ویا اگناتیا

ویا اگناتیا یا جاده اگناتیا، جاده ای بود که به دست رومی ها در سده دوم پیش از میلاد در بالکان ساخته شد. این جاده از از ایلیریکوم، مقدونیه و تراکیا عبور می کرد که سرزمین هایی بودند که امروزه بخشی از آلبانی، مقدونیه شمالی، یونان و ترکیه اروپایی بشمار می روند. این جاده به عنوان ادامه مسیر جاده ویا آپیا در بالکان شناخته می شد.
این جاده از دیراکیوم ( دراج فعلی ) در دریای آدریاتیک آغاز و پس از گذر از مسیر دشواری در امتداد رودخانه جنوسوس ( اشکومبین ) و بر فراز کوه های چابالینیکا به ارتفاعات اطراف دریاچه اهرید ادامه می یافت. سپس به سمت جنوب چرخیده و چندین گذرگاه کوهستانی را دنبال کرد تا به نوار ساحلی شمالی دریای اژه در سالونیک برسد. از آنجا از راه تراکیه به شهر بیزانس ( بعداً قسطنطنیه، استانبول کنونی ) می رسید. [ ۱] این جاده در مجموع مسافتی در حدود ۱۱۲۰ کیلومتر ( ۶۹۶ مایل / ۷۴۶ مایل رومی ) را طی می کرد و مانند دیگر جاده های اصلی رومی، حدود شش متر ( 19. 6 ft ) پهنا داشته و سنگفرش شده با صفحات سنگی چند ضلعی بزرگ یا پوشیده شده با لایه ای از سخت ماسه بود. [ ۲]
این جاده در هنگام نخستین فتوحات اروپایی ترکان عثمانی، مورد بهره برداری قرار گرفت. [ ۳]
امروزه، بزرگراه مدرن اگناتیا، به موازات ویا اگناتیا و میان سالونیک و مرز ترکیه بر روی رودخانه ماریتسا قرار دارد. نام آن در یونانی به معنای "Via Egnatia" است که به همتای باستانی آن اشاره دارد. [ ۴]
به ترتیب از غرب به شرق: