[ویکی شیعه] وهب بن عبداللـه بن مَسْلمه مشهور به اَبوجُحَیْفه، از طایفه بنی سُوائة بن عامر بن صَعصَعه (در حدود ۷۴ق)، از صحابه پیامبر(ص) و یاران امام علی (ع) بود. وی به هنگام رحلت پیامبر (ص) به بلوغ نرسیده بود. امام علی(ع) در زمان خلافت خود مسئولیت اداره شرطه و بیت المال را برعهده او نهاد و لقب «وهب الخیر» را به وی داد. او در جنگ نهروان در رکاب آن حضرت شرکت کرد.
روایاتی در باب اذان، استقبال قبله و نیز اثبات امامت ائمه دوازده گانه از طریق اهل سنت، از وی نقل شده است. او پس از درگذشت اصحاب کهنسال پیامبر (ص)، در کوفه مرجع فقه و حدیث شد.
در برخی منابع نام پدر او جابر یا وهب نیز آمده است.
اگرچه تاریخی درباره ولادت او داده نشده است، ولی به تصریح ابن سعد که برخی از رجال شناسان روایت او را تأیید می کنند ابوجحیفه به هنگام رحلت پیامبر(ص) به بلوغ نرسیده بود. وی علاوه بر آنچه از پیامبر(ص) دیده و شنیده و سال ها بعد به عنوان خاطرات کودکی آنها را باز گفته است، از اصحاب رسول اکرم(ص) چون حضرت علی(ع) و براء بن عازب نیز حدیث روایت کرده است.
در برخی منابع نام پدر او جابر یا وهب نیز آمده است.
اگرچه تاریخی درباره ولادت او داده نشده است، ولی به تصریح ابن سعد که برخی از رجال شناسان روایت او را تأیید می کنند ابوجحیفه به هنگام رحلت پیامبر(ص) به بلوغ نرسیده بود. وی علاوه بر آنچه از پیامبر(ص) دیده و شنیده و سال ها بعد به عنوان خاطرات کودکی آنها را باز گفته است، از اصحاب رسول اکرم(ص) چون حضرت علی(ع) و براء بن عازب نیز حدیث روایت کرده است.
wikishia: وهب_بن_عبدالله_بن_مسلمه