وافل

معنی انگلیسی:
waffle

لغت نامه دهخدا

وافل. [ ف ِ ] ( ع ص ) رسیده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بالغ. ( اقرب الموارد ): قصب وافل ؛ نی رسیده. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || انبوه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). وافر. ( اقرب الموارد ): قصب وافل. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

دانشنامه عمومی

وافِل ( به انگلیسی: waffle ) نام نانی ترد و شیرین است که به بیسکوئیت بی شباهت نیست و از ترکیب آرد و شکر و روغن و تخم مرغ و گاهی ماست به دو صورت سنتی و صنعتی تولید می شود.
• کرپ ( پنکیک نازک )
• پنکیک
• نان شیرمال
• تُست فرانسوی ( نان شیرمال سرخ کرده )
• تائیاکی
• وافل شیره دار ( stroopwafel )
• پیتزله
• لاتکه
عکس وافلعکس وافل
wiki: وافل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس