هیت نام نخستین موشک فضایی آماتوری دنیا است که هنوز آزمایش پروازی خود را پشت سر نگذاشته است. این پرتابگر فضایی قرار است فضاپیمای سرنشین دار تیکو براهه را به فضا حمل نماید. هیت توسط یک گروه از علاقه مندان دانمارکی به نام کپنهاک ساب اربیتالز ساخته شده است. ایده اصلی این کار متعلق به دو دوست دانمارکی به نام های پتر مادسن و کریستیان ون بنگت سو بوده است.
قبل از تلاش این دو دانمارکی سه کشور اتحاد جماهیر شوروی سابق، ایالات متحده آمریکا و چین توانسته بودند فضانوردان خود را با استفاده از موشک های فضایی ساخت خود به فضا بفرستند. اما این بار و در رویدادی که در کشور کوچک دانمارک در جریان است، دولتی با بودجه چند میلیاردی پشت یک پروژه ملی اعزام فضانورد به فضا وجود ندارد. اینجا فقط دو ماجراجو با هزینه شخصی و کمک های مالی دوستان و خانواده و همچنین شرکت های بزرگ دانمارکی دست به تلاش زده اند تا برای اولین بار یک فضانورد با راکت دست ساخته خود، راهی پرواز زیرمداری گردد. [ ۱]
موشک هیت - ۱ به همراه فضاپیمای کوچک تیکو براهه بر بالای آن مجموعاً ۹ متر طول و ۱٫۶ تن وزن دارد. موتور هیت یک موتور هیبریدی است به این معنی که هیت از سوخت جامد و اکسیدکننده مایع برای تولید پیشران استفاده می کند. [ ۲] تلاش ناموفق اول برای پرتاب هیت - ۱ در پنجم سپتامبر سال ۲۰۱۰ از سکوی پرتاب شناوری که اسپوتنیک نامیده شده است و مشاهده تکان های شدید سکو و موشک سوار بر آن در اثر امواج دریا، شبهاتی ایجاد کرده بود که این حرکات ناخواسته می تواند باعث خطای مهلکی در نتیجه پرتاب گردد. اما نتایج بررسی داده های دریافتی از ژیروسکوپ ها و شتاب سنج های نصب شده در داخل فضاپیمای تیکو براهه نشان می دهند که حداکثر انحراف از صفحه پرتاب ایده آل همواره در محدوده مجاز قرار داشته است. [ ۳]
• اولین تلاش برای پرتاب تیکو براهه در پنجم سپتامبر ۲۰۱۰ صورت گرفت. این پرتاب که قرار بود یک فضانورد مدل را سوار بر فضاپیما به ارتفاع حدود ۳۰ کیلومتری حمل نماید به دلیل مشکل باتریهای موشک و یخ زدن شیر خروج اکسیژن ناموفق به اتمام رسید. سیستم جرقه زنی به خوبی عمل کرد اما ناتوانی باتریهای خالی شده در بازکردن شیر یخ زده اکسیژن باعث شد تا موتور اصلاً روشن نشود. [ ۴] سازندگان راکت قصد دارند کل سیستم گرمایشی و ضد یخ شیر خروجی اکسیژن مایع را مجدداً طراحی و بررسی نمایند. در پرتاب قبلی از یک سشوار ( مو خشک کن برقی ) برای گرم نگه داشتن شیر استفاده شده بود. برق مورد نیاز سشوار از زیردریایی که نزدیک سکوی پرتاب قرار داشت تأمین می شد. در ۲۰ دقیقه پایانی قبل از پرتاب، زیردریایی از سکو جدا شد و شیر خروج اکسیژن بدون وسیله گرمایشی رها شد. [ ۵]
• تلاش دوم برای پرتاب موشک هیت و فضاپیمای تیکو براهه سوار بر آن در ۱۳ خرداد ۱۳۹۰ مصادف با سوم ژوئن ۲۰۱۱ انجام پذیرفت. به دلیل مشکلی که در کامپیوتر موشک به وجود آمد، پرتاب اتوماتیک لغو و مجموعه به صورت دستی آتش شد. موشک پرواز خود را به زیبایی آغاز کرد اما نتوانست به ارتفاع از پیش تعین شده دست پیدا کند. سرانجام نیز چترهای نجات فضاپیمای تیکوبراهه به درستی باز نشدند و این فضاپیمای تک سرنشینه به شدت با آب دریا برخورد کرد. سرنشین این پرواز آزمایشی یک آدمک پلاستیکی بود. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقبل از تلاش این دو دانمارکی سه کشور اتحاد جماهیر شوروی سابق، ایالات متحده آمریکا و چین توانسته بودند فضانوردان خود را با استفاده از موشک های فضایی ساخت خود به فضا بفرستند. اما این بار و در رویدادی که در کشور کوچک دانمارک در جریان است، دولتی با بودجه چند میلیاردی پشت یک پروژه ملی اعزام فضانورد به فضا وجود ندارد. اینجا فقط دو ماجراجو با هزینه شخصی و کمک های مالی دوستان و خانواده و همچنین شرکت های بزرگ دانمارکی دست به تلاش زده اند تا برای اولین بار یک فضانورد با راکت دست ساخته خود، راهی پرواز زیرمداری گردد. [ ۱]
موشک هیت - ۱ به همراه فضاپیمای کوچک تیکو براهه بر بالای آن مجموعاً ۹ متر طول و ۱٫۶ تن وزن دارد. موتور هیت یک موتور هیبریدی است به این معنی که هیت از سوخت جامد و اکسیدکننده مایع برای تولید پیشران استفاده می کند. [ ۲] تلاش ناموفق اول برای پرتاب هیت - ۱ در پنجم سپتامبر سال ۲۰۱۰ از سکوی پرتاب شناوری که اسپوتنیک نامیده شده است و مشاهده تکان های شدید سکو و موشک سوار بر آن در اثر امواج دریا، شبهاتی ایجاد کرده بود که این حرکات ناخواسته می تواند باعث خطای مهلکی در نتیجه پرتاب گردد. اما نتایج بررسی داده های دریافتی از ژیروسکوپ ها و شتاب سنج های نصب شده در داخل فضاپیمای تیکو براهه نشان می دهند که حداکثر انحراف از صفحه پرتاب ایده آل همواره در محدوده مجاز قرار داشته است. [ ۳]
• اولین تلاش برای پرتاب تیکو براهه در پنجم سپتامبر ۲۰۱۰ صورت گرفت. این پرتاب که قرار بود یک فضانورد مدل را سوار بر فضاپیما به ارتفاع حدود ۳۰ کیلومتری حمل نماید به دلیل مشکل باتریهای موشک و یخ زدن شیر خروج اکسیژن ناموفق به اتمام رسید. سیستم جرقه زنی به خوبی عمل کرد اما ناتوانی باتریهای خالی شده در بازکردن شیر یخ زده اکسیژن باعث شد تا موتور اصلاً روشن نشود. [ ۴] سازندگان راکت قصد دارند کل سیستم گرمایشی و ضد یخ شیر خروجی اکسیژن مایع را مجدداً طراحی و بررسی نمایند. در پرتاب قبلی از یک سشوار ( مو خشک کن برقی ) برای گرم نگه داشتن شیر استفاده شده بود. برق مورد نیاز سشوار از زیردریایی که نزدیک سکوی پرتاب قرار داشت تأمین می شد. در ۲۰ دقیقه پایانی قبل از پرتاب، زیردریایی از سکو جدا شد و شیر خروج اکسیژن بدون وسیله گرمایشی رها شد. [ ۵]
• تلاش دوم برای پرتاب موشک هیت و فضاپیمای تیکو براهه سوار بر آن در ۱۳ خرداد ۱۳۹۰ مصادف با سوم ژوئن ۲۰۱۱ انجام پذیرفت. به دلیل مشکلی که در کامپیوتر موشک به وجود آمد، پرتاب اتوماتیک لغو و مجموعه به صورت دستی آتش شد. موشک پرواز خود را به زیبایی آغاز کرد اما نتوانست به ارتفاع از پیش تعین شده دست پیدا کند. سرانجام نیز چترهای نجات فضاپیمای تیکوبراهه به درستی باز نشدند و این فضاپیمای تک سرنشینه به شدت با آب دریا برخورد کرد. سرنشین این پرواز آزمایشی یک آدمک پلاستیکی بود. [ ۶]
wiki: هیت ۱ایکس تیکو براهه