وئد

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
. وأد به معنی زنده بگور کردن است در قاموس می‏گوید:«وَادَ بَنْتَهُ» یعنی دخترش را زنده بگور کرد. مَوْؤُدَة و وَئیدة دختر زنده بگور شده است یعنی: آن‏گاه که دختر زنده بگور شده سوال شود که بچه گناهی کشته شده است. فرزدق شاعر در باره خانواده خویش گوید: وَ مِنّا الذَّی مَنَعَ الْوائِداتِ فَاَحْیَا الْوَئیدَ فَلَمْ توُئَد یعنی: از ماست آنکه زنده بگور شده‏ها را از زنده بگور شدن منع کرد وآن رااز زنده کرد پس زنده بگور نشد. اشاره به جد خویش است که دختران عرب را می‏خرید و نمیگذاشت زنده بگور شوند. ناگفته نماند: بعضی از عربها فرزندان خویش را از ترس گرسنگی می‏کشتند چنانکه در «ملق» گفته شد و بعضی وجود دختر را عار دانسته و او را زنده بگور می‏کردند در اقرب الموارد گفته: قبیله کنده این کار را می‏کردند و اینکه در مجمع فرموده: عرب از ترس گرسنگی دختران را زنده بگور می‏کردند ظاهرا درست نباشد زیرا کشتن فرزندان در صورت خوف از فقر منحصرا به دختران نبوده است و آنچه در آیه فوق آمده فقط راجع به دختران است که در آیه دیگر فرموده: . در مجمع از قتاده نقل کرده: عاصم بن قیس تمیمی پیش رسول خدا «صلی الله علیه واله» آمد گفت:من در جاهلیت هشت دختر زنده بگور کرده‏ام. فرمود بعوض هریک بنده‏ای آزاد کن. گفت: من شتران دارم. فرموده به عوض هر دختر یک شتر به هر که خواهی هدیه کن. ایضا در مجمع از ابن عباس نقل کرده: زن بهنگام ولادت گودالی می‏کند و در سرآن می نشست اگر دختر می‏زایید در همان گودال دفنش می کرد و اگر نوزاد پسر بود او را نگاه می‏داشت. ناگفته نماند: این کار شوم عادت همه قبائل عرب نبود.