وضع جمع قله موضع جمع کثرت

[ویکی فقه] استعمال صیغه جمع قِلّت (بین سه تا ده) و اراده کثرت را وضع جمع قلّت موضع جمع کثرت گویند.
اراده کثرت از جمع قِلّت مجاز است؛ مانند:۱. (... وَهُمْ فِی الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ)؛ «و آنها در غرفه های بهشتی آسوده خاطر خواهند بود». «غرفات» جمع قِلّت است؛ ولی چون غرفه های بهشت بسیار و غیرقابل شمارش است، از جمع قِلّت اراده کثرت شده است.۲. (اللَّهُ یَتَوَفَّی الْاَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا...)؛ « خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامی باز می ستاند». «انفس» جمع قِلّت است ولی از آن اراده کثرت شده است؛ زیرا می دانیم خداوند سبحان جان همه را می گیرد.