واخجک

لغت نامه دهخدا

واخجک. [ ] ( اِخ ) ( کوشک... ) بنایی بوده است در خوارزم که چنگیز هنگام فتح شهر مزبور از خراب کردن آن صرفنظر کرد. در تاریخ مغول عباس اقبال ص 47 بنقل از طبقات ناصری چنین آمده است : «چنگیزخان توشی و جغتای را با لشکر گران بطرف خوارزم فرستاد تا لشکر بدر خوارزم رفت و جنگ پیوست ، مدت چهارماه اهل خوارزم با ایشان جنگ کردندو جهاد نمودند و بعاقبت شهر را بگرفتند و جمله خلق را شهید کردند و همه عمارتها خراب کردند مگر دو موضع یکی کوشک واخجک دوم مقبره سلطان محمد تکش...».

پیشنهاد کاربران

بپرس