین شعرش در سال ۱۹۴۵ در روزنامه ای در کراکوف چاپ شد. در اولین مجموعهٔ شعرش با نام برای این است که زنده ایم، آشکارا تحت تأثیر سبک ادبی رسماً تأیید شده از سوی رژیم کمونیستی لهستان، نظریهٔ رئالیسم سوسیالیستی بود. در سال ۱۹۵۳ به عضویت هیئت تحریریهٔ یک مجله ادبی با گرایش های روشنفکری درآمد و تا سال ۱۹۸۱ در آن مجله حضور داشت. در طی این مدت، وی نه تنها به عنوان یک شاعر؛ که در مقام منتقد کتاب و مترجم شعر نیز به شهرت دست پیدا کرد.
ویسواوا شیمبورسکا، در تاریخ ۱ فوریه ۲۰۱۲، بر اثر سرطان ریه در شهر کراکوف درگذشت. [ ۴]
• برای این است که زنده ایم ۱۹۵۲
• پرسش گری از خود ۱۹۵۴
• فراخواندن یتی ۱۹۵۷
• نمک ۱۹۶۲ ( ترجمهٔ رضا عظیمی و عرفان کریمی نجات، نشر آنیما )
• یکصد و یک شعر ۱۹۶۶
• کُلی حال ۱۹۶۷ ( تحت عنوان «خاتمه ندارد»، ترجمهٔ رضا عظیمی و الهه عبادی، انتشارات فصل پنجم )
• اشعار منتخب ۱۹۶۷
• می شُد ۱۹۷۲
• به هر حال ۱۹۷۲
• یک عدد بزرگ ۱۹۷۶
• مردمِ روی پل ( آدم های روی پل ) ۱۹۸۶ ( ترجمهٔ مارک اسموژینسکی و شهرام شیدایی و چوکا چکاد )
• خواندنِ بیخودی ۱۹۹۲
• پایان و آغاز ۱۹۹۳
• از نگاه یک دانه شن ۱۹۹۶
• صد شعر، صد شادی ۱۹۹۷
• لحظه ۲۰۰۲
• نغمه هایی برای بچه های گنده ۲۰۰۳
• دونقطه ۲۰۰۵
• اینجا ۲۰۰۹
• عجیب ترین کلمات ( ترجمهٔ بابک زمانی )
• هیچ چیز دوبار اتفاق نمی افتد ( ترجمهٔ ملیحه بهارلو، نشر چشمه، ۱۳۹۳ )