هیاهو

هیاهو (فیلم ۲۰۲۳). هیاهو ( انگلیسی: Commotion ) ( به هندی: Bawaal ) فیلم هندی درام عاشقانه هندی - زبان، محصول سال ۲۰۲۳ است که کارگردانی آن بر عهده نیتش تیواری بود. بازیگران اصلی فیلم وارون دهاوان و جانوی کاپور هستند که نقش زن و شوهری را بازی می کنند که در زندگی گرفتار مشکلاتی شده اند. [ ۱] [ ۲]
فیلمبرداری از ماه آوریل ۲۰۲۲ تا ماه اوت همان سال در چند کشور انجام گرفت.
فیلمبرداری در ماه آوریل ۲۰۲۲ شروع شد و برداشت های مختلف فیلم در بمبئی، کان پور، لکهنؤ، پاریس، برلین، آمستردام، کراکوف، ورشو و در بخش هایی از لهستان انجام گرفت. [ ۳] ساجد نادیادوالا اعلام کرد که فیلمبرداری در ماه اوت ۲۰۲۲ خاتمه پیدا کرد. [ ۴] [ ۵]

هیاهو (نقاشی). هیاهو ( به فرانسوی: Le Chahut ) ( به انگلیسی: The Can - can ) یک نقاشی نئو - امپرسیونیست اثر: ژرژ سورا است که تاریخ نقاشی آن ۱۸۹۰–۱۸۸۹ میلادی است. اولین بار در سال ۱۸۹۰ میلادی در سالن انجمن هنرمندان مستقل ( با عنوان هیاهو، کَت. شمارهٔ ۷۲۶ ) در پاریس به نمایش گذاشته شد. هیاهو مورد توجه منتقدان هنری قرار گرفت و در میان منتقدان سمبولیست بسیار مورد بحث قرار گرفت.
این نقاشی - که نمایانگر یک کوادریل ( نوعی رقصی گروهی ) در مولن روژ است - بر فوویست ها، کوبیست ها، فوتوریست ها و اُرفیست ها تأثیر گذاشت.
هیاهو که قبلاً در مجموعهٔ گوستاو کان شاعر سمبولیست و منتقد هنری فرانسوی بود، در موزهٔ کرولر - مولر در اوترلو، هلند قرار دارد.
«هیاهو» یک نقاشی رنگ روغن روی بوم به ابعاد ۱۷۰ در ۱۴۱ سانتی متر ( ۶۷ در ۵۵ اینچ ) است. سورا از سبک دیویزیونیستی، با نقاط رنگی پوینتیلیست استفاده می کرد. این اثر تحت سلطهٔ یک طرح رنگی است که به سمت انتهای طیف قرمز گرایش دارد، از رنگ های خاکی که از پالت قهوه ای، برنزه، خاکستری گرم و آبی، نه تنها با رنگ های اصلی ( قرمز و زرد ) در هم آمیخته شده است، و نه حتی با شش رنگ اصلی، بلکه با هجده مخلوط در پالت پیش از اعمال بر روی بوم ( که هر کدام می تواند با سفید مخلوط شده باشد ) . [ ۱] یک حاشیۀ آبی عمیق تر که در اطراف لبۀ بوم نقاشی شده است که با یک قوس کم عمق در لبۀ بالایی به اوج می رسد.
هیاهو نمونه بارز تکنیک پوینتیلیستیِ سورا است. مدولاسیون ( تغییرات ) نور و سایه در سرتاسر کار با استفاده از نقاط کوچک رنگی که در کنار هم قرار گرفته اند در حالی که در شدت و غلظت متناوب هستند به دست می آید. [ ۲] این نقطه ها در چشم بیننده قرار می گیرند تا حسی از رنگ های ترکیبی را هنگام مشاهده از فاصله ایجاد کنند. در حالی که امپرسیونیست ها توجه خود را بر هارمونی رنگ ها بر اساس رنگ های مشابه یا مرتبط متمرکز کرده بودند ( فقط تا حدی از هم جدا شده اند ) ، هارمونی نئو - امپرسیونیست ها بر رنگ های متضاد مبتنی بود که یکی در مقابل دیگری قرار گرفته بودند. که منجر به ایجاد یک ملانژ اپتیک ( اختلاط نوری در چشم ناظر ) می شود. [ ۱]
نقاشی به سه فضای اصلی تقسیم شده است. نوازندگان بخش پایین سمت چپ را اشغال می کنند، یکی از آن ها در مرکز قرار دارد، پشتش به سمت بیننده چرخیده است و کنترباس او به سمت چپ کادر چسبیده است. یک ردیف رقصنده، دو زن و دو مرد با پاهای برافراشته، سمت راست بالا را اشغال می کنند. آن ها با منحنی ها و تکرار ریتمیک مشخص می شوند و حس مصنوعی حرکت پویا را ایجاد می کنند. پس زمینه متشکل از وسایل نورپردازی پرآذین به سبک کاباره است و چند نفر از تماشاگران که در ردیف جلو نشسته اند و چشمانشان به اجرا دوخته شده است. در سمت راست پایین، مشتری دیگری با نگاهی به پهلو خیره شده است که نشان دهندۀ میل جنسی یا قصد حیله گرانه و بدخواهانه است؛ کهن الگوی یک مرد فضول، که اغلب در تصاویر روزنامه نگاری اواسط قرن از کن - کن به تصویر کشیده شده است. [ ۳]