ویرایش تصویر ( یا نگاره ) شامل هر فرایند ایجاد تغییر در تصاویر می باشد. ویرایش تصویر همچنین شامل همه عکس های دیجیتال و عکس های آنالوگ می شود.
بسیاری از فرمت های فایل تصویری از فشرده سازی داده ها برای کاهش حجم فایل و صرفه جویی در فضای ذخیره سازی استفاده می کنند. فشرده سازی دیجیتالی تصاویر ممکن است در دوربین انجام شود یا در رایانه با ویرایشگر تصویر انجام شود. هنگامی که تصاویر در قالب "JPEG" ذخیره می شوند، یعنی فشرده سازی قبلاً انجام شده است. نرم افزارهایی وجود دارند که به کاربر اجازه می دهند سطح و میزان فشرده سازی ( یا کاهش حجم نگاره ) را تعیین کند.
لایه ها از دیگر بخش های مهم یک ویرایشگر تصویر هستند. با استفاده از آن ها می توان بدون تأثیر بر لایه دیگر تصویر تغییرات را اعمال و در لحظه نتیجه کلی چند لایه را مشاهده کرد. نکته خوب دیگر دربارهٔ لایه ها قابلیت حذف تکی آن ها بدون تأثیر در لایه های دیگر و کل تصویر است. [ ۱]
ویراستاران تصویر می توانند اندازه تصاویر را نیز تغییر دهند؛ دوربین های وضوح بالا می توانند تصاویر بزرگی را تولید کنند که معمولاً برای استفاده در اینترنت مناسب نیستند و باید کمی تصاویر را کوچک کرد. با استفاده از یک فرایند ریاضی پیکسل ها و اطلاعات تصاویر دوباره بازسازی می شوند.
برش تصاویر هنگامی انجام می شود که نیاز باشد تنها بخشی از تصویر را استفاده کنیم و به دیگر بخش های آن نیازی نباشد؛ بهترین نتایج برای این کار هنگامی بدست می آید که تصاویر دارای کیفیت بالایی باشند.
جلوه های ویژه قابل اعمال بر تصاویر معمولاً خودکار هستند و ممکن است توسط نرم افزارهای ویرایشی غیر حرفه ای نیز ارائه شوند. این نوع ویرایش ها معمولاً در تصویر تغییرات زیادی به وجود می آورند و بیشتر برای ایجاد تصاویر هنری استفاده می شوند.
با استفاده از نرم افزارهای ویرایشی خاصی می توانید عمق رنگ تصاویر را تغییر دهید. عمق رنگ های معمول ۲، ۴، ۱۶، ۲۵۶، ۶۵، ۵۳۶ و ۱۶٫۷ میلیون رنگ هستند. فرمت های تصویر JPEG و PNG قادر به ذخیره ۱۶٫۷ میلیون رنگ ( برابر با ۲۵۶ مقدار روشنایی در هر کانال رنگ ) است. علاوه بر این، تصاویر سیاه وسفید با ۸ بیت یا کمتر می تواند ایجاد شود. سیاه وسفید کردن تصاویر برای کمتر کردن حجم آن ها نیز مؤثر است.
ویراستاران تصویر دارای مقرراتی هستند تا به طور همزمان کنتراست تصاویر را تغییر دهند و تصویر را روشن یا تیره کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبسیاری از فرمت های فایل تصویری از فشرده سازی داده ها برای کاهش حجم فایل و صرفه جویی در فضای ذخیره سازی استفاده می کنند. فشرده سازی دیجیتالی تصاویر ممکن است در دوربین انجام شود یا در رایانه با ویرایشگر تصویر انجام شود. هنگامی که تصاویر در قالب "JPEG" ذخیره می شوند، یعنی فشرده سازی قبلاً انجام شده است. نرم افزارهایی وجود دارند که به کاربر اجازه می دهند سطح و میزان فشرده سازی ( یا کاهش حجم نگاره ) را تعیین کند.
لایه ها از دیگر بخش های مهم یک ویرایشگر تصویر هستند. با استفاده از آن ها می توان بدون تأثیر بر لایه دیگر تصویر تغییرات را اعمال و در لحظه نتیجه کلی چند لایه را مشاهده کرد. نکته خوب دیگر دربارهٔ لایه ها قابلیت حذف تکی آن ها بدون تأثیر در لایه های دیگر و کل تصویر است. [ ۱]
ویراستاران تصویر می توانند اندازه تصاویر را نیز تغییر دهند؛ دوربین های وضوح بالا می توانند تصاویر بزرگی را تولید کنند که معمولاً برای استفاده در اینترنت مناسب نیستند و باید کمی تصاویر را کوچک کرد. با استفاده از یک فرایند ریاضی پیکسل ها و اطلاعات تصاویر دوباره بازسازی می شوند.
برش تصاویر هنگامی انجام می شود که نیاز باشد تنها بخشی از تصویر را استفاده کنیم و به دیگر بخش های آن نیازی نباشد؛ بهترین نتایج برای این کار هنگامی بدست می آید که تصاویر دارای کیفیت بالایی باشند.
جلوه های ویژه قابل اعمال بر تصاویر معمولاً خودکار هستند و ممکن است توسط نرم افزارهای ویرایشی غیر حرفه ای نیز ارائه شوند. این نوع ویرایش ها معمولاً در تصویر تغییرات زیادی به وجود می آورند و بیشتر برای ایجاد تصاویر هنری استفاده می شوند.
با استفاده از نرم افزارهای ویرایشی خاصی می توانید عمق رنگ تصاویر را تغییر دهید. عمق رنگ های معمول ۲، ۴، ۱۶، ۲۵۶، ۶۵، ۵۳۶ و ۱۶٫۷ میلیون رنگ هستند. فرمت های تصویر JPEG و PNG قادر به ذخیره ۱۶٫۷ میلیون رنگ ( برابر با ۲۵۶ مقدار روشنایی در هر کانال رنگ ) است. علاوه بر این، تصاویر سیاه وسفید با ۸ بیت یا کمتر می تواند ایجاد شود. سیاه وسفید کردن تصاویر برای کمتر کردن حجم آن ها نیز مؤثر است.
ویراستاران تصویر دارای مقرراتی هستند تا به طور همزمان کنتراست تصاویر را تغییر دهند و تصویر را روشن یا تیره کنند.
wiki: ویرایش تصویر