وهابیت
/vahhAbiyyat/
لغت نامه دهخدا
وهابیة. [ وَهَْ هابی ی َ ] ( اِخ ) پیروان محمدبن عبدالوهاب. ( اقرب الموارد ). || مذهب منسوب به عبدالوهاب. ( اقرب الموارد ). یکی از فِرَق اسلامی که در نجد و حوالی آن ظاهر گردید و منسوب است به محمدبن عبدالوهاب. اساس کار این فرقه بر این است که صریح کتاب خدا ( قرآن ) و سنت پیغمبر را اخذ می کنند و آنچه را در کتاب و سنت نمی یابند بدعت میشمارند. زیارت قبور را منع می کنند و بنای بر روی قبور را حرام می دانند و آنچه را ساخته شده است ، ویران می سازند. با برخی عادات نیز مبارزه می کنند، از جمله کشیدن سیگار را حرام میشمارند. قهوه راحرام کرده بودند و سپس آن را مباح دانستند. محمدبن سعود بزرگ خانواده سعودی که از پیروان و طرفداران وهابیه بود با دولت عثمانی جنگید و والی مصر محمدعلی پاشا آنان را به تسلیم واداشت و سپس حجاز و همه صحراء را به سرکردگی عبدالعزیز آل سعود پدر ملک سعود و ملک فیصل به چنگ آوردند ( 1924م. )، و همه قبرهای صحابه و تابعین را ویران ساختند. ( الموسوعة العربیة المیسرة چ قاهره ص 1968 ). رجوع به محمدبن عبدالوهاب شود.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] یکی از فرقه های افراطی اسلامی که در قرون اخیر به وجود آمده که با نظرات خلاف کتاب و سنت موجب مشکلات فراوانی در جوامع اسلامی شده، فرقه وهابیت است، از نامهای دیگری که وهابیان بر روی خود می گذارند و در دوره جدید تقریبا ابا دارند که نام وهابیت بر آنها گذارده شود و دوست دارند که از نامهای دیگر بر آنها استفاده شود سلفی می باشد و می گویند ما تابع یک شخص (محمدبن عبدالوهاب) نیستیم بلکه تابع یک مسلک فکری به نام سلفی گری هستیم. در این مقاله بیشتر به بررسی این موضوع و تاریخچه آن می پردازیم.
ابتداءا کلمه سلفی را از نظر لغت و اصطلاح بررسی می نمائیم: سلف، سلیف، سلفا و سلوفا یعنی پیشی گرفت سالف یعنی پیشی گیرنده، سلف و سلیف یعنی جماعت پیشی گیرنده. همچنین المنجد می نویسد: سلف، سلفا سلوفا: گذشت و سپری شد. و مذاهب السلف یعنی مذاهب گذشتگان. اما از نظر اصطلاح محمد ابو زهره می نویسد: منظور از سلفیه کسانی هستند که خود را به سلف منسوب کرده اند آنان در قرن چهارم هجری ظهور کرده اند و از حنبلیان بوده اند و چنین می پنداشته اند که تمام آرائشان به امام احمدبن حنبل برمی گردد، سپس در قرن هفتم ظهور تازه یافتند و شیخ الاسلام ابن تیمیه آن را دوباره زنده کرد و مردم را به آن دعوت نمود و مسائل دیگری به آن افزود... سپس در قرن دوازدهم در شبه جزیره عربستان محمدبن عبدالوهاب این اندیشه ها را احیا کرد که وهابیان تاکنون منادی این افکارند.
← تاریخچه وهابیت
محمدبن عبدالوهاب، مؤسس رسمی فرقه وهابیت است، وی در سال ۱۱۱۱ هـ.ق متولد شد و در سال ۱۲۰۷ در گذشت و بدین ترتیب او ۹۶ سال زمینه است. وی در ابتداء نزد علمای مکه و مدینه درس می خواند و آثار گمراهی از رفتار و گفتارش هویدا بود. وقتی پدرش که از علمای صالح بود درون وی احساس انحراف و ضلالت می کرد چه بسا او را سرزنش می نمود. برادرش سلیمان ابن عبدالوهاب نیز از بدعتهای او انتقاد می کرد و بر وی ایراد می گرفت تا سرانجام کتابی در ردش نوشت. وی از نظر اعتقادی عقائدش شبیه بلکه بالاتر از ابن تیمیه بوده و در کارها و امور گوی سبقت را از وی ربوده بود. او ابتداء جرات به اظهار مطالب خود را نداشت تا در بصره با مستر همفر جاسوس انگلیس در کشورهای اسلامی آشنا شده و بعد از روابط بسیار نزدیکی که مستر همفر -که آن زمان با نام مستعار محمد خود را معرفی کرده بود– با وی ایجاد و شروع به تحریک وی نمود کم کم جرئت به بیان و اظهار مطالب خود نمود و بعد هم با کمک استعمار بریتانیا و با هماهنگی آنان زمینه آشناشدن با محمد بن مسعود فراهم شد که حمایت حکومتی را هم بدنبال داشت بنابراین شروع به نشر آزادانه عقائد خود نمود. وی انتشار افکار و عقائد خود را ظاهرا از مدینه آغاز کرده سپس به نجد رفته و از آنجا کار اصلی خود را آغاز نمود. دکتر جواد مشکور می نویسد: محمد در سفری که به حج بیت ا... الحرام رفته بود بعد از مناسک به مدینه رفت و در آنجا استغاثه و توسل مردم را از پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) در پیش قبور او انکار کرد و گفت این عمل برخلاف توصیه است و استعانت و حاجت خواستن فقط باید از خدا باشد. عبدالوهاب در سال ۱۱۶۰ ق. به شهر دِرعیه از شهرهای مشهور نجد رفت. امیر آن دیار، محمد بن مسعود -جد آل سعود- بود و عقاید عبدالوهّاب را برای تقویت حکومت خویش مناسب دید، محمّد بن مسعود با محمّد بن عبدالوهّاب قرار گذاشت تا نیروی حکومتی خویش را برای تبلیغ و ترویج مذهب او به کار اندازد؛ به شرط آن که محمّد بن عبدالوهّاب نیز از گذر جایگاه دینی خویش، حکومت را تأیید و تقویت کند. از آن پس، این دو تن به شهرهای بسیاری لشکر کشیدند و هر کس را با عقاید خویش ناسازگار یافتند، کافر خواندند و کشتند.
← واگذاری عربستان به آل سعود
ویژگی بنیادی مذهب وهّابی، نفی و انکار است. عقاید وهّابی بر نفی عقاید و اعمال دیگر مسلمانان استوار است، آنان برخی اعتقادات و اعمال مسلمانان را با توحید عبادی ناسازگار می پندارند.
← استمداد بی واسطه از خدا
...
ابتداءا کلمه سلفی را از نظر لغت و اصطلاح بررسی می نمائیم: سلف، سلیف، سلفا و سلوفا یعنی پیشی گرفت سالف یعنی پیشی گیرنده، سلف و سلیف یعنی جماعت پیشی گیرنده. همچنین المنجد می نویسد: سلف، سلفا سلوفا: گذشت و سپری شد. و مذاهب السلف یعنی مذاهب گذشتگان. اما از نظر اصطلاح محمد ابو زهره می نویسد: منظور از سلفیه کسانی هستند که خود را به سلف منسوب کرده اند آنان در قرن چهارم هجری ظهور کرده اند و از حنبلیان بوده اند و چنین می پنداشته اند که تمام آرائشان به امام احمدبن حنبل برمی گردد، سپس در قرن هفتم ظهور تازه یافتند و شیخ الاسلام ابن تیمیه آن را دوباره زنده کرد و مردم را به آن دعوت نمود و مسائل دیگری به آن افزود... سپس در قرن دوازدهم در شبه جزیره عربستان محمدبن عبدالوهاب این اندیشه ها را احیا کرد که وهابیان تاکنون منادی این افکارند.
← تاریخچه وهابیت
محمدبن عبدالوهاب، مؤسس رسمی فرقه وهابیت است، وی در سال ۱۱۱۱ هـ.ق متولد شد و در سال ۱۲۰۷ در گذشت و بدین ترتیب او ۹۶ سال زمینه است. وی در ابتداء نزد علمای مکه و مدینه درس می خواند و آثار گمراهی از رفتار و گفتارش هویدا بود. وقتی پدرش که از علمای صالح بود درون وی احساس انحراف و ضلالت می کرد چه بسا او را سرزنش می نمود. برادرش سلیمان ابن عبدالوهاب نیز از بدعتهای او انتقاد می کرد و بر وی ایراد می گرفت تا سرانجام کتابی در ردش نوشت. وی از نظر اعتقادی عقائدش شبیه بلکه بالاتر از ابن تیمیه بوده و در کارها و امور گوی سبقت را از وی ربوده بود. او ابتداء جرات به اظهار مطالب خود را نداشت تا در بصره با مستر همفر جاسوس انگلیس در کشورهای اسلامی آشنا شده و بعد از روابط بسیار نزدیکی که مستر همفر -که آن زمان با نام مستعار محمد خود را معرفی کرده بود– با وی ایجاد و شروع به تحریک وی نمود کم کم جرئت به بیان و اظهار مطالب خود نمود و بعد هم با کمک استعمار بریتانیا و با هماهنگی آنان زمینه آشناشدن با محمد بن مسعود فراهم شد که حمایت حکومتی را هم بدنبال داشت بنابراین شروع به نشر آزادانه عقائد خود نمود. وی انتشار افکار و عقائد خود را ظاهرا از مدینه آغاز کرده سپس به نجد رفته و از آنجا کار اصلی خود را آغاز نمود. دکتر جواد مشکور می نویسد: محمد در سفری که به حج بیت ا... الحرام رفته بود بعد از مناسک به مدینه رفت و در آنجا استغاثه و توسل مردم را از پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) در پیش قبور او انکار کرد و گفت این عمل برخلاف توصیه است و استعانت و حاجت خواستن فقط باید از خدا باشد. عبدالوهاب در سال ۱۱۶۰ ق. به شهر دِرعیه از شهرهای مشهور نجد رفت. امیر آن دیار، محمد بن مسعود -جد آل سعود- بود و عقاید عبدالوهّاب را برای تقویت حکومت خویش مناسب دید، محمّد بن مسعود با محمّد بن عبدالوهّاب قرار گذاشت تا نیروی حکومتی خویش را برای تبلیغ و ترویج مذهب او به کار اندازد؛ به شرط آن که محمّد بن عبدالوهّاب نیز از گذر جایگاه دینی خویش، حکومت را تأیید و تقویت کند. از آن پس، این دو تن به شهرهای بسیاری لشکر کشیدند و هر کس را با عقاید خویش ناسازگار یافتند، کافر خواندند و کشتند.
← واگذاری عربستان به آل سعود
ویژگی بنیادی مذهب وهّابی، نفی و انکار است. عقاید وهّابی بر نفی عقاید و اعمال دیگر مسلمانان استوار است، آنان برخی اعتقادات و اعمال مسلمانان را با توحید عبادی ناسازگار می پندارند.
← استمداد بی واسطه از خدا
...
wikifeqh: وهابیون
[ویکی شیعه] وهابیت، فرقه ای از اهل سنت که در عربستان در اواخر سده دوازدهم و اوائل قرن سیزدهم قمری، در منطقه نجد توسط محمد بن عبدالوهاب تأسیس شد. پیروان این فرقه را وهابی می گویند. وهابیان در فروع دین، تابع احمد بن حنبل هستند و بیشتر آنان در شبه جزیره عربستان سکونت دارند. پیشوایان فکری این فرقه، ابنتیمیه، ابن قیم و محمد بن عبدالوهاب هستند.
وهابیان در مواجهه با قرآن و روایات، به ظاهرِ آیات و اخبار عمل می کنند و معتقد به تأویل نیستند. آنان به استناد ظاهر برخی از احادیث و آیات، خداوند را دارای اعضا و جوارح می دانند و به نوعی به تشبیه و تجسیم معتقدند.
بنابر آموزه های وهابی، زیارت قبور و ساخت بنا و مقبره و گنبد بر قبور، حتی قبور پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین، حرام و توسل و تبرک به قبور ایشان و آثار بر جای مانده از ایشان، بدعت و مستلزم شرک است. وهابیان پس از تسلط بر عربستان، به تخریب آثار بر جای مانده از صدر اسلام و بیشتر مکان های محترم و مقدس مسلمانان از جمله تخریب بقیع پرداختند.
وهابیان در مواجهه با قرآن و روایات، به ظاهرِ آیات و اخبار عمل می کنند و معتقد به تأویل نیستند. آنان به استناد ظاهر برخی از احادیث و آیات، خداوند را دارای اعضا و جوارح می دانند و به نوعی به تشبیه و تجسیم معتقدند.
بنابر آموزه های وهابی، زیارت قبور و ساخت بنا و مقبره و گنبد بر قبور، حتی قبور پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین، حرام و توسل و تبرک به قبور ایشان و آثار بر جای مانده از ایشان، بدعت و مستلزم شرک است. وهابیان پس از تسلط بر عربستان، به تخریب آثار بر جای مانده از صدر اسلام و بیشتر مکان های محترم و مقدس مسلمانان از جمله تخریب بقیع پرداختند.
wikishia: وهابیت
[ویکی اهل البیت] یکی از فرقه های افراطی اسلامی که در قرون اخیر به وجود آمده که با نظرات خلاف کتاب و سنت موجب مشکلات فراوانی در جوامع اسلامی شده، فرقه وهابیت است.
وهابیّت نام فرقه ای است که محمد بن عبدالوهاب (م. ۱۲۰۶ ق) بنیان نهاد.
وهّابیان در فقه، پیرو مذهب حنبلی اند و در عقاید و برخی فروع بر روش ابن تیمیه (م. ۷۲۸ ق.) هستند. اینان خود را «سلفیه» می خوانند و مدّعی اند که بر سیره سَلَف صالح - یعنی اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله - مشی می کنند.
وهّابیان به ظاهر قرآن و سنت تمسک دارند و هر آنچه را در کتاب و سنت نیابند، بدعت می شمارند و از این رو تنها خود را موحد می دانند و دیگر مسلمانان را در عبادت، مشرک می پندارند و اهل بدعت می انگارند.
بنیان آرا و عقاید وهابیت بر نظریه های ابوعباس احمد بن عبدالحلیم بن تیمیه حرّانی دمشقی استوار است. او در قرن ۸ هجری می زیست و حنبلی مذهب بود و عقاید و آرایی را بر این مذهب افزود که پیش از آن در هیچ یک از مذاهب اسلامی وجود نداشتند. فقهای بزرگ زمان ابن تیمیّه، اقوال وی را مردود و محکوم دانستند و بسیاری از علمای دینی در بلاد اسلامی با او مخالفت کردند؛ چونان که برخی او را کافر دانستند و برخی دیگر خواستار حبس او شدند. بدین روی، عقاید ابن تیمیّه تا ق.۱۲ هجری رونق نیافت.
در قرن ۱۲ هجری بود که محمد بن عبدالوهاب نجدی به احیای نظریّه های او پرداخت. عبدالوهاب نیز در آغاز هواخواهی نیافت و به سال ۱۱۶۰ ق. به شهر دِرعیه از شهرهای مشهور نجد رفت. امیر آن دیار، محمد بن مسعود - جد آل سعود - بود و عقاید عبدالوهّاب را برای تقویت حکومت خویش مناسب دید.
محمّد بن مسعود با محمّد بن عبدالوهاب قرار گذاشت تا نیروی حکومتی خویش را برای تبلیغ و ترویج مذهب او بکار اندازد؛ به شرط آن که محمد بن عبدالوهّاب نیز از گذر جایگاه دینی خویش، حکومت را تأیید و تقویت کند. از آن پس، این دو تن به شهرهای بسیاری لشکر کشیدند و هر کس را با عقاید خویش ناسازگار یافتند، کافر خواندند و کشتند.
وهابیّت نام فرقه ای است که محمد بن عبدالوهاب (م. ۱۲۰۶ ق) بنیان نهاد.
وهّابیان در فقه، پیرو مذهب حنبلی اند و در عقاید و برخی فروع بر روش ابن تیمیه (م. ۷۲۸ ق.) هستند. اینان خود را «سلفیه» می خوانند و مدّعی اند که بر سیره سَلَف صالح - یعنی اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله - مشی می کنند.
وهّابیان به ظاهر قرآن و سنت تمسک دارند و هر آنچه را در کتاب و سنت نیابند، بدعت می شمارند و از این رو تنها خود را موحد می دانند و دیگر مسلمانان را در عبادت، مشرک می پندارند و اهل بدعت می انگارند.
بنیان آرا و عقاید وهابیت بر نظریه های ابوعباس احمد بن عبدالحلیم بن تیمیه حرّانی دمشقی استوار است. او در قرن ۸ هجری می زیست و حنبلی مذهب بود و عقاید و آرایی را بر این مذهب افزود که پیش از آن در هیچ یک از مذاهب اسلامی وجود نداشتند. فقهای بزرگ زمان ابن تیمیّه، اقوال وی را مردود و محکوم دانستند و بسیاری از علمای دینی در بلاد اسلامی با او مخالفت کردند؛ چونان که برخی او را کافر دانستند و برخی دیگر خواستار حبس او شدند. بدین روی، عقاید ابن تیمیّه تا ق.۱۲ هجری رونق نیافت.
در قرن ۱۲ هجری بود که محمد بن عبدالوهاب نجدی به احیای نظریّه های او پرداخت. عبدالوهاب نیز در آغاز هواخواهی نیافت و به سال ۱۱۶۰ ق. به شهر دِرعیه از شهرهای مشهور نجد رفت. امیر آن دیار، محمد بن مسعود - جد آل سعود - بود و عقاید عبدالوهّاب را برای تقویت حکومت خویش مناسب دید.
محمّد بن مسعود با محمّد بن عبدالوهاب قرار گذاشت تا نیروی حکومتی خویش را برای تبلیغ و ترویج مذهب او بکار اندازد؛ به شرط آن که محمد بن عبدالوهّاب نیز از گذر جایگاه دینی خویش، حکومت را تأیید و تقویت کند. از آن پس، این دو تن به شهرهای بسیاری لشکر کشیدند و هر کس را با عقاید خویش ناسازگار یافتند، کافر خواندند و کشتند.
wikiahlb: وهابیت
[ویکی فقه] وهابیت (ریشه های تاریخی). یکی از فرقه های افراطی اسلامی که در قرون اخیر به وجود آمده که با نظرات خلاف کتاب و سنت موجب مشکلات فراوانی در جوامع اسلامی شده، فرقه وهابیت است. از جمله این نظرات مخالفت با شیعه و نظرات بسیاری از علمای اهل سنت و تکفیر و حتی فتوای بر وجوب قتل آنها و مبارزه با تفکر وحدت اسلامی است. در این مقاله به بررسی برخی از این نظرات می پردازیم.
تبلیغ وهّابیّت مبتنی بر انحرافات شدید در امور اعتقادی، و اثبات شرک و کفر فرق اسلامی توسط ابن تیمیّه در سال ۶۹۸ هـ ق، در منطقه شام آغاز گردید، که با مخالفت صریح دانشمندان بزرگ اهل سنت و شیعه روبرو شد.او در سال ۷۲۸ در زندان قلعه دمشق جان سپرد، که بامرگش افکار وی نیز به فراموشی سپرده شد. ترویج مجدّد افکار باطل ابن تیمیّه توسّط محمّد بن عبدالوهّاب در سرزمین نجد و هماهنگی با محمّد بن سعود حاکم «دِرعیّة»، در سال ۱۱۵۷ آغاز گردید، که با نبردهای خونین بر سواحل خلیج فارس و تمامی منطقه حجاز سلطه یافتند.خاندان سعود به ترتیب یک دوره ۷۵ ساله، قدرت را در اختیار داشتند، که تا سال ۱۲۳۳ طول کشید، این افراد عبارت اند از: محمّد بن سعود، عبدالعزیز بن محمّد، سعود بن عبدالعزیز و عبداللّه بن سعود.با قلع و قمع دولت نجد به دست ابراهیم پاشای عثمانی و قتل عبداللّه بن سعود در اسلامبول، خاندان سعودی از قدرت ساقط شد، و برای مدتی قریب ۸۰ سال در عزلت گذراندند.
← نخستین دولت سعودی
۱. ↑ قریب گرکانی، محمّدحسین، تاریخ وهّابیّت.۲. ↑ مجله هفت آسمان ، سال اول، شماره سوم و چهارم، ص۱۷۷.۳. ↑ د. فیصل بن مشعل بن سعود بن عبدالعزیز، رسائل ائمّة دعوة التوحید.۴. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۵.
موسسه ولیعصر، برگرفته از مقاله «وهابیت از منظر عقل و شرع»
...
تبلیغ وهّابیّت مبتنی بر انحرافات شدید در امور اعتقادی، و اثبات شرک و کفر فرق اسلامی توسط ابن تیمیّه در سال ۶۹۸ هـ ق، در منطقه شام آغاز گردید، که با مخالفت صریح دانشمندان بزرگ اهل سنت و شیعه روبرو شد.او در سال ۷۲۸ در زندان قلعه دمشق جان سپرد، که بامرگش افکار وی نیز به فراموشی سپرده شد. ترویج مجدّد افکار باطل ابن تیمیّه توسّط محمّد بن عبدالوهّاب در سرزمین نجد و هماهنگی با محمّد بن سعود حاکم «دِرعیّة»، در سال ۱۱۵۷ آغاز گردید، که با نبردهای خونین بر سواحل خلیج فارس و تمامی منطقه حجاز سلطه یافتند.خاندان سعود به ترتیب یک دوره ۷۵ ساله، قدرت را در اختیار داشتند، که تا سال ۱۲۳۳ طول کشید، این افراد عبارت اند از: محمّد بن سعود، عبدالعزیز بن محمّد، سعود بن عبدالعزیز و عبداللّه بن سعود.با قلع و قمع دولت نجد به دست ابراهیم پاشای عثمانی و قتل عبداللّه بن سعود در اسلامبول، خاندان سعودی از قدرت ساقط شد، و برای مدتی قریب ۸۰ سال در عزلت گذراندند.
← نخستین دولت سعودی
۱. ↑ قریب گرکانی، محمّدحسین، تاریخ وهّابیّت.۲. ↑ مجله هفت آسمان ، سال اول، شماره سوم و چهارم، ص۱۷۷.۳. ↑ د. فیصل بن مشعل بن سعود بن عبدالعزیز، رسائل ائمّة دعوة التوحید.۴. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۵.
موسسه ولیعصر، برگرفته از مقاله «وهابیت از منظر عقل و شرع»
...
wikifeqh: ریشه های_تاریخی_وهابیت
دانشنامه آزاد فارسی
وَهّابیت
وَهّابیت
از فِرَق اسلامی، تأسیس در ۱۱۴۳ق در نَجد، به دست محمد بن عبدالوهاب. مخالفان این فرقه، که نمی خواستند وهابیان را به پیشوای آنان، محمد، منسوب کنند، از این رو آنان را به نام پدر وی (عبدالوهاب) وهابی لقب دادند. محمد بن عبدالوهاب به کمک محمد بن سعود پس از غلبه بر قبایل نجد، ریاض را فتح و این شهر را پایتخت آل سعود کرد و وهابیت مذهب دولت (آل سعود) و مردم نجد و حجاز شد. وهابیان در ۱۲۱۶ق قبرستان بقیع و بارگاه ائمه (ع) و اصحاب پیامبر (ص) را تخریب کردند و پس از آن به قبور ائمه در کربلا و نجف نیز یورش بردند و بسیاری از شیعیان را کشتند. اینان براساس افکار ابن تیمیه منکر استغاثه و استعانت مسلمانان از ائمه و اولیا و پیامبر اکرم (ص) بودند و این کار را خلاف توحید می دانستند. به عقیدۀ وهابیان کسی نباید، جز به خدا، به هیچ یک از انبیا و اولیا متوسل شود، کسی نباید به قصد زیارت، قبر پیغمبر (ص) را لمس کند، دعا و نماز بخواند، نذر و طلب شفاعت کند و به او سوگند بخورد. نذر برای غیر از خداوند، زیارت قبور و ساختن گنبد و بارگاه بر آن ها و نیز تزیین قبرها به هر شکلی شرک است. آنان در فروع دین، مذهب حنبلی دارند و قرآن را قدیم می دانند. قشری گری، تکفیر و مباح دانستن خون مخالفان فکری خود از ویژگی های این فرقه است. وهابیت مذهب رسمی کشور عربستان سعودی است و در نواحی امیرنشین خلیج فارس نیز پیروانی دارد. بسیاری از طرفداران گروه تروریستی القاعده از پیروان این فرقه اند. آثار محمد بن عبدالوهاب، کتاب التوحید، کشف الشبهات، تفسیرالشهادة لااله الا الله، فضل الاسلام است.
وَهّابیت
از فِرَق اسلامی، تأسیس در ۱۱۴۳ق در نَجد، به دست محمد بن عبدالوهاب. مخالفان این فرقه، که نمی خواستند وهابیان را به پیشوای آنان، محمد، منسوب کنند، از این رو آنان را به نام پدر وی (عبدالوهاب) وهابی لقب دادند. محمد بن عبدالوهاب به کمک محمد بن سعود پس از غلبه بر قبایل نجد، ریاض را فتح و این شهر را پایتخت آل سعود کرد و وهابیت مذهب دولت (آل سعود) و مردم نجد و حجاز شد. وهابیان در ۱۲۱۶ق قبرستان بقیع و بارگاه ائمه (ع) و اصحاب پیامبر (ص) را تخریب کردند و پس از آن به قبور ائمه در کربلا و نجف نیز یورش بردند و بسیاری از شیعیان را کشتند. اینان براساس افکار ابن تیمیه منکر استغاثه و استعانت مسلمانان از ائمه و اولیا و پیامبر اکرم (ص) بودند و این کار را خلاف توحید می دانستند. به عقیدۀ وهابیان کسی نباید، جز به خدا، به هیچ یک از انبیا و اولیا متوسل شود، کسی نباید به قصد زیارت، قبر پیغمبر (ص) را لمس کند، دعا و نماز بخواند، نذر و طلب شفاعت کند و به او سوگند بخورد. نذر برای غیر از خداوند، زیارت قبور و ساختن گنبد و بارگاه بر آن ها و نیز تزیین قبرها به هر شکلی شرک است. آنان در فروع دین، مذهب حنبلی دارند و قرآن را قدیم می دانند. قشری گری، تکفیر و مباح دانستن خون مخالفان فکری خود از ویژگی های این فرقه است. وهابیت مذهب رسمی کشور عربستان سعودی است و در نواحی امیرنشین خلیج فارس نیز پیروانی دارد. بسیاری از طرفداران گروه تروریستی القاعده از پیروان این فرقه اند. آثار محمد بن عبدالوهاب، کتاب التوحید، کشف الشبهات، تفسیرالشهادة لااله الا الله، فضل الاسلام است.
wikijoo: وهابیت
پیشنهاد کاربران
فرقه ای تکفیری و مرتجع که در اواخر سده دوازدهم و اوائل قرن سیزدهم قمری، از منطقه نجد عربستان سر در آورد. بنیانگذارش محمد بن عبدالوهاب بود که به شدت تحت تاثیر عقاید باطل و تکفیری ابن تیمیه بوده است. پیامبر اکرم ( ص ) در حدیثی که در صحیح بخاری، یکی از معتبرترین کتب اهل سنت، آمده است از ظهور این فرقه خبر داده اند که حتی مورد قبول علمای اهل سنت و شیعه هم است. این فرقه به دنبال تفرقه بین برادران شیعه و اهل سنت است و از سوی انگلستان پشتیبانی میشود. بسیاری از علمای اسلام اعم از شیعه و سنی در نقد این فرقه کتاب های بسیاری نوشته اند ( برای مثال کتاب الصواعق الهیه فی آورد علی الوهابیه نوشته سلیمان بن عبدالوهاب برادر محمد بن عبدالوهاب ) . گروهک های تکفیری - تروریستی مانند القاعده، داعش، بوکو حرام و. . . تفکراتی وهابی دارند. وهابیون همه مسلمانان به جز خودشان را کافر میدانند و نماز خواندن کنار قبر اولیا، توسل، زیارت کردن حرم ائمه ( ع ) و. . . را شرک میدانند و کسانی که اینکار را انجام بدهد را چه شیعه باشد چه سنی تکفیر می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
منابع: ویکی پدیا، ویکی شیعه، ویکی فقه، کتاب آیین وهابیت
... [مشاهده متن کامل]
منابع: ویکی پدیا، ویکی شیعه، ویکی فقه، کتاب آیین وهابیت
مذهبی یا چیزی به نام وهابیت وجود خارجی ندارد بلکه این اصطلاح و کلمه را دشمنان اسلام درست کرده اند تا بین مسلمانان تفرقه بیندازند و مسلمانان وادار کنند به اینکه یکدیگر را تکفیر بکنند انگلیس یکی از کسانی است که در درست کردن این کلمه وهابی نقش داشته است. . .