ولادیمیر بوبری ( بوبریتسکی ) ( اوکراینی: Володимир Бобрі ; متولد ۱۳ مه ۱۸۹۸ م. خارکوف، اوکراین – ۳ نوامبر ۱۹۸۶، روزندیل، نیویورک ) تصویرگر، نویسنده، آهنگساز، مربی و مورخ گیتار بود. آثار گرافیکی بوبری برای طراحیهای مبتکرانه و خلاقانه او در نیویورک از اواسط دهه ۱۹۲۰ میلادی مورد ستایش قرار گرفته، او همچنین بنیانگذار انجمن گیتار کلاسیک نیویورک در سال ۱۹۳۶ م. بود و به عنوان ویراستار و مدیر هنری مجله گیتار ریویو نزدیک به چهل سال فعالیت داشت.
ولادیمیر بوبریتسکی در مدرسه هنر امپراتوری در خارکیف تحصیل کرد. در سال ۱۹۱۵ میلادی شروع به طراحی برای دکورهای تئاتر بزرگ دراماتیک خارکیف کرد و شیوه های طراحی تئاتر گوردون کریگ را در طراحی های خود مورد استفاده قرار داد. بوبریتسکی قبل از اینکه در سال ۱۹۱۷ م. موفق به فرار از سرزمینش شود، در جریان انقلاب روسیه در جناح های مختلف به مبارزه پرداخت و در جنگ داخلی جنگید.
دوست و همکار هنری بوبریتسکی، سائول یالکرت، در کتاب شرح حال طرحهای چاپ شده در چهل تصویرگر و نحوه کارکردن آنها ( ۱۹۴۶ م ) می نویسد: «بعد از انقلاب روسیه، یک دوره طولانی و اجباری سفر و نوعی مونتاژ در فعالیتها پیش آمد. »
او به عنوان یک پناهنده با یک پاسپورت جعلی سفر کرد، بوبری هشت صفحه که با کمال دقت به زبان لهستانی چاپ شده بودند، چنان ماهرانه جعل کرد که هیچ شکی در استعداد بالای او برای خوشنویسی باقی نگذاشت، چراکه وی آزمون تخصصی مقامات کنسولگری انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی و یونانی را با موفقیت پشت سر گذاشت… بوبرییتسکی در شبه جزیره کریمه کوهستانی به عنوان ماشین پرس در یک شرکت تولیدی شراب میوه و تارتار کار می کرد. او بعدها با ارتباط برقرار کردن کولی های روسی، مجارستانی و اسپانیایی فرهنگ و ویژگیهای قومی آنها را مورد مطالعه قرار داد. پس از ملاقات با گروهی از کولی ها در کریمه، او راه خود را به عنوان نوازنده گیتار در گروه کر آنها به دست آورد. [ ۱]
بوبریتیسکی در جزایر یونان نمادها و نشانه های بصری را نقاشی می کرد و در یک نیکلودئون در پرا پیانو می زد، تابلوها و نمادهای شهری را در قسطنطنیه ( استانبول کنونی ) نقاشی کرد و یک نقاشی دیواری مهم بیزانسی را در یک مسجد در ترکیه کشف کرد. او در نهایت با طراحی مجموعه ای از صحنه ها و لباس های گروه بالهٔ روسی در قسطنطنیه، راه خود را به آمریکا باز کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفولادیمیر بوبریتسکی در مدرسه هنر امپراتوری در خارکیف تحصیل کرد. در سال ۱۹۱۵ میلادی شروع به طراحی برای دکورهای تئاتر بزرگ دراماتیک خارکیف کرد و شیوه های طراحی تئاتر گوردون کریگ را در طراحی های خود مورد استفاده قرار داد. بوبریتسکی قبل از اینکه در سال ۱۹۱۷ م. موفق به فرار از سرزمینش شود، در جریان انقلاب روسیه در جناح های مختلف به مبارزه پرداخت و در جنگ داخلی جنگید.
دوست و همکار هنری بوبریتسکی، سائول یالکرت، در کتاب شرح حال طرحهای چاپ شده در چهل تصویرگر و نحوه کارکردن آنها ( ۱۹۴۶ م ) می نویسد: «بعد از انقلاب روسیه، یک دوره طولانی و اجباری سفر و نوعی مونتاژ در فعالیتها پیش آمد. »
او به عنوان یک پناهنده با یک پاسپورت جعلی سفر کرد، بوبری هشت صفحه که با کمال دقت به زبان لهستانی چاپ شده بودند، چنان ماهرانه جعل کرد که هیچ شکی در استعداد بالای او برای خوشنویسی باقی نگذاشت، چراکه وی آزمون تخصصی مقامات کنسولگری انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی و یونانی را با موفقیت پشت سر گذاشت… بوبرییتسکی در شبه جزیره کریمه کوهستانی به عنوان ماشین پرس در یک شرکت تولیدی شراب میوه و تارتار کار می کرد. او بعدها با ارتباط برقرار کردن کولی های روسی، مجارستانی و اسپانیایی فرهنگ و ویژگیهای قومی آنها را مورد مطالعه قرار داد. پس از ملاقات با گروهی از کولی ها در کریمه، او راه خود را به عنوان نوازنده گیتار در گروه کر آنها به دست آورد. [ ۱]
بوبریتیسکی در جزایر یونان نمادها و نشانه های بصری را نقاشی می کرد و در یک نیکلودئون در پرا پیانو می زد، تابلوها و نمادهای شهری را در قسطنطنیه ( استانبول کنونی ) نقاشی کرد و یک نقاشی دیواری مهم بیزانسی را در یک مسجد در ترکیه کشف کرد. او در نهایت با طراحی مجموعه ای از صحنه ها و لباس های گروه بالهٔ روسی در قسطنطنیه، راه خود را به آمریکا باز کرد.
wiki: ولادیمیر بوبری