فرهنگ در فرانسه

فرهنگ فرانسه و مردمان فرانسوی زبان فرهنگ رایج در میان مردم فرانسه است که در گذر زمان توسط عواملی چون جغرافیا و رویدادهای تاریخی و گروه های داخلی و خارجی در این کشور شکل گرفته است. فرانسه، و به ویژه پاریس، از قرن هفدهم میلادی نقش مهمی در فرهنگ و ادب و هنرهای تزئینی در اروپا پیدا کرد و تأثیرات آن در قرن نوزدهم در سراسر جهان هویدا بود. از پایان قرن نوزدهم به این سو همچنین، فرانسه نقش مهمی در هنرهایی چون فیلم سازی و مد و آشپزی ایفا کرد.
غنای فرهنگ فرانسه برآمده از تنوع آن، بازتاب فرهنگ بخش های گوناگون فرانسه بودنش، تأثیراتش بر دیگر ملت ها، پایداری آن در میان گروه های قومی و سیاسی است و به آن امکان این را داده که در طول زمان بسیار به رشد بپردازد. [ ۱]
فرهنگستان فرانسه تعیین کننده سیاست های کشور در زمینه زبان فرانسوی است؛ با این حال این سیاست ها که پذیرش آن ها اجباری نیست گاه از سوی دولتمردان فرانسه نیز نادیده انگاشته می شوند. برای نمونه دولت لیونل ژوسپن خواهان مونث سازی بعضی واژگان از جمله واژه وزیر در «خانم وزیر» ( madame la ministre ) بود که با واکنش فرهنگستان که خواهان باقی ماندن وزیر به صورت مذکر ( madame le ministre ) بود، مواجه شد.
زبان های محلی متعددی در فرانسه وجود دارند که بعضی از آن ها همچون زبان برتون و زبان آلزاسی با زبان رسمی فرانسوی تفاوت بسیار دارند. بعضی زبان های نواحی، همانند خود زبان فرانسوی، ریشهٔ رومی دارند از جمله زبان اکسیتان. زبان باسک به گونه کامل با فرانسوی تفاوت دارد و ریشه در هیچ زبان دیگری در جهان ندارد. گویشوران این زبان در مناطق جنوب غربی فرانسه تا شمال اسپانیا زندگی می کنند. نسخه ای بازنگری شده از قانون اساسی فرانسه که در آن زبان های محلی به رسمیت شناخته شده اند در سال ۲۰۰۸ در نشست پارلمانی در کاخ ورسای به امضا رسید. [ ۲] زبان انگلیسی در فرانسه به عنوان زبان دوم در مدرسه ها و نهادهای آموزشی آموزش داده می شود.
فرانسه کشوری سکولار است که در آن آزادی اندیشه و مذهب زیر اعلامیه حقوق انسان و شهروند تصویب شده در ۱۷۸۹، محترم شمرده می شوند. جمهوری فرانسه بر پایه لائیسیته بنا شده است و آزادی دین ها ( از جمله ندانم گرایی و خداناباوری ) تضمین شده اند. قانون جدایی کلیسا و سیاست در فرانسه در ۱۹۰۵ به تصویب رسید و در آغاز جمهوری سوم ( ۱۹۴۰ - ۱۸۷۱ ) به اجرا گذاشته شد.