ونسا پارادی

ونسا شانتال پارادی ( فرانسوی: Vanessa Chantal Paradis ؛ زادهٔ ۲۲ دسامبر ۱۹۷۲ ) [ ۱] [ ۲] خواننده، مدل و بازیگر فرانسوی است. پارادی در سن ۱۴ سالگی با موفقیت بین المللی برای ترانه اش «جو لِه تاکسی» ( جو، راننده تاکسی ) ( ۱۹۸۷ ) تبدیل به یک ستاره کودک شد. [ ۳] او در سن ۱۷ سالگی بالاترین افتخارات فرانسه را به عنوان خواننده و بازیگر با جایزه رومی اشنایدر[ ۴] و جایزه سزار برای آتیه دارترین بازیگر زن[ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] برای فیلم زفاف سپید از ژان - کلود بریسو دریافت کرد. او همچنین جایزهٔ کامیابی های موسیقی[ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] را برای بهترین خواننده زن برای آلبومش دریافت کرد. [ ۱۳] برجسته ترین فیلم های او عبارتند از الیزا ( ۱۹۹۵ ) در کنار ژرار دوپاردیو، [ ۱۴] به کدام سمت عزیزم ( ۱۹۹۷ ) در مقابل ژان رنو ( ۱۹۹۷ ) ، [ ۱۵] نیمه شانس ( ۱۹۹۸ ) با همبازی ژان - پل بلموندو و آلن دلون، [ ۱۶] دختری بر روی پل ( ۱۹۹۹ ) ، [ ۱۷] قلب شکن ( ۲۰۱۰ ) [ ۱۸] و کافه دو فلور ( ۲۰۱۱ ) . [ ۱۹] ادای احترام او به ژن مورو در جشنواره فیلم کن ۱۹۹۵ که طی آن آنها در دوئت «توربیلون» را آواز خواندند در فرهنگ عامه فرانسه قابل توجه شده است. [ ۲۰] [ ۲۱] [ ۲۲] [ ۲۳] او در سال ۲۰۲۲ برای بازی در نمایش مامان نامزد جایزه مولیر بهترین بازیگر زن شد. [ ۲۴]
او همچنین موسیقی دان بسیاری از موسیقی دانان و ترانه سراها بوده است که هر کدام یکی از آلبوم های او را تحت حمایت خود گرفتند، از جمله اتین رودا گیل ( ۱۹۸۸ ) ، سرژ گنسبور ( ۱۹۹۰ ) ، لنی کراویتز ( ۱۹۹۲ ) ، ماتیو چدید ( ۲۰۰۷ ) ، بنژامین بیوله ( ۲۰۱۳ ) ، ساموئل بنشتریت و گروه بیز ( ۲۰۱۸ ) . [ ۲۵] [ ۲۶] پارادی به عنوان یک مدل روی بیش از ۳۰۰ جلد مجله در سراسر جهان ظاهر شده است، از جمله وگ، ال، هارپرز بازار، مادام فیگارو، پاری مچ، ونتی فر، گلامور، پریمیر یا ماری کلر. [ ۲۷] او از سال ۱۹۹۱ سخنگوی شنل بود که توسط کارل لاگرفلد با فیلم تبلیغاتی کوتاهی با عنوان «روح شنل»[ الف] با کارگردانی ژان پل گود آغاز شد. [ ۲۸] [ ۲۹] پارادی در سال ۲۰۱۱ با دریافت نشان هنر و ادب، افسر ساخته شد[ ۳۰] و در سال ۲۰۱۵ در لژیون دونور عنوان شوالیه به او اعطا شد. [ ۳۱]

ونسا پارادی (آلبوم). ونسا پارادی ( به انگلیسی: Vanessa Paradis ) نام سومین آلبوم استودیویی و اولین آلبوم انگلیسی زبانِ خواننده فرانسوی، ونسا پارادی است[ ۱] [ ۲] که در ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۲ توسط رمارک رکورزد منتشر شد. این آلبوم شامل تک آهنگ های «عزیزم باش» و «یک شنبه ها و دوشنبه ها» است.
این آلبوم سومین آلبوم پارادی بوده است که به همراه شریک سابق اش لنی کراویتز ساخته شد.
لنی کراویتز بین سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ با خواننده این آلبوم، ونسا پارادی ارتباط عاشقانه داشت، تهیه کننده و نویسنده آلبوم بود. [ ۳]
این آلبوم اولین باری است که پارادی خودش کنترل خلاقانه موسیقی خود را به دست می گیرد. همچنین به دلیل نوآوری در استفاده از سازها و تکرار صدای دهه ۶۰ میلادی، تقریبا در همه آهنگ های آلبوم، مورد توجه قرار گرفته بود. یک برنامه ویژه تلویزیونی یک ساعته در مورد ساخت این آلبوم در سال ۱۹۹۲ ضبط شد و در ۲۸ مارس ۱۹۹۳ از کانال+ پخش شد. [ ۴] [ ۵] [ ۶]
این آلبوم یکی از موفق ترین و مورد تحسین منتقدان ونسا بود که هم در فرانسه و هم در بریتانیا محبوبیت خود را افزایش داد. چندین تک آهنگ موفق از جمله یکی از شناخته شده ترین آهنگ ها عزیز من باش به این آلبوم تعلق دارد. [ ۷]