واکنش اکسایش و کاهش الی

واکنش اکسایش و کاهش آلی. واکنش اکسایش و کاهش آلی یا اکسایش آلی یا کاهش آلی واکنش های اکسایش - کاهشی اند که در میان ترکیب های آلی روی می دهند. اکسایش و کاهش در شیمی آلی، با شیمی معدنی کمی تفاوت دارد چون واکنش های بسیاری این نام را به خود می گیرند اما در عمل از دید الکتروشیمی، جابجایی الکترونی روی نمی دهد. [ ۱]
یک گروه عاملی ساده می تواند برای افزایش درجهٔ اکسایش تنظیم شود. عددهای اکسایش تقریبی اند:
• عدد اکسایش ۴ - برای آلکان
• عدد اکسایش ۲ - برای آلکن، الکل، آلکیل هالید، آمین،
• عدد اکسایش ۰ برای آلکین، کتون، آلدهید، دی ال ژمینال ( دوقلو )
• عدد اکسایش ۲ - برای کربوکسیلیک اسید، آمید، کلروفرم و
• عدد اکسایش ۴ - برای کربن دی اکسید، کربن تتراکلرید.
متان اکسید می شود و به کربن دی اکسید تبدیل می گردد چون از عدد اکسایش از - ۴ به +۴ می رسد. از جمله کاهش های سنتی می توان به کاهش آلکن به آلکان و اکسایش های سنتی به اکسید کردن الکل به آلدهید اشاره کرد. در اکسایش، الکترون ها برداشته می شوند چگالی الکترونی مولکول کاهش می یابد و در کاهش، چگالی الکترونی هنگامی افزایش می یابد که الکترونی به مولکول افزوده شود. همیشه این نامگذاری برای مولکول آلی صورت می گیرد برای نمونه معمول است که بگوییم کاهش کتون توسط لیتیم آلومینیوم هیدرید اما نمی گوییم اکسایش لیتیم آلومینیوم هیدرید توسط کتون. در بسیاری واکنش های اکسایش یک اتم هیدروژن از مولکول آلی برداشته می شود و در برگشت کاهش یک هیدروژن به مولکول آلی افزوده می شود. نمونه واکنش های آلی که می تواند در یک پیل الکتروشیمیایی روی دهد الکترولیز کلبه است. [ ۱]
در تسهیم نامتناسب واکنشگر همزمان دچار کاهش و اکسایش می شود و دو ترکیب جدا از خود بجای می گذارد.
چندین سازوکار واکنشی برای کاهش های آلی وجود دارد:
• جابجایی مستقیم الکترون با کاهش تک - الکترونی با مثلاً کاهش بیرچ
• جابجایی هیدرید در کاهش با مثلاً لیتیم آلومینیوم هیدرید یا یک جابجایی هیدریدی مانند آنچه که در کاهش میروین–پوندورف–ورلی روی می دهد.
• کاهش هیدروژن با یک آسان گر مانند آسان گر لیندلار یا آسان گر آدکینز یا در یک واکنش کاهشی ویژه مانند واکنش رزنموند
• واکنش های تسهیم نامتناسب مانند واکنش کانیزارو
کاهشی مانند کاهش ولف–کیشنر در هیچ یک از دسته بندی های بالا جای نمی گیرد.