وقایع کربلا در الاخبار الطوال

[ویکی فقه] کتاب الاخبار الطوال اثر ابوحنیفه احمد بن داود دینوری (۲۸۲ ق) می باشد.
نویسنده این کتاب، مورخ، منجم، ریاضیدان، نحوی، لغت شناسی و گیاهشناس قرن سوم است. وی دارای آثار بسیاری در علوم مختلف بوده است؛ اما آنچه از وی به دست ما رسیده، دو کتاب به نام های الانواء و الاخبارالطوال است. او چون ایرانی و زادگاهش در منطقه کرمانشاه بوده، به تاریخ ایران عنایت ویژه داشته و از این رو تاریخ ایران پیش و پس از اسلام را در قالب کتاب الاخبار الطوال نگاشته است.
سبک تاریخ نگاری دینوری
دینوری از سیره نبوی و خلافت شیخین سخنی به میان نیاورده است. وی از مجموع حدود ششصد صفحه کتاب (طبق بعضی نسخه ها)، بیش از پنجاه صفحه، یعنی حدود یک دهم کتاب را به اخبار عاشورا اختصاص داده است. سبک تاریخ نگاری دینوری، همانند سبک مورخانی چون یعقوبی و مسعودی به صورت ترکیبی و با حذف اسناد است. او هر بخشی از گزارش را با تعبیر «قالوا» آغاز کرده و تنها گزارش پشیمانی عمر سعد را به نقل از حمید بن مسلم، دوست عمر سعد، نقل کرده است.
گزارش های ویژه دینوری
اگرچه بسیاری از مضامین گزارش های دینوری، در منابع کهن دیگر نیز آمده، اما تعابیر وی در این باره، ویژه خود اوست و در منابع دیگر نیامده است. یکی از گزارش های جالب دینوری که حاکی از ویژگی و رفتار دینی و اخلاقی شیعیان است، گزارش چگونگی آگاهی معقل، جاسوس ابن زیاد از مکان اختفای مسلم بن عقیل است. وی نگاشته است که چون معقل وارد مسجد کوفه شد، نمی دانست سراغ چه کسی برود که ناگاه دید مردی در گوشه ای مشغول عبادت است. با خود گفت: شیعیان بسیار نماز میخوانند. از این رو نزد آن مرد، که نامش مسلم بن عوسجه بود، رفت و درخواست خود را مطرح کرد. همچنین او می نویسد که بین قتل امام حسین (علیه السّلام) و وفات رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) پنجاه سال فاصله است و با این تعبیر، احساس و تعجب خود را از وقوع چنین حادثه ای با این فاصله زمانی اندک، بیان می کند. افزون بر این، دینوری در این اثر، فهرستی از شهدای بنی هاشم ارائه کرده که نخستین آنان حضرت علی اکبر و آخرین آنان، پیش از امام حسین (علیه السّلام)، حضرت عباس (علیه السّلام) است.