وانگ شو ( انگلیسی: Wang Shu؛ زادهٔ ۴ نوامبر ۱۹۶۳ ) معمار اهل کشور چین است. شو در سال ۲۰۱۲ برندهٔ جایزه معماری پریتزکر شده است.
وانگ و همسرش، لو ونیو، شرکت خود به نام کارگاه معماری آماتور ( به انگلیسی: Amateur Architecture Studio ) را در سال ۱۹۹۷ در هانگژو، که خیلی وقت است یکی از زیباترین شهرهای چین به شمار می رود، تأسیس کردند. به رغم رشد بی محابای سالهای اخیر، هانگژو هنوز جاذبهٔ راز آمیزش خیال انگیز و جایی برای شکوفایی هنر و سنت است. ساختمانهای وانگ، در عین استفاده از عناصر و سیستمهای سازه ای معاصر، از آبشخور فرهنگ باستان آب می خورد. وانگ هنوز با کامپیوتر طراحی نمی کند و می گوید «من فقط با مداد کار می کنم».
زمانی که بسیاری از هم نسلانش در خارج تحصیل می کردند، وانگ مدارک کارشناسی و ارشد خود در معماری را از مؤسسهٔ تکنولوژی نانجینگ گرفت. او برای تحقیق دربارهٔ مرمت ساختمان به هانگژو رفت و ده سالی را با صنعتگران محلی کار کرد. بیشتر کارهای اولیه اش مستلزم مرمت سازه های قدیمی بود که باعث سفارش های بعدی ساختمانهای جدید به او شد.
وانگ می گوید در فرایند طراحیش زمینه خیلی مهم است. می گوید «نقطه شروع کار من همیشه جایگاه سایت است. باید زندگی، مردم، و آب و هوا را بشناسم». او اولین کار بزرگش، یعنی کتابخانهٔ دانشکدهٔ ونژنگ در دانشگاه سوژو را در سال ۲۰۰۰ تمام کرد. وانگ در دو سالانهٔ ونیز شرکت کرد و نمایشگاه هایی در هنگ کنگ، بروکسل، برلین، و پاریس برگزار کرد، ولی همه کارهایش در چین است. از سال ۲۰۰۰، وانگ رئیس بخش معماری فرهنگستان هنر هانگژو بوده است.
برخی آثار خاتمه یافتهٔ شو عبارتند از: موزهٔ هنر معاصر نینگبو ( ۲۰۰۵ ) ، خانهٔ سرامیکی در جینهوا ( ۲۰۰۶ ) ، مرحله اول ( ۲۰۰۴ ) و مرحله دوم ( ۲۰۰۷ ) پردیس خیانگشان در فرهنگستان هنر چین، آپارتمانهای دارای حیاط در ارتفاع هانگژو ( ۲۰۰۷ ) ، و موزهٔ تاریخ نینگبو ( ۲۰۰۸ ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوانگ و همسرش، لو ونیو، شرکت خود به نام کارگاه معماری آماتور ( به انگلیسی: Amateur Architecture Studio ) را در سال ۱۹۹۷ در هانگژو، که خیلی وقت است یکی از زیباترین شهرهای چین به شمار می رود، تأسیس کردند. به رغم رشد بی محابای سالهای اخیر، هانگژو هنوز جاذبهٔ راز آمیزش خیال انگیز و جایی برای شکوفایی هنر و سنت است. ساختمانهای وانگ، در عین استفاده از عناصر و سیستمهای سازه ای معاصر، از آبشخور فرهنگ باستان آب می خورد. وانگ هنوز با کامپیوتر طراحی نمی کند و می گوید «من فقط با مداد کار می کنم».
زمانی که بسیاری از هم نسلانش در خارج تحصیل می کردند، وانگ مدارک کارشناسی و ارشد خود در معماری را از مؤسسهٔ تکنولوژی نانجینگ گرفت. او برای تحقیق دربارهٔ مرمت ساختمان به هانگژو رفت و ده سالی را با صنعتگران محلی کار کرد. بیشتر کارهای اولیه اش مستلزم مرمت سازه های قدیمی بود که باعث سفارش های بعدی ساختمانهای جدید به او شد.
وانگ می گوید در فرایند طراحیش زمینه خیلی مهم است. می گوید «نقطه شروع کار من همیشه جایگاه سایت است. باید زندگی، مردم، و آب و هوا را بشناسم». او اولین کار بزرگش، یعنی کتابخانهٔ دانشکدهٔ ونژنگ در دانشگاه سوژو را در سال ۲۰۰۰ تمام کرد. وانگ در دو سالانهٔ ونیز شرکت کرد و نمایشگاه هایی در هنگ کنگ، بروکسل، برلین، و پاریس برگزار کرد، ولی همه کارهایش در چین است. از سال ۲۰۰۰، وانگ رئیس بخش معماری فرهنگستان هنر هانگژو بوده است.
برخی آثار خاتمه یافتهٔ شو عبارتند از: موزهٔ هنر معاصر نینگبو ( ۲۰۰۵ ) ، خانهٔ سرامیکی در جینهوا ( ۲۰۰۶ ) ، مرحله اول ( ۲۰۰۴ ) و مرحله دوم ( ۲۰۰۷ ) پردیس خیانگشان در فرهنگستان هنر چین، آپارتمانهای دارای حیاط در ارتفاع هانگژو ( ۲۰۰۷ ) ، و موزهٔ تاریخ نینگبو ( ۲۰۰۸ ) .
wiki: وانگ شو