هکتور برلیوز

لوئی هکتور برلیوز ( ۱۱ دسامبر ۱۸۰۳ – ۸ مارس ۱۸۶۹ ) آهنگساز فرانسوی، از چهره های تأثیرگذار در موسیقی دورهٔ رمانتیک، و از بهترین رهبران ارکستر در زمان خود و منتقدی کارآزموده در موسیقی بود. برلیوز در سال ۱۸۳۰ جایزهٔ رم را کسب کرد و برای آشنایی با موسیقی ایتالیا رهسپار آن کشور شد. در آنجا آثاری چون اوورتور شاه لیر و له لویه را نوشت.
از سمفونی های او می توان به سمفونی فانتاستیک و هارولد در ایتالیا، که به سفارش نیکولو پاگانینی، آهنگساز بزرگ ایتالیایی نوشت، اشاره کرد.
بیان شوریده، آتش درونی و نامنتظره بودن ویژگی های حاکم بر موسیقی برلیوز هستند. کیفیت صوتی و موسیقی برلیوز در دوره رمانتیک از برجستگی و اهمیت ویژه ای برخوردار است. موسیقی او دربرگیرندهٔ تضادهای زیاد و ناگهانی میان رنگ صدای زیر بادی های چوبی و زهی های بم، نوای پرآشوب سازهای بادی برنجی و کوبه ای است. پویایی موسیقی او همواره در آن ها در نوسان است و تمپو در آن ها بارها تغییر می کند. [ ۱] بیشتر آثار هکتور برلیوز به صورت تک خوان یا همراهی گروه کُر سروده شده اند. سمفونی فانتاستیک، یکی از سمفونی های معروف اوست که در سال ۱۸۶۰ آن را سرود. ایده تصنیف این سمفونی از منظومهٔ فاوست گوته به ذهن برلیوز خطور کرده است که نتیجه آن مبادرت به ساخت این سمفونی شده است. از دیگر آثار مهم او می توان به:
• هارولد در ایتالیا ( سمفونی، ۱۸۳۴ )
• رومئو و ژولیت ( سمفونی، ۱۸۳۹ )
• بِن وِنوتو چلینی ( اپرا، ۱۸۴۸ )
• تروایی ها ( اپرا، ۱۸۵۶–۱۸۵۸ )
• بئاتریکس و بندیک ( اپرا، ۱۸۶۰–۱۸۶۲ )
هکتور برلیوز در واپسین نامه ای که نگاشته است، در آن ذکر کرده است که ندانم گرا است. [ ۲] هرچند که در دانشنامه کاتولیک قید شده است که او کاتولیکی باورمند بوده که نتوانسته تا پایان بر ایمان کاتولیکی خود بماند. [ ۳]