وارکه

لغت نامه دهخدا

( وارکة ) وارکة. [ رِ ک َ ] ( ع اِ ) وارک. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وارک شود.
وارکه. [ ] ( اِخ ) نام موضعی است در آسیای غربی که تی لُر و نفتوس انگلیسی دو شهر قدیم از سومر «اور» و «اِرِخ » را از زیرتپه های آن کشف کردند. ( تاریخ ایران باستان ص 54 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس