تیتوس فلاویوس وسپاسیانوس ( به لاتین: Titus Flavius Vespasianus ) ( زاده: ۹ - مرگ: ۷۹ میلادی ) ، از سال ۶۹ تا ۷۹ میلادی امپراتور روم بود. دوران زمامداری او همزمان با پادشاهی بلاش یکم در ایران بود. او فرمان به ساختن تماشاگاه کولوسئوم داد ولی پیش از به پایان رسیدن ساختمان این بنا مرد و در زمان فرمانروایی پسرش دمیتیانوس ساختن این بنا به پایان رسید. او همچنین سرسلسله ی فلاویان بود که شامل ۳ امپراتور می شد: خودش ( ۶۹ تا ۷۹ میلادی ) ، فرزند ارشدش تیتوس ( ۷۹ تا ۸۱ میلادی ) و دیگر فرزندش دومیتیان ( ۸۱ تا ۹۶ میلادی ) . او از امپراتوران دانش پژوه بود و به واسطهٔ تأسیس کتابخانه در معبد صلح موجب ایجاد دانشگاه روم شد، دانشگاهی که بعدها دارای رشته های حقوق و پزشکی و معماری و ریاضی و صرف ونحو و بلاغت به یونانی و لاتین شد. [ ۱]
در زمان امپراتوری نرون، اهالی بریتانیا شوریدند و ارمنستان و شام به اطاعت اشکانیان درآمدند. پس نرون وسپاسیانوس را بر سر آنان فرستاد؛ او نیز همه را مغلوب ساخت. سپس یهودیان پیمان شکستند و شوریدند. نرون وسپاسیانوس را فرمود تا یهود را قتل عام و قدس را ویران کند. پس او عازم استان یهودیه شد، و یکسال اورشلیم و قدس را در محاصره گرفت. در این میان، خبر قتل نرون بدو رسید و دانست که گالبا را به پادشاهی برداشته اند. یارانش اشارت کردند که به روم بازگردد؛ رئیس یهود، که در نزد او اسیر بود، نیز او را به پادشاهی بشارت داد. پس او به جانب روم روان شد و پسرش تیتوس را بر حصار قدس گماشت. او قدس را گشود و مسجدش را ویران کرد و همه ی بناهایش را با خاک یکسان کرد. می گویند تیتوس حدود ششصدهزار نفرشان را کشت و در درون حصار این تعداد از گرسنگی مردند و از آنان که به اسارت گرفته بود قریب هفتادهزار نفر را فروخت و صدهزار نفرشان را به روم برد تا جوانان رومی را فن نبرد و شمشیرزنی و نیزه گدازی بیاموزانند. برخی می گویند شماره ی کشتگان هزارهزار تن بود و اسیران نهصدهزار تن. کسانی از گردنکشان را که در نواحی قدس بودند با اسیران روان داشتند و هر روز چند تن از آنان را نزد شیران می افکندند تا همه نابود شدند. [ ۲]
در قرن اول پس از میلاد، امپراتور روم ، نرون، آنچه را که به نام «ادرار گیاهی» شناخته می شد، وضع کرد که از لاتین به «مالیات ادرار» ترجمه می شود. این مالیات بر جمع آوری ادرار در ادرارگاه های عمومی وضع می شد، زیرا طبقات پایین جامعه مجبور بودند ادرار خود را در دیگ های کوچکی بریزند و سپس آن در حوضچه های ادرار تخلیه کنند. ادرار از توالت های عمومی طبقات بالا نیز جمع آوری می شد. خریدار ادرار، مالیات را می پرداخت، سپس آن را از حوضچه ها جمع آوری می کرد و به عنوان یک ماده خام با ارزش برای تعدادی از فرآیندهای شیمیایی بازیافت می کرد. اگرچه این مالیات در نهایت حذف شد، اما در حدود سال ۷۰ پس از میلاد با جانشینی امپراتور وسپاسیان دوباره اجرا شد. وقتی وسپاسیان امپراتور شد، امپراتوری روم به تازگی از یک جنگ داخلی بیرون آمده بود که تقریباً باعث فروپاشی کامل دنیای آنها شد. علاوه بر این، امپراتوری حتی یک سکه نقره در خزانه خود نداشت. وسپاسیان که به خاطر عشق به پول و مالیات ظالمانه ( که در نهایت امپراتوری روم را از بدهی خارج کرد و مازادی در خزانه برای امپراتور بعدی باقی گذاشت ) شهرت داشت، کار تعمیر و بازسازی امپراتوری را آغاز کرد. او شروع به اخذ یک سری مالیات برای جمع آوری سرمایه کرد که یکی از آنها هزینه جمع آوری ادرار از دستگاه ادراری عمومی در سیستم کلوآکا ماکسیما ( فاضلاب بزرگ ) رم بود. اولین توالت های عمومی در تاریخ حتی توسط وسپاسیان در سال ۷۴ پس از میلاد معرفی شد. اندکی پس از وضع این مالیات بر ادرار، عقلای رومی شروع به نامیدن توالت های محلی به نام وسپاسیان کردند. مالیات بر تجارت ادرار توسط پسر وسپاسیان و امپراتور آینده، تیتوس، سیاستی منزجرکننده تلقی می شد. مورخان رومی دیوکاسیوس و سوئتونیوس در مورد مالیات نامحبوب وسپاسیان مطلب نوشته اند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر زمان امپراتوری نرون، اهالی بریتانیا شوریدند و ارمنستان و شام به اطاعت اشکانیان درآمدند. پس نرون وسپاسیانوس را بر سر آنان فرستاد؛ او نیز همه را مغلوب ساخت. سپس یهودیان پیمان شکستند و شوریدند. نرون وسپاسیانوس را فرمود تا یهود را قتل عام و قدس را ویران کند. پس او عازم استان یهودیه شد، و یکسال اورشلیم و قدس را در محاصره گرفت. در این میان، خبر قتل نرون بدو رسید و دانست که گالبا را به پادشاهی برداشته اند. یارانش اشارت کردند که به روم بازگردد؛ رئیس یهود، که در نزد او اسیر بود، نیز او را به پادشاهی بشارت داد. پس او به جانب روم روان شد و پسرش تیتوس را بر حصار قدس گماشت. او قدس را گشود و مسجدش را ویران کرد و همه ی بناهایش را با خاک یکسان کرد. می گویند تیتوس حدود ششصدهزار نفرشان را کشت و در درون حصار این تعداد از گرسنگی مردند و از آنان که به اسارت گرفته بود قریب هفتادهزار نفر را فروخت و صدهزار نفرشان را به روم برد تا جوانان رومی را فن نبرد و شمشیرزنی و نیزه گدازی بیاموزانند. برخی می گویند شماره ی کشتگان هزارهزار تن بود و اسیران نهصدهزار تن. کسانی از گردنکشان را که در نواحی قدس بودند با اسیران روان داشتند و هر روز چند تن از آنان را نزد شیران می افکندند تا همه نابود شدند. [ ۲]
در قرن اول پس از میلاد، امپراتور روم ، نرون، آنچه را که به نام «ادرار گیاهی» شناخته می شد، وضع کرد که از لاتین به «مالیات ادرار» ترجمه می شود. این مالیات بر جمع آوری ادرار در ادرارگاه های عمومی وضع می شد، زیرا طبقات پایین جامعه مجبور بودند ادرار خود را در دیگ های کوچکی بریزند و سپس آن در حوضچه های ادرار تخلیه کنند. ادرار از توالت های عمومی طبقات بالا نیز جمع آوری می شد. خریدار ادرار، مالیات را می پرداخت، سپس آن را از حوضچه ها جمع آوری می کرد و به عنوان یک ماده خام با ارزش برای تعدادی از فرآیندهای شیمیایی بازیافت می کرد. اگرچه این مالیات در نهایت حذف شد، اما در حدود سال ۷۰ پس از میلاد با جانشینی امپراتور وسپاسیان دوباره اجرا شد. وقتی وسپاسیان امپراتور شد، امپراتوری روم به تازگی از یک جنگ داخلی بیرون آمده بود که تقریباً باعث فروپاشی کامل دنیای آنها شد. علاوه بر این، امپراتوری حتی یک سکه نقره در خزانه خود نداشت. وسپاسیان که به خاطر عشق به پول و مالیات ظالمانه ( که در نهایت امپراتوری روم را از بدهی خارج کرد و مازادی در خزانه برای امپراتور بعدی باقی گذاشت ) شهرت داشت، کار تعمیر و بازسازی امپراتوری را آغاز کرد. او شروع به اخذ یک سری مالیات برای جمع آوری سرمایه کرد که یکی از آنها هزینه جمع آوری ادرار از دستگاه ادراری عمومی در سیستم کلوآکا ماکسیما ( فاضلاب بزرگ ) رم بود. اولین توالت های عمومی در تاریخ حتی توسط وسپاسیان در سال ۷۴ پس از میلاد معرفی شد. اندکی پس از وضع این مالیات بر ادرار، عقلای رومی شروع به نامیدن توالت های محلی به نام وسپاسیان کردند. مالیات بر تجارت ادرار توسط پسر وسپاسیان و امپراتور آینده، تیتوس، سیاستی منزجرکننده تلقی می شد. مورخان رومی دیوکاسیوس و سوئتونیوس در مورد مالیات نامحبوب وسپاسیان مطلب نوشته اند. [ ۳]
wiki: وسپاسیان