نانجینگ

دانشنامه عمومی

نانجینگ ( یا نانکینگ ) ( به چینی: 南京 ) ( پین یین: Nánjīng ) پایتخت استان جیانگسو در چین و شهری با اهمیت بسیار در تاریخ و فرهنگ چین است. نانجینگ در دوره های مختلف تاریخی پایتخت چین بوده است و به عنوان یکی از «چهار پایتخت باستانی بزرگ چین» شمرده می شود. جمهوری چین، که تنها تایوان و جزیره های اطراف آن را کنترل می کند، آن را به عنوان پایتخت رسمی خود به رسمیت می شناسد.
این شهر در منطقه اقتصادی دلتای رود یانگ تسه بنا شده است و همیشه یکی از مهم ترین شهرهای چین بوده است. جدا از این که در طول شش سلسله پایتخت چین بوده است در ضمن در طول تاریخ به عنوان یکی از مراکز ملی تحصیلات، تحقیق، ترابری و گردشگری بوده است.
در منطقه چین شرقی این شهر از لحاظ مرکزیت تجاری دوم است و تنها شانگهای از آن بالاتر است.
جیانگ هوکون شهردار کنونی این شهر است و لو ژیژون دبیر کمیته نانجینگ حزب کمونیست چین است. مجموعاً بیش از هشت میلیون نفر در این شهر زندگی می کنند و ۶۵۹۸ کیلومتر مربع وسعت دارد. کد تلفن منطقه ای آن ۲۵ است.
در ۹ دسامبر ۱۹۳۷، ارتش سلطنتی ژاپن این شهر را که در گذشته پایتخت جمهوری چین بوده اشغال می کند و در طی شش هفته، صدها هزار نفر از اهالی شهر را می کشد و بین بیست تا هشتاد هزار زن را مورد تجاوز جنسی قرار می دهد.
عکس نانجینگعکس نانجینگعکس نانجینگعکس نانجینگ

نانجینگ (فیلم ۲۰۰۷). نانجینگ ( انگلیسی: Nanking ) یک فیلم مستند در مورد کشتار نانجینگ است که در سال ۱۹۳۷ توسط ارتش ژاپن در پایتخت سابق نانجینگ، چین انجام شد. این فیلم با الهام از کتاب آیریس چانگ به نام «تجاوز به نانجینگ» ( ۱۹۹۷ ) ، که در مورد آزار و شکنجه و قتل چینی ها توسط نیروی زمینی امپراتوری ژاپن در آغاز جنگ دوم چین و ژاپن ( ۱۹۳۷–۴۵ ) در پایتخت وقت نانجینگ بحث می کند، ساخته شده است.
عکس نانجینگ (فیلم ۲۰۰۷)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نانْجینْگ (Nanjing)
نانْجینْگ
(یا: نانکینگ) به معنی پایتخت جنوبی؛ بندر درون بومی و مرکز استان جیانگسو، در چین، به فاصلۀ ۲۷۰کیلومتری شمال غربی شانگهای، با ۲,۴۳۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۳). در ۱۶۰کیلومتری مصب رود چانگ جیانگ واقع شده است. مرکز تجاری و کانون ارتباطی، و دارای صنایع علوم مهندسی، الکترونیک، کشتی سازی، تولید مواد شیمیایی، و پالایشگاه نفت است. تولید پارچه نیز جنبۀ سنتی دارد. کاخ های باستانی شهر تقریباً نابود شده اند و تنها بنای مهم باقی ماندۀ سلطنتی چند تندیس عظیم نزدیک گورستان قدیمی، معروف به مقبرۀ امپراتوران مینگ، است. ویرانه هایی از کاخ های سلسلۀ شورشی تایپینگ نیز در این شهر قرار دارند. آرامگاه سون یات سن نیز در نانجینگ است. نانجینگ با نام های گوناگون پایتخت شش سلسله در دوره های کوتاه مدت بین قرن های ۳ تا ۶م بوده است. حدود سال ۱۰۰۰م آن را کیانگ ـ نینگ می نامیدند، اما در ۱۳۶۸ نام کنونی را بر آن نهادند. نانجینگ در ۱۸۵۸ به بندر پیمانی تبدیل شد. در ۱۹۲۸، حکومت ملّیون گومین دانگ، نانجینگ را به جای پکن پایتخت کرد. این شهر در جنگ چین و ژاپن، هدف بمباران و حملۀ سربازان پیاده نظام ژاپن قرار گرفت (۱۹۳۷) و در ۱۸ دسامبر ۱۹۳۷ سقوط کرد. وحشیگری هایی که پس از اشغال شهر روی داد؛ «تجاوز به نانجینگ» شهرت یافت. ژاپن در ۱۹۴۰ حکومت دست نشانده ای را در این شهر تأسیس کرد، اما سفارتخانه های چین در سراسر جهان آن را به رسمیت نشناختند. شهر در ۲۳ آوریل ۱۹۴۹ بدون نبرد به دست کمونیست ها افتاد، و از آن پس دیگر پایتخت چین نبود.

پیشنهاد کاربران

بپرس