[ویکی فقه] نایب گرفتن کسی برای تصرف در اموال و ... خود بعد از مرگ را وصایه گویند.
وصایت به کسر واو و به فتح آن اسم مصدر است.
در کتاب مصباح آورد: «وصیت الی فلان توصیة و أوصیت الیه ایصاء... و الاسم الوصایة بالکسر و الفتح لغة».
وصایت در اصطلاح عبارت از نایب گرفتن غیر است برای تصرف بعد از مرگ در آن چه خود شخص در حال حیات تواند تصرف نماید از اخراج حق و استیفاء آن یا ولایت بر طفل یا مجنونی که شخص موصی بر آن ها ولایت دارد.
و به عبارت دیگر: «هی استنباة الموصی غیره بعد موته فی التصرف فیما کان له التصرف فیه من اخراج حق أو استیفائه أو ولایة علی طفل أو مجنون یملک الولایة علیه اصالة کالاب والجد له أو بالعرض کالوصی عن أحدهما المأذون له فی الایصاء».
وصایت به کسر واو و به فتح آن اسم مصدر است.
در کتاب مصباح آورد: «وصیت الی فلان توصیة و أوصیت الیه ایصاء... و الاسم الوصایة بالکسر و الفتح لغة».
وصایت در اصطلاح عبارت از نایب گرفتن غیر است برای تصرف بعد از مرگ در آن چه خود شخص در حال حیات تواند تصرف نماید از اخراج حق و استیفاء آن یا ولایت بر طفل یا مجنونی که شخص موصی بر آن ها ولایت دارد.
و به عبارت دیگر: «هی استنباة الموصی غیره بعد موته فی التصرف فیما کان له التصرف فیه من اخراج حق أو استیفائه أو ولایة علی طفل أو مجنون یملک الولایة علیه اصالة کالاب والجد له أو بالعرض کالوصی عن أحدهما المأذون له فی الایصاء».
wikifeqh: وصایه