وندیگو یا ویندیگو موجودی دیومانند و ترسناک و تخیلی در افسانه های سرخ پوستان آمریکا شمالی به ویژه آلگانکوئین ها است که در شمال شرق ایالات متحده و شرق کانادا زندگی می کنند. داستان های مربوط به وندیگو برای نخستین بار در سال ۱۶۳۶ از طریق مبلغان یسوعی که به کبک کانادا رفته بودند به گوش مهاجران اروپایی تبار آمریکا رسید.
در این افسانه ها آمده که انسان هایی که آدم خواری کنند تبدیل به وندیگو می شوند. آدم خواری از پرهیزه های بسیار بزرگ در میان آلگانکوئین ها بود و مردم این قوم معتقد بودند که در فصل قحطی، خودکشی یا مردن از گرسنگی، بهتر است تا این که شخص به آدم خواری روی بیاورد.
وندیگو در این داستان ها به شکل آدم هایی هستند که از قبر درآمده اند اما نمرده اند. سرعت حرکت آن ها بالا است، سیری ناپذیرند و همیشه دهانی خونین دارند. وندیگو با خوردن هر قربانی رشد بیشتری می کند و به این خاطر برخی وندیگوها بدنی غول پیکر و چندین بار بزرگ تر از بدن انسان معمولی دارند. وندیگوها همواره به دنبال قربانی های تازه می گردند و چون همیشه گرسنه اند اگر کسی را برای خوردن پیدا نکنند قسمتی از بدن خود را می خورند.
در بعضی داستان های دیگر سرخ پوستان آمده که وندیگوها نیمه انسان و نیمه گوزن هستند و شاخ دارند. در داستان های دیگر گفته شده که آن ها توان تبدیل شدن که شکل های مختلف را داند و حتی به شکل ابر در می آیند. وندیگوها را تنها می توان با آتش کشت.
از افسانه وندیگو در فیلم ها و سریال های آمریکایی و بازیهای ویدیویی نیز استفاده شده و از آن جمله می شود به سریال هانیبال ، سوپرنچرال، سریال افسون شده و فیلم رنجر تنها و فیلم وندیگو و بازی ویدیویی آنتیل داون اشاره کرد. در کتاب های مصور مارول نیز گاه با وندیگو روبه رو می شویم.
در روان شناسی به حالتی که شخص تمایل درونی به خوردن گوشت انسان داشته باشد «روان پریشی وندیگو» نیز گفته شده است.
در این افسانه ها آمده که انسان هایی که آدم خواری کنند تبدیل به وندیگو می شوند. آدم خواری از پرهیزه های بسیار بزرگ در میان آلگانکوئین ها بود و مردم این قوم معتقد بودند که در فصل قحطی، خودکشی یا مردن از گرسنگی، بهتر است تا این که شخص به آدم خواری روی بیاورد.
وندیگو در این داستان ها به شکل آدم هایی هستند که از قبر درآمده اند اما نمرده اند. سرعت حرکت آن ها بالا است، سیری ناپذیرند و همیشه دهانی خونین دارند. وندیگو با خوردن هر قربانی رشد بیشتری می کند و به این خاطر برخی وندیگوها بدنی غول پیکر و چندین بار بزرگ تر از بدن انسان معمولی دارند. وندیگوها همواره به دنبال قربانی های تازه می گردند و چون همیشه گرسنه اند اگر کسی را برای خوردن پیدا نکنند قسمتی از بدن خود را می خورند.
در بعضی داستان های دیگر سرخ پوستان آمده که وندیگوها نیمه انسان و نیمه گوزن هستند و شاخ دارند. در داستان های دیگر گفته شده که آن ها توان تبدیل شدن که شکل های مختلف را داند و حتی به شکل ابر در می آیند. وندیگوها را تنها می توان با آتش کشت.
از افسانه وندیگو در فیلم ها و سریال های آمریکایی و بازیهای ویدیویی نیز استفاده شده و از آن جمله می شود به سریال هانیبال ، سوپرنچرال، سریال افسون شده و فیلم رنجر تنها و فیلم وندیگو و بازی ویدیویی آنتیل داون اشاره کرد. در کتاب های مصور مارول نیز گاه با وندیگو روبه رو می شویم.
در روان شناسی به حالتی که شخص تمایل درونی به خوردن گوشت انسان داشته باشد «روان پریشی وندیگو» نیز گفته شده است.
wiki: وندیگو
وندیگو (فیلم). وندیگو ( انگلیسی: Wendigo ) فیلمی در ژانر ترسناک است که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به پاتریشا کلارکسون، جیک وبر، اریک پر سالیوان و برایان دلات اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: وندیگو (فیلم)