وردنجان

وردنجان، یکی از شهرهای بخش مرکزی شهرستان بن، در استان چهارمحال و بختیاری است. [ ۱]
وردنجان در طول ۵۰ درجه و۴۶ دقیقه، عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و ۲۸ دقیقه، ارتفاع ۲۱۵۰ تا ۲۲۰۰ متر از سطح دریا قرار گرفته است. فاصله وردنجان تا شهرکرد حدود ۱۷ کیلومتر {با الحاق چالش تر، اشگفتک و مهدیه ( زانیان ) به شهرکرد فاصله وردنجان تا شهرکرد به ۱۲ کیلومتر کاهش یافته ست} و تا شهر بن ۶ کیلومتر است و بین دو شهر بن و نافچ جای دارد.
شهر وردنجان، در دامنه کوه چهل دختران و در ارتفاع ۲۱۵۰ تا ۲۲۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است. ارتفاع وردنجان از جنوب به سمت شمال افزایش می یابد. [ ۲]
وردنجان، دارای آب و هوای معتدل کوهستانی می باشد که دارای تابستان های معتدل و زمستان های بسیار سرد است. [ ۳]
این شهر از توابع شهرستان بن بوده و شهرداری این شهر در تاریخ ۱۳۹۱/۱/۲۴ افتتاح شد. [ ۴]
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر وردنجان ۴۴۵۶ نفر بوده است. [ ۵] همچنین بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت دهستان وردنجان، ۱۱۰۱۴ نفر، برابر با ۲۶۶۸ خانوار بوده است. [ ۶] [ ۷]
دودمان و زبان اکثر مردم وردنجان، پارسیان و فارسی صحبت می کنند. گویش مردم این شهر بخصوص است که با تغییر بعضی «واج ها» و صداهای حروف دارای لهجه خاصی هستند که آن ها را از دیگران متمایز می سازد. مردم این شهر در بسیاری از کلمات حرف ( و ) را حذف و به جای ان از حرف ( ی ) استفاده می کنند مانند ( بید ) که معادل فارسی ( بود ) است یا ( نبید ) که معال فارسی ( نبود ) است حتی کلماتی از زبان های دیگر نیز وارد شده است که از آن جمله می توان به کلمه «کفه» از زبان انگلیسی Cough که به معنی «سرفه» می باشد.
در مورد وجه تسمیه وردنجان نقل های مختلفی شده است؛ از سویی برخی بر این عقیده اند که وردنجان در گذشته های دور ورتنگان خوانده می شده است به سبب قرارگیری در میان چند تنگه که البته حالا دیگر اثری از آن تنگه ها موجود نیست.
این شهر یکی از شهرهایی است که به نسبت جمعیت، روحانیون و طلاب علوم دینی زیادی را در خود جای داده است و گفته می شود بالغ بر ۲۰۰ نفر روحانی دارد. تا کنون آمار دقیقی از تعداد طلاب و روحانیون این شهر ارایه نشده است. برای مثال حجت الاسلام والمسلمین غلامعباس مولوی از اساتید و طلاب برجسته استان اصالتا اهل این شهر بوده و اکنون بسیاری از دانش آموختگان علوم دینی استان زیر نظر ایشان کسب دانش می کنند. اکثر پیران این شهر قرآن را به خوبی می خواندند. از قدیم مکتب خانه در این محل که هنوز روستایی بیش نبود برپا بود. مکتب خانه ها که عموماً قاریان قرآن فعلی و در گذشته از آن جا پا گرفته اند توسط روحانیان مکتبی سرشناس همچون ملا نظر علی ثرائی و فرزندانش ( شیخ هیبت الله و شیخ کرامت الله ) اداره می شد. این روحانیان که به ملا مکتبی مشهور بوده اند نقش به سزایی در فرهنگ و آداب و رسوم دینی شهر داشته اند و از روش خاصی برای آموزش قرآن استفاده می کردند که منحصر به فرد بوده. این سبک در حال منسوخ شدن است. روش های نوین قرآن آموزی جایش را در بین مردم باز کرده است. اکنون قاریانی کشوری و حافظان فراوانی در این دیار وجود دارند. علی اسماعیلی یکی از قاریان معروف شهر است که بارها و بارها با تلاوت زیبای خود مقامات اولی را در مسابقات کشور به دست آورده است. حجه الاسلام مرتضی اسماعیلی حافظ کل قرآن کریم حائز رتبه های برتر کشوری از افتخارات قرآنی این شهر محسوب می شوند به نمونه ای از نحوهٔ تدریس قرآن به سبک قدیمی در زیر اشاره می شود: برای خواندن کلمهٔ الحمد لله چنین می گفتند: == الف و لام زبر «ال» ح و میم زبر «حم» الحم. دال پیش دو = الحمد. لام، زیر ل. لام، الف «لا» للا. ه، زیر ه لله. ==و به همین شکل به آموزش روخوانی قرآن می پرداختند. در مکتب خانه ها از سنین کودکی تا جوانان بالای ۲۰ سال حضور داشتند. ملا کرامت الله ثرائی آخرین بازماندهٔ ملا مکتبی ها از خاندان ملا نظر بود که بنابر آنچه در سنگ نوشته قبرش دیده می شود در سال ۱۳۶۶ ه‍. ش مرحوم شده است. از دیگر بزرگان این شهر می توان به مرحوم عبدالرحیم جعفری اشاره کرد که عمری را در راه ترویج معارف اسلام سپری نمود. مرقد او در بین بقیه درگذشتگان از تفاوت ممتازی برخوردار است. آموزش و حفظ قرآن در بین خانواده های این شهر رونق فراوان دارد در استان چهارمحال و بختیاری این شهر به سه خصیصه ممتاز است. تعداد شهدا تعداد روحانیون و قرآنی بودن فرهنگ خانواده ها. شیخ محمد حسین ثرایی فرزند مرحوم هیبت اله از جمله کسانی است که خط و هنر را از اجداد خود به ارث برده است او با اهتمامی که دارد قرآنی را به زیباترین خط در مقیاس یک در ۷۲ متر به نگارش درآورده است. کوچک ترین قرآن تک برگی دستنویس دنیا که به شکلی زیبا در ابعاد حدود یک در یک و نیم متر مربع نگارش یافته یکی از هنرمندی های این هنرمند قرآنی از خاندان ثرایی می باشد. [ ۸]