هژار

در کتاب فارسی هفتم می خوانیم:
( ( شوهرش را به کمک خواست :
- هه ژار . . . هه ژار
هژار آن سمت " قُروِه " بود . ) )
هه ژار در این داستان نام شوهر کژال هست . کژال که اسم زن هست همان غزال فارسی به معنی آهوی سیاه چشم زیبا است و کنایه از" زن زیبای سیاه چشم" است .
در این درس تمامی اسامی از طبیعت گرفته شده است مثل " عمه کابوک " که کابوک هم به معنی کبک کوهی کنایه از زن زیبا و خرامان است . و به احتمال دیگر به معنی طاووس . که عمه طاووس در میان اسامی زنان بیشتر دیده می شود
حالا می رسیم به معنی واژه " هه ژار " در اینجا اسم مرد هم به تبع اسامی دیگر باید از طبیعت روستا گرفته شده باشد بنابراین نمی تواند به معنی فقیر یا تهی دست باشد . پس درستش همان هزار و بلبل شیدا و کنایه از مرد عاشق و یا مرد خوش آواز است .
قُروِه " هم در اینجا به معنی کوه و تپه است . قروه دگرگون شده واژه پهلوی "گَریوَک" است، به معنی "کوه". که در اصل به معنی برآمده از زمین را می دهد.