والیه

والیِه (قرن ۱۳ق)
(یا: حُسْنِ جَهانْ خانُم) از زنان ادیب و شاعر ایران در دورۀ قاجار. دختر فتحعلی شاه قاجار بود و با خسروخان، پسر حاکم کردستان، ازدواج کرد و به آن جا رفت. پس از مرگ خسروخان، والیه به جای فرزند نابالغش مدت ۱۰ سال امور حکومت کردستان را اداره کرد. پس از آن که حاکم گرّوس به قصد تسخیر کردستان به آن جا لشکر کشید، والیه به جنگ او رفت و به فرماندهی سپاه پرداخت و دشمن را ناکام گذارد. وی شعر می سرود و «والیه» تخلص می کرد و کتابی به نام بساط و نشاط نوشت.