واماندگی در پروانهٔ پسرو یک شرایط خطرناک در پرواز با بالگرد و دیگر هواگردهای دارای پروانه ( ملخ ) است. در این شرایط، پروانهٔ واماندهٔ پسرو دارای زاویه حملهٔ درحال افزایش است ولی سرعت نسبی کمتری نسبت به آن زاویه دارد که موجب بروز واماندگی و از دست رفتن نیروی برآر می گردد. واماندگی ملخ پسرو مهمترین فاکتوری ست که موجب می شود بالگردها نتوانند از محدودهٔ سرعت وی سریعتر پرواز کنند. [ ۱]
در هنگام پرواز بالگرد، تیغهٔ پیشرو سرعت بیشتری نسبت به هوای روبرو دارد؛ بنابراین نیروی برآر بیشتری فراهم می کند و تیغه در هنگام پسروی نیروی برآر کمتری تولید می کند که موجب می شود یک شرایط بدون بالانس و نامتعادل برای بالگرد ایجاد شود. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] در یک هواگرد پروانه دار ( ملخی ) ، به پروانه ای که در راستای مسیر گردش موتور با سرعتی بیش از سرعت گردش موتور بگردد را پروانهٔ پیشرو می نامند که اگر پروانه نسبت به موتور کم کار باشد، پروانه پسرو نامیده می شود. البته باید توجه داشت که پروانه بالگردهای آمریکایی در جهت خلاف عقربه های ساعت می گردند ولی پروانهٔ بالگردهای فرانسوی و روسی در جهت موافق با عقربه های ساعت می گردند.
بالانس بودن نیروی برابر در پروانه اصلی، برای پایداری بالگرد ضروری است. نیروی برآر که به وسیلهٔ هوابُر ایجاد می شود با سرعت هوا عبوری از کنار آن در تناسب است. مسلماً در صورتی که سرعت پروانه بالگرد صفر باشد، سرعت هوا عبوری از کنار آن نیز صفر خواهد بود درنتیجه نیروی برآر نیز صفر خواهد شد. در طرف مقابل اگر پروانهٔ بالگرد یا هواگرد سریعتر از میزان خواسته شده بگردد، به آن پروانهٔ پیشرو گفته می شود که موجب برهم خوردن تعادل بالگرد می گردد. در این صورت چرخش از نیروی برآر به وجود می آید. [ ۱]
در بیشتر بالگردها این نقص با شیوهٔ تغییر زاویهٔ حمله جبران می شود. برای نمونه اگر پروانه پیشرو باشد، تیغه های پروانه به سمت بالا گرایش پیدا می کنند تا به این شیوه میزان نیروی برآر عمداً کاهش پیدا کند. اگر پروانه پسرو باشد، تیغه های پروانه به پایین گرایش پیدا می کنند تا نیروی برآر تقویت شود. [ ۱]
امروزه که از پروانه های کاملاً محکم شده در بالگردهایی همانند بل - بوئینگ آسپری و سیکورسکی ریدر و بل والور استفاده می شود، برای جبران این شرایط ملخها را از جنس مواد خمش پذیر می سازند تا بسته به نیاز انعطاف پذیر باشند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر هنگام پرواز بالگرد، تیغهٔ پیشرو سرعت بیشتری نسبت به هوای روبرو دارد؛ بنابراین نیروی برآر بیشتری فراهم می کند و تیغه در هنگام پسروی نیروی برآر کمتری تولید می کند که موجب می شود یک شرایط بدون بالانس و نامتعادل برای بالگرد ایجاد شود. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] در یک هواگرد پروانه دار ( ملخی ) ، به پروانه ای که در راستای مسیر گردش موتور با سرعتی بیش از سرعت گردش موتور بگردد را پروانهٔ پیشرو می نامند که اگر پروانه نسبت به موتور کم کار باشد، پروانه پسرو نامیده می شود. البته باید توجه داشت که پروانه بالگردهای آمریکایی در جهت خلاف عقربه های ساعت می گردند ولی پروانهٔ بالگردهای فرانسوی و روسی در جهت موافق با عقربه های ساعت می گردند.
بالانس بودن نیروی برابر در پروانه اصلی، برای پایداری بالگرد ضروری است. نیروی برآر که به وسیلهٔ هوابُر ایجاد می شود با سرعت هوا عبوری از کنار آن در تناسب است. مسلماً در صورتی که سرعت پروانه بالگرد صفر باشد، سرعت هوا عبوری از کنار آن نیز صفر خواهد بود درنتیجه نیروی برآر نیز صفر خواهد شد. در طرف مقابل اگر پروانهٔ بالگرد یا هواگرد سریعتر از میزان خواسته شده بگردد، به آن پروانهٔ پیشرو گفته می شود که موجب برهم خوردن تعادل بالگرد می گردد. در این صورت چرخش از نیروی برآر به وجود می آید. [ ۱]
در بیشتر بالگردها این نقص با شیوهٔ تغییر زاویهٔ حمله جبران می شود. برای نمونه اگر پروانه پیشرو باشد، تیغه های پروانه به سمت بالا گرایش پیدا می کنند تا به این شیوه میزان نیروی برآر عمداً کاهش پیدا کند. اگر پروانه پسرو باشد، تیغه های پروانه به پایین گرایش پیدا می کنند تا نیروی برآر تقویت شود. [ ۱]
امروزه که از پروانه های کاملاً محکم شده در بالگردهایی همانند بل - بوئینگ آسپری و سیکورسکی ریدر و بل والور استفاده می شود، برای جبران این شرایط ملخها را از جنس مواد خمش پذیر می سازند تا بسته به نیاز انعطاف پذیر باشند. [ ۱]
wiki: واماندگی در پروانه پسرو