ویتو اکونچی

ویتو آکونچی. ویتو آکونچی ( Vito Acconci به ایتالیایی:  ) ( زاده ی ۲۴ ژانویه ۱۹۴۰ - درگذشته ی ۲۷ آوریل ۲۰۱۷ ) [ ۲] [ ۳] یک هنرمند در پرفورمنس آمریکایی، ویدیو و چیدمان بود. آثار او در مجسمه سازی، طراحی معماری و طراحی منظره جای می گیرند. ویژگی بنیادی آثار او را می توان با «اضطراب وجودی»، ناراحتی، تجاوز، تحریک و همچنین شوخ طبعی و جسارت مشخص کرد[ ۴] ؛ در حالی که گاهی از مرزهای رایج مفاهیم عمومی - خصوصی، دنیای واقعی - دنیای هنری و ایده های مورد اجماع و غیرقابل اجماع عبور می کند. [ ۵] [ ۶] کارهای او برای آثار هنرمندانی مثل لوری اندرسون، کارن فینلی، بروس نومان و تریسی امین تاثیرگذار بوده است.
آکونچی در ابتدا به شعرهای رادیکال علاقه مند بود اما در اواخر دهه ۶۰ میلادی، او پرفورمنس های خود را در خیابان و برای گروه های کوچک مخاطبان آغاز کرد. این اجراها تحت تاثیر جنبش موقعیت گرای بین الملل بود دو اثر مشهور او با نام های «قطعه ی دنبال کننده» ( Follwong piece ) در ۱۹۶۹ و «بستر بذر» ( Seedbed ) در ۱۹۷۲ مورد توجه قرار گرفت.
در اثر قطعه ی دنبال کننده او رهگذران خیابان های نیویورک را به صورت تصادفی انتخاب می کرد و تا جایی که می توانست آن ها را دنبال می کرد. اثر دیگر او ( بستر بذر ) اما در یک گالری اتفاق می افتاد. در این پرفورمنس او در جایگاهی پایین تر از محل عبور بازدیدکنندگان قرا گرفته بود و با الهام از صداهای محیط در حالی که صدایش برای مخاطبان پخش می شد، خودارضایی می کرد.
در اواخر دهه ۱۹۷۰ او به مجسمه سازی، معماری و طراحی روی آورد و مقیاس کارهایش را بسیار افزایش داد. [ ۳] در طی دو دهه آینده او آثار هنری و پارک های عمومی، مناطق استراحت فرودگاهی، جزایر مصنوعی و سایر پروژه های معماری را توسعه داد. آثار قابل توجه این دوره از زندگی آکونچی عبارتند از: جزیره شخصی ( هلند، ۱۹۹۴ ) ؛ گذر از طریق دیوار ( میلواکی، ۱۹۹۸ ) و مورینزل ( اتریش، ۲۰۰۳ ) و همچنین نمایشگاه مروری بر آثار هنرمند که در موزه اشتدلیک آمستردام ( ۱۹۷۸ ) و موزه هنرهای معاصر شیکاگو ( ۱۹۸۰ ) برگزار شد. آثار این هنرمند در مجموعه های عمومی زیادی از جمله موزه هنرهای مدرن و موزه ویتنی هنر نمایش داده شد. او در طول دوره ی فعالیت خود از کمک هزینه بنیاد ملی هنرها در سال های ۱۹۷۶، ۱۹۸۰، ۱۹۸۳ و ۱۹۹۳ ) ، بنیاد یادبود جان سیمون گوگنهایم ( در سال ۱۹۷۹ ) و آکادمی آمریکا در رم ( در ۱۹۸۶ ) بهره برده است. [ ۶] آکونچی علاوه بر کار هنری و طراحی خود، در بسیاری از مؤسسات آموزش عالی نیز تدریس می کرد. او سرانجام در ۲۸ آوریل ۲۰۱۷ در سن ۷۷ سالگی در منهتن، آمریکا در ۷۷ سالگی درگذشت.