هیدروکلروتیازید از دستهٔ مدرهای تیازیدی است. این دارو در درمان زیادی فشار خون ( به تنهایی یا به عنوان درمان کمکی ) ، خیز ( ناشی از نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی همراه با آسیت ) درمان با کورتیکوستروئید و استروژن و نیز بعضی از حالات نارسایی کلیه ( از جمله سندرم نفروتیک، گلومرولونفریت حاد و نارسایی مزمن کلیه ) مصرف می شود.
• این دارو در صورت وجود بی ادراری یا نارسایی کلیه و نوزادان مبتلا به یرقان باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
• اندازه گیری فشار خون در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.
• این دارو زیادی فشار خون را درمان نمی کند، بلکه آن را کنترل می نماید، از این رو مصرف این دارو ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد.
• اثر کاهنده فشار خون این دارو پس از ۴–۳ روز ممکن است ظاهر شود، ولی برای رسیدن به اثر مطلوب ممکن است تا ۴–۳ هفته زمان لازم باشد.
• احتمال بروز کمی پتاسیم خون وجود دارد؛ بنابراین ممکن است مصرف پتاسیم اضافی در رژیم غذایی لازم باشد، بدون مشورت پزشک، رژیم غذایی نباید تغییر یابد.
• از مصرف سایر داروها، به خصوص داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخهٔ پزشک ندارند باید خودداری شود.
• در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگر این که تقریباً نوبت مصرف بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر گردد.
کاهش فشار خون وضعیتی، اختلالات خفیف گوارشی، کاهش توانایی جنسی، کمی پتاسیم، منیزیم و سدیم خون، زیادی کلسیم خون، آلکالوز همراه کمی کلرور خون، زیادی اسید اوریک خون، نقرس، افزایش قند خون ، کلسترول پلاسما ، آنمی آپلاستیک ، کاهش فشارخون وضعیتی ، نکرولیز سمی اپیدرمال ، اختلالات الکترولیتی ، آگرانولوسیتوز و کرامپ عضلانی با مصرف این دارو گزارش شده است.
مصرف همزمان کلستیرامین با هیدروکلروتیازید ممکن است جذب آن را مهار کند. مصرف همزمان گلیکوزیدهای دیژیتال با هیدروکلروتیازید، به علت بروز کمی پتاسیم خون، ممکن است احتمال مسمومیت با دیژیتال را افزایش دهد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم، به علت کاهش همزمان این دارو با لیتیم، به علت کاهش کلیرانس کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود. مصرف همزمان داروهای مهارکننده ACE، سیکلوسپورین و سایر داروهای مدر نگهدارنده پتاسیم، مکمل های پتاسیمی و داروهای حاوی پتاسیم با هیدروکلروتیازید ممکن است سبب تجمع پتاسیم به ویژه در بیماران مبتلا به بی کفایتی کلیه شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• این دارو در صورت وجود بی ادراری یا نارسایی کلیه و نوزادان مبتلا به یرقان باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
• اندازه گیری فشار خون در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.
• این دارو زیادی فشار خون را درمان نمی کند، بلکه آن را کنترل می نماید، از این رو مصرف این دارو ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد.
• اثر کاهنده فشار خون این دارو پس از ۴–۳ روز ممکن است ظاهر شود، ولی برای رسیدن به اثر مطلوب ممکن است تا ۴–۳ هفته زمان لازم باشد.
• احتمال بروز کمی پتاسیم خون وجود دارد؛ بنابراین ممکن است مصرف پتاسیم اضافی در رژیم غذایی لازم باشد، بدون مشورت پزشک، رژیم غذایی نباید تغییر یابد.
• از مصرف سایر داروها، به خصوص داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخهٔ پزشک ندارند باید خودداری شود.
• در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگر این که تقریباً نوبت مصرف بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر گردد.
کاهش فشار خون وضعیتی، اختلالات خفیف گوارشی، کاهش توانایی جنسی، کمی پتاسیم، منیزیم و سدیم خون، زیادی کلسیم خون، آلکالوز همراه کمی کلرور خون، زیادی اسید اوریک خون، نقرس، افزایش قند خون ، کلسترول پلاسما ، آنمی آپلاستیک ، کاهش فشارخون وضعیتی ، نکرولیز سمی اپیدرمال ، اختلالات الکترولیتی ، آگرانولوسیتوز و کرامپ عضلانی با مصرف این دارو گزارش شده است.
مصرف همزمان کلستیرامین با هیدروکلروتیازید ممکن است جذب آن را مهار کند. مصرف همزمان گلیکوزیدهای دیژیتال با هیدروکلروتیازید، به علت بروز کمی پتاسیم خون، ممکن است احتمال مسمومیت با دیژیتال را افزایش دهد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم، به علت کاهش همزمان این دارو با لیتیم، به علت کاهش کلیرانس کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود. مصرف همزمان داروهای مهارکننده ACE، سیکلوسپورین و سایر داروهای مدر نگهدارنده پتاسیم، مکمل های پتاسیمی و داروهای حاوی پتاسیم با هیدروکلروتیازید ممکن است سبب تجمع پتاسیم به ویژه در بیماران مبتلا به بی کفایتی کلیه شود.
wiki: هیدروکلروتیازید