واکنش جابجایی آب–گاز. واکنش تغییر آب - گاز یا واکنش شیفت آب - گاز ( به انگلیسی: Water - gas shift reaction ) ، ( مخفف انگلیسی: WGSR ) یک واکنش شیمیایی است که طی آن کربن مونوکسید در واکنش با بخار آب، تولید کربن دی اکسید و گاز هیدروژن می کند. اهمیت این واکنش از این جهت است که از دو ماده ارزان و فراوان ( CO و H۲O ) می توان گاز هیدروژن که کاربردهای صنعتی فراوان دارد تولید کرد. این واکنش نخستین بار توسط دانشمند ایتالیایی فلیس فونتانا در سال ۱۷۸۰ کشف شد. پیش از اوایل قرن ۲۰، هیدروژن با واکنش بخار تحت فشار زیاد با آهن و تولید آهن، اکسید آهن و هیدروژن بدست می آمد. [ ۱] [ ۲]
از آنجا که واکنش جابجایی آب و گاز یک واکنش تعادلی است، یک واکنش جابجایی آب و گاز «معکوس» وجود ندارد. گاز آب به عنوان گاز سوختی متشکل از مونوکسیدکربن ( CO ) و هیدروژن ( H2 ) تعریف می شود. اصطلاح «جابجایی» در جابجایی آب - گاز به معنای تغییر نسبت گاز و آب است. این نسبت را می توان با افزودن CO2 افزایش یا با افزودن بخار به راکتور کاهش داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز آنجا که واکنش جابجایی آب و گاز یک واکنش تعادلی است، یک واکنش جابجایی آب و گاز «معکوس» وجود ندارد. گاز آب به عنوان گاز سوختی متشکل از مونوکسیدکربن ( CO ) و هیدروژن ( H2 ) تعریف می شود. اصطلاح «جابجایی» در جابجایی آب - گاز به معنای تغییر نسبت گاز و آب است. این نسبت را می توان با افزودن CO2 افزایش یا با افزودن بخار به راکتور کاهش داد.

wiki: واکنش جابجایی آب–گاز