ولادی وستوک

ولادی وُستوک ( به روسی: Владивосто́к ) یکی از شهرهای روسیه است که در گوشه جنوب شرقی آن قرار گرفته است.
ولادی وستوک مرکز سرزمین پریمورسکی و قرارگاه بندری ناوگان اقیانوس آرام نیروی دریایی روسیه است.
ولادی وستوک ایستگاه پایانی راه آهن سراسری سیبری است. صنایع اصلی شهر، کشتی رانی، ماهی گیری صنعتی و پایگاه نیروی دریایی است.
پس از فروپاشی شوروی بسیاری از شرکت ها از موقعیت خوب جغرافیایی ولادی وستوک بهره برده و شعبه هایی را در این شهر افتتاح کرده اند.
نام ولادی وستوک به معنی «فرمانروای خاور» است. در روسی владь ( ولاد ) به معنی فرمانروا و восток ( وُستوک ) به معنی شرق است. [ ۱] [ ۲] این شهر را در چینی 海參崴 ( هایشن وای ) به معنی مرداب خیار دریایی می نامند.
ولادی وستوک، جنوب شرقی ترین مکان در روسیه است و در خلیج گلدن هرن قرار گرفته و بندر اصلی روسیه در ساحل اقیانوس آرام به شمار می رود. این شهر فاصله چندانی با مرز روسیه و چین ندارد. در قرن نوزدهم، پس از امضای پیمان «آیگونسکی» در سال ۱۸۵۸ میلادی، این اراضی مورد استفاده مشترک چین و روسیه قرار گرفت. در این سرزمین مشترک روسیه – چین در سال ۱۸۶۰ میلادی شهر ولادی وستوک بنیان گذاشته شد؛ و فقط در نوامبر سال ۱۸۶۰ میلادی پس از امضای پیمان پکن این منطقه به طور کامل از نظر حقوقی تحت اداره امپراتوری روسیه قرار گرفت. ولادی وستوک از سال ۱۹۵۸ تا سال ۱۹۸۸ میلادی یک شهر بسته بود. زندگی در آنجا و حتی سفر خارجیان و شهروندان خارجی اتحاد شوروی به آنجا فقط با اجازه ویژه ممکن می شد. جزیره روسی که در خلیج پتر کبیر در دریای ژاپن قرار دارد جنوبی تر از ولادی وستوک است. برای مدت طولانی این شهر از مقام سرزمین بسته برخوردار بود. در آنجا بخش های نظامی زیاد و دژ دفاعی معروف ولادی وستوک واقع است.
پروازهای متعدد به این شهر باعث شده دسترسی به آن آسان شود و هتل های متعدد و با کیفیتی در آن ساخته شود. این شهر که در جنوب شبه جزیره مارویف آمورسکی قرار دارد مساحتی حدود ۶۰۰ کیلومتر را پوشش می دهد. کوه خالادلنیک بلندترین ارتفاع این منطقه است. این شهر به وسیله راه آهن سیبری که در سال ۱۹۰۵ ساخته شد به مسکو متصل می شود. پروازهای بین المللی چین، کره، ژاپن و ویتنام به این شهر هر روزه در جریان است. این شهر با استفاده از خطوط اتوبوس، ترالی بوس، تراموای، ترن شهری و رفت وآمد آبی، سامانه حمل ونقل کارآمدی را دارا است. بهترین روش برای بازدید از این شهر پیاده روی است.

وِلادی وُسْتوک (Vladivostok)
نمایی از شهر شهری بر کرانۀ غربی دریای ژاپن، با ۶۲۷هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). بر شبه جزیره ای واقع شده که تا خلیج پطر کبیر گسترش یافته است. این شهر مرکز سرزمین کرانه ای پریمورسکیِ فدراسیون روسیه، و از مهم ترین مراکز اقتصادی و فرهنگی خاور دور روسیه است، که بزرگ ترین شهر آن نیز محسوب می شود. ولادی وستوک پایانۀ راه آهن سراسری سیبری (از مسکو به طول ۹,۲۲۴ کیلومتر) و جادۀ دریای شمال، مرکز ارتباطات سرزمین های حوزۀ اقیانوس آرام، بزرگ ترین بندر روسیه بر ساحل این اقیانوس، و پایگاه اصلی ناوگان اقیانوس آرام است. صنایع ولادی وستوک عبارت اند از علوم مهندسی، تعمیر کشتی، ساخت تجهیزات معدنی، ماهی گیری، و صید نهنگ. از زمان فروپاشی کمونیسم در ۱۹۹۱، پیشرفت های زیادی در بخش های خدمات مالی، شرکتی، و غیره حاصل شده است. این شهر مرکز فرهنگی و آموزشی نیز محسوب می شود. شعبه ای از آکادمی علوم روسیه و دانشگاه خاور دور در این شهر قرار دارند؛ این دانشگاه در ۱۸۹۹ به منزلۀ مؤسسۀ خاورشناسی تأسیس شد و از ۱۹۲۰ دانشگاه است. ولادی وستوک در ۱۸۶۰ به منزلۀ بندر روسی تأسیس و از ۱۸۸۰ به شهر تبدیل شد. در ۱۸۸۸ مرکز منطقه ای شد؛ به سرعت به منزلۀ بندر آزاد توسعه یافت و مرکز تدارکات خاور دور روسیه و ترانزیت کالاها از منچوری بود و در دهۀ ۱۹۳۰، به بندری بین المللی تبدیل شد. در هر دو جنگ جهانی، تدارکات متفقین از طریق این بندر به روسیه منتقل می شد؛ از ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۲، نیروهای غربی به فرماندهی ژاپنی ها شهر را تصرف کردند و چندین دولت موافق و مخالف بلشویک ها بر سر کار آمدند. در این شهر اقلیت چینی بزرگی زندگی می کنند.