وزغ مامای ایبری

وزغ مامای ایبری یک گونه از وزغ ها است که در تیره دهان گردان قرار دارد و در غرب اسپانیا و شرق و جنوب پرتقال یافت شده است. [ ۱] زیستگاه طبیعی این وزغ جنگل های معتدل، مدیترانه معتدل با پوششی از گیاهان بوته ای و خار، رودخانه های فصلی، باتلاق های آب شیرین متناوب، چراگاه و برکه های آبزیان می باشد. این وزغ با نابود شدن زیست گاهش، با خطر جدی روبرو است. [ ۲]
زیست بوم این وزغ بین بلندای ۱۰۰ تا ۱۳۰۰ متر بالاتر از سطح دریا می باشد. [ ۳]
نام وزغ ماما از روی رفتار جنس نر گرفته شده است. تخم ها در برهه ای از رشد در پشت جنس نر محافظت می شوند. و این به خاطر نگهداری تخم ها در برابر شکارچیانی مانند لارو و حشرات آبزی است. با این حال بسیاری از تخم ها به وسیله جانوران دیگر صید و خورده می شوند. < r]ef name="nl. wikipedia. org"> مشارکت کنندگان ویکی پدیا. «Spaanse vroedmeesterpad». در دانشنامهٔ ویکی پدیای هلندی. < /ref>
وزغ هایی که محل زندگی شان اسپانیا است، نسبت به انواع دیگر کمی کوچک تر هستند. بزرگی این گونه از ۵ سانتی متر تجاوز نمی کند. جنس نر کوچکتر از جنس ماده است. این گونه دارای لکه های کوچک و نارنجی روشن در پهلوها و پاها است، این لکه ها به صورت ردیفی بر روی پلک های بالایی وزغ نیز دیده می شود. مردمک چشم وزغ مامای ایبری عمودی است. [ ۱]
صداهای جنسی و اغواگرایانه سوت مانند کوتاه توسط جنس نر از اکتبر تا مه در هنگام سر شب و شب ها شنیده می شود. تعداد کپه تخمی ۳۰ تا ۶۰ عدد است. جنس نر ممکن است به صورت همزمان تخم چندین ماده را حمل و محافظت نماید. [ ۴]
• نگاره هایی که جنس نر را در حال نگهداری و حمل تخم ها نشان می دهد.
• صدای وزغ