ولاک یا ولاخ ( به انگلیسی: Vlach ) نامی است که به مردمان لاتینی شدهٔ اروپای شرقی، مرکزی و جنوب شرقی اروپا گفته می شود. ولاک از دید تاریخی دربرگیرندهٔ مردم رومانی، آرومن ها، مورلاک ها، مگلنورومن ها و ایسترورومن ها می باشد. تبار این مردمان به درستی آشکار نیست. آنان به زبان های رومی شرقی سخن می گویند. ولاک ها دارای گروه های قومی چندی اند و در ردازای زمان با قوم ها همسایه شان مانند اسلاوهای جنوبی، یونانی ها و آلبانیایی ها آمیخته شده اند.
ولاک از ریشهٔ واژهٔ Walha می باشد که در زبان های ژرمنی معنای بیگانه می دهد. ژرمن های باستان برای خواندن رومی زبانان و سلت ها از این واژه بهره می بردند. ممکن است این واژه در نهایت از نام یک قبیلهٔ سلت مشتق شده باشد. این واژه در زبان عربی به صورت جمع مکسر اولاق وام گرفته شده است.
نخستین بار در سدهٔ پنجم میلادی، پروکوپیوس از وجود چنین مردمانی رد بالکان یاد می کند. موسس خورناتسی تاریخ نویس ارمنی هم در سدهٔ هفتم میلادی از کشور بالاک یاد می کند. میان سده های دوازدهم تا چهاردهم میلادی، مردمان ولاک به تناوب خراج گزار پادشاهی مجارستان، امپراتوری روم شرقی و اردوی زرین بودند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفولاک از ریشهٔ واژهٔ Walha می باشد که در زبان های ژرمنی معنای بیگانه می دهد. ژرمن های باستان برای خواندن رومی زبانان و سلت ها از این واژه بهره می بردند. ممکن است این واژه در نهایت از نام یک قبیلهٔ سلت مشتق شده باشد. این واژه در زبان عربی به صورت جمع مکسر اولاق وام گرفته شده است.
نخستین بار در سدهٔ پنجم میلادی، پروکوپیوس از وجود چنین مردمانی رد بالکان یاد می کند. موسس خورناتسی تاریخ نویس ارمنی هم در سدهٔ هفتم میلادی از کشور بالاک یاد می کند. میان سده های دوازدهم تا چهاردهم میلادی، مردمان ولاک به تناوب خراج گزار پادشاهی مجارستان، امپراتوری روم شرقی و اردوی زرین بودند.
wiki: ولاک