مسرشمیت ب اف ۱۰۹ ( به آلمانی: Messerschmitt Bf 109 ) که گاهی ام ایی ۱۰۹ ( Me 109 ) نیز خوانده می شود، یک هواگرد جنگنده تک باله تک موتوره تک سرنشین ساخت شرکت مسرشمیت بود که نخستین پروازش را روز ۲۹ ماه مه سال ۱۹۳۵ انجام داد و با تولید حدود ۳۴٬۰۰۰ فروند از آن بین سال های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۵ به پر تولیدترین جنگنده در طول تاریخ بدل گشت.
این هواگرد که در اوائل دهه ۱۹۳۰ طراحی شد به همراه فوکه - وولف اف و ۱۹۰، جنگنده اصلی آلمان در تمامی جبهات جنگ جهانی دوم از جمله جبهه شرقی و شمال آفریقا بود. ب اف ۱۰۹ که در طول زمان در قالب مدل های مختلف توسعه یافت، با برخورداری از پیشرفته ترین فناوری های روز در نقش های مختلف شامل رهگیری، محافظت بمب افکن، جنگنده - بمب افکن، جنگنده روزانه، شبانه و تمامی شرایط آب و هوایی، تهاجمی و شناسایی با خلبانی تک خال های آلمانی و غیر آلمانی تا واپسین روزهای نبرد و با وجود طراحی هواگردهای جت به خدمت خود در لوفت وافه ادامه داد.
آلمانی ها این جنگنده را به چندین کشور دیگر نیز ارسال کردند که برخی از آن ها تا سال ها پس از پایان جنگ جهانی دوم نیز به فعالیت ادامه دادند.
در سال ۱۹۳۳ وزارت هوانوردی رایش پس از تکمیل تحقیقات، برنامه ای جهت جایگزینی جنگنده های دوباله آرادو آر ۶۸ و هاینکل هائی ۵۱ تدوین نمود. اواخر ماه مارس همین سال این وزارتخانه ملزومات فنی جدیدی برای جنگنده های تک سرنشین منتشر کرد. این ملزومات شامل طول پرواز ۲۰ دقیقه ای در حداکثر سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۶٬۰۰۰ متری می شد. طول کلی پرواز ۹۰ دقیقه، مدت رسیدن به ارتفاع ۶٬۰۰۰ متری حداکثر ۱۷ دقیقه و سقف پرواز دست کم ۱۰٬۰۰۰ متر تعیین گردید. موتور یونکرس یومو ۲۱۰ می بایست نیرو محرکه را تأمین می کرد. تسلیحات مورد نظر یک توپ خودکار ۲۰ میلی متری درون موتور یا دو مسلسل هماهنگ شده ام گه ۱۷ ۷٫۹۲ میلی متری روی موتور یا ترکیب این دو بود. بارگیری بال نیز می بایست کمتر از ۱۰۰ کیلوگرم بر متر مربع نگاه داشته می شد.
برای تولید جنگنده مورد نظر در ابتدا ماه فوریه سال ۱۹۳۴ به سه شرکت ب اف و ( بعدا مسرشمیت ) ، آرادو و هاینکل جهت رقابت سفارش ارسال گردید. ماه سپتامبر همان سال سفارش دیگری نیز به فوکه - وولف به عنوان شرکت چهارم ارائه شد. در این سفارش ها به دلیل تازگی موتور یونکرس یومو ۲۱۰، استفاده از موتور دایملر - بنز دی بی ۶۰۰ نیز مجاز شمرده شد. به رقابت کنندگان اعلام گردید تا اواخر سال فرصت دارند جهت انجام آزمایش ها سه پیش نمونه تحویل دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین هواگرد که در اوائل دهه ۱۹۳۰ طراحی شد به همراه فوکه - وولف اف و ۱۹۰، جنگنده اصلی آلمان در تمامی جبهات جنگ جهانی دوم از جمله جبهه شرقی و شمال آفریقا بود. ب اف ۱۰۹ که در طول زمان در قالب مدل های مختلف توسعه یافت، با برخورداری از پیشرفته ترین فناوری های روز در نقش های مختلف شامل رهگیری، محافظت بمب افکن، جنگنده - بمب افکن، جنگنده روزانه، شبانه و تمامی شرایط آب و هوایی، تهاجمی و شناسایی با خلبانی تک خال های آلمانی و غیر آلمانی تا واپسین روزهای نبرد و با وجود طراحی هواگردهای جت به خدمت خود در لوفت وافه ادامه داد.
آلمانی ها این جنگنده را به چندین کشور دیگر نیز ارسال کردند که برخی از آن ها تا سال ها پس از پایان جنگ جهانی دوم نیز به فعالیت ادامه دادند.
در سال ۱۹۳۳ وزارت هوانوردی رایش پس از تکمیل تحقیقات، برنامه ای جهت جایگزینی جنگنده های دوباله آرادو آر ۶۸ و هاینکل هائی ۵۱ تدوین نمود. اواخر ماه مارس همین سال این وزارتخانه ملزومات فنی جدیدی برای جنگنده های تک سرنشین منتشر کرد. این ملزومات شامل طول پرواز ۲۰ دقیقه ای در حداکثر سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۶٬۰۰۰ متری می شد. طول کلی پرواز ۹۰ دقیقه، مدت رسیدن به ارتفاع ۶٬۰۰۰ متری حداکثر ۱۷ دقیقه و سقف پرواز دست کم ۱۰٬۰۰۰ متر تعیین گردید. موتور یونکرس یومو ۲۱۰ می بایست نیرو محرکه را تأمین می کرد. تسلیحات مورد نظر یک توپ خودکار ۲۰ میلی متری درون موتور یا دو مسلسل هماهنگ شده ام گه ۱۷ ۷٫۹۲ میلی متری روی موتور یا ترکیب این دو بود. بارگیری بال نیز می بایست کمتر از ۱۰۰ کیلوگرم بر متر مربع نگاه داشته می شد.
برای تولید جنگنده مورد نظر در ابتدا ماه فوریه سال ۱۹۳۴ به سه شرکت ب اف و ( بعدا مسرشمیت ) ، آرادو و هاینکل جهت رقابت سفارش ارسال گردید. ماه سپتامبر همان سال سفارش دیگری نیز به فوکه - وولف به عنوان شرکت چهارم ارائه شد. در این سفارش ها به دلیل تازگی موتور یونکرس یومو ۲۱۰، استفاده از موتور دایملر - بنز دی بی ۶۰۰ نیز مجاز شمرده شد. به رقابت کنندگان اعلام گردید تا اواخر سال فرصت دارند جهت انجام آزمایش ها سه پیش نمونه تحویل دهند.
wiki: مسرشمیت ب اف ۱۰۹