واجب موقت

[ویکی فقه] واجب دارای وقت معیّن را واجب موقت گویند.
واجب موقت، واجبی است که شارع برای انجام آن، وقت خاصی معین نموده است؛ به بیان دیگر، انجام آن در زمان خاص، مطلوب شارع است؛ یعنی زمان، قید وجود واجب در خارج است، مانند: نمازهای یومیه، حج و روزه ماه رمضان.