ورنر مولدرس ( به آلمانی: Werner Mölders ) ( ۱۸ مارس ۱۹۱۳ – ۲۲ نوامبر ۱۹۴۱ ) نظامی و خلبان تک خال آلمانی در دوره رایش سوم بود که در جریان جنگ جهانی دوم در لوفت وافه خدمت کرد. او به عنوان نخستین خلبان جنگنده در تاریخ هوانوردی ۱۰۰ پیروزی هوایی حاصل نمود. همچنین با حضور داوطلبانه برترین خلبان جنگنده در جنگ داخلی اسپانیا به حساب می آید. مولدرس در توسعه تاکتیک های نوین جنگنده نقش کلیدی داشت. او با بهره گیری از تجربیات خود در اسپانیا مبدع آرایش های بسیار موفق و مؤثر دو هواگردی و چهار هواگردی جنگنده ها موسوم به «چهار انگشت» بود که در مراحل آغازین جنگ جهانی دوم دست بالا را به لوفت وافه بخشید. به جهت مجموع این موفقیت ها، مولدرس جزو یکی از تنها ۲۷ تنی که نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین با برگ های بلوط، شمشیرها و الماس ها را دریافت کردند بود. [ ۱]
ورنر مولدرس روز ۱۸ مارس سال ۱۹۱۳ در گلزنکیرشن زاده شد. [ ۲] پدرش سال ۱۹۱۵ در نبردگاه جنگ جهانی اول جان باخت و او نزد خانواده مادری پرورش یافت. سال ۱۹۳۱ از یکی بهترین دبیرستان های آلمان فارغ التحصیل شد. در ابتدا به نیروی زمینی پیوست و در هنگ ۲ پیاده نظام پروس قرار گرفت تا دوره سه ساله افسران را بگذراند. [ ۳] با علاقه مند شدن به پرواز توسط عمویش، نخستین درخواست او در سال ۱۹۳۵ برای ورود به لوفت وافه به دلیل رنج بردن از بیماری حرکت از سوی پزشکان رد اما با نشان دادن ممارست نهایتاً به شکل مشروط مقبول واقع شد. البته مشکل او هنوز کاملاً برطرف نشده بود و در حین پرواز مکرراً دچار حالت تهوع و سردرد شدید می شد. بل این حال با اراده سخت به تلاش برای فائق آمدن بر آن ادامه داد. [ ۴] با درجه ستوان دومی یک دوره شش ماهه آموزش خلبانی را ماه ژوئن سال ۱۹۳۵ به پایان رساند. سال ۱۹۳۶ به درجه ستوان یکمی ترفیع گرفت. [ ۳] سپس به عنوان مدرس جنگنده دوباله به جناح ۱۳۴ شکاری فرستاده شد.
تابستان سال ۱۹۳۸ به عنوان «داوطلب» در قالب لژیون کوندور راهی میدان های نبرد در جنگ داخلی اسپانیا گردید. مولدرس با پرواز با مدل های اولیه ای هواگرد جنگنده تک باله مسرشمیت ب اف ۱۰۹، به عنوان جانشین آدولف گالانت، رهبری اسکادران ۳ از گروه شکاری ۸۸ را بر عهده گرفت. [ ۲] برخی مدعی شده اند مولدرس پیش از این دانشجوی گالانت در مونشن بود؛ به هر صورت این ادعا صحت ندارد و این دو برای نخستین بار در اسپانیا با یکدیگر دیدار کردند. گالانت ماه بعد هنگام ترک اسپانیا در گزارشی آورد: «ستوان مولدرس یک افسر و خلبان عالی با توانایی رهبری درخشان و دقیق است. » در این هنگام یگان به هواگردهای منسوخ هاینکل هائی ۵۱ مجهز بود. دو ماه پس از آن که مولدرس هدایت اسکادران را در دست گرفت باز تجهیز آن به هواگردهای به روز مسرشمیت ب اف ۱۰۹ آغاز شد. [ ۵] مولدرس نبردهای شدیدی را در مناطق آراگون و ابرو تجربه کرد. [ ۳] مولدرس نخستین و دومین پیروزی هوایی خود را روز ۱۵ ژوئیه سال ۱۹۳۸ حاصل کرد. او تا هنگامی که اوایل ماه دسامبر فرماندهی اسکادران را به ستوان دوم هوبرتوس فون بونین سپرد، با مجموعاً ۱۴ پیروزی هوایی به برترین خلبان تک خال لژیون کوندور بدل شد. آخرین مورد از این پیروزی ها را روز ۳ نوامبر به دست آورد. [ ۶] تمامی این قربانی ها، شامل چهار آی - ۱۵ و ده آی - ۱۶، هواگردهای تک موتوره بودند. در بهترین روز، ۳۱ اکتبر، دو آی - ۱۵ سرنگون شدند. [ ۴] به جهت تقدیر از این موفقیت ها صلیب اسپانیایی طلایی با شمشیرها و الماس ها به او اعطا گردید. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفورنر مولدرس روز ۱۸ مارس سال ۱۹۱۳ در گلزنکیرشن زاده شد. [ ۲] پدرش سال ۱۹۱۵ در نبردگاه جنگ جهانی اول جان باخت و او نزد خانواده مادری پرورش یافت. سال ۱۹۳۱ از یکی بهترین دبیرستان های آلمان فارغ التحصیل شد. در ابتدا به نیروی زمینی پیوست و در هنگ ۲ پیاده نظام پروس قرار گرفت تا دوره سه ساله افسران را بگذراند. [ ۳] با علاقه مند شدن به پرواز توسط عمویش، نخستین درخواست او در سال ۱۹۳۵ برای ورود به لوفت وافه به دلیل رنج بردن از بیماری حرکت از سوی پزشکان رد اما با نشان دادن ممارست نهایتاً به شکل مشروط مقبول واقع شد. البته مشکل او هنوز کاملاً برطرف نشده بود و در حین پرواز مکرراً دچار حالت تهوع و سردرد شدید می شد. بل این حال با اراده سخت به تلاش برای فائق آمدن بر آن ادامه داد. [ ۴] با درجه ستوان دومی یک دوره شش ماهه آموزش خلبانی را ماه ژوئن سال ۱۹۳۵ به پایان رساند. سال ۱۹۳۶ به درجه ستوان یکمی ترفیع گرفت. [ ۳] سپس به عنوان مدرس جنگنده دوباله به جناح ۱۳۴ شکاری فرستاده شد.
تابستان سال ۱۹۳۸ به عنوان «داوطلب» در قالب لژیون کوندور راهی میدان های نبرد در جنگ داخلی اسپانیا گردید. مولدرس با پرواز با مدل های اولیه ای هواگرد جنگنده تک باله مسرشمیت ب اف ۱۰۹، به عنوان جانشین آدولف گالانت، رهبری اسکادران ۳ از گروه شکاری ۸۸ را بر عهده گرفت. [ ۲] برخی مدعی شده اند مولدرس پیش از این دانشجوی گالانت در مونشن بود؛ به هر صورت این ادعا صحت ندارد و این دو برای نخستین بار در اسپانیا با یکدیگر دیدار کردند. گالانت ماه بعد هنگام ترک اسپانیا در گزارشی آورد: «ستوان مولدرس یک افسر و خلبان عالی با توانایی رهبری درخشان و دقیق است. » در این هنگام یگان به هواگردهای منسوخ هاینکل هائی ۵۱ مجهز بود. دو ماه پس از آن که مولدرس هدایت اسکادران را در دست گرفت باز تجهیز آن به هواگردهای به روز مسرشمیت ب اف ۱۰۹ آغاز شد. [ ۵] مولدرس نبردهای شدیدی را در مناطق آراگون و ابرو تجربه کرد. [ ۳] مولدرس نخستین و دومین پیروزی هوایی خود را روز ۱۵ ژوئیه سال ۱۹۳۸ حاصل کرد. او تا هنگامی که اوایل ماه دسامبر فرماندهی اسکادران را به ستوان دوم هوبرتوس فون بونین سپرد، با مجموعاً ۱۴ پیروزی هوایی به برترین خلبان تک خال لژیون کوندور بدل شد. آخرین مورد از این پیروزی ها را روز ۳ نوامبر به دست آورد. [ ۶] تمامی این قربانی ها، شامل چهار آی - ۱۵ و ده آی - ۱۶، هواگردهای تک موتوره بودند. در بهترین روز، ۳۱ اکتبر، دو آی - ۱۵ سرنگون شدند. [ ۴] به جهت تقدیر از این موفقیت ها صلیب اسپانیایی طلایی با شمشیرها و الماس ها به او اعطا گردید. [ ۶]
wiki: ورنر مولدرس