هویه

هُویه وسیله ای است که برای ذوب لحیم و اتصال قطعات فلزی به یکدیگر به کار می رود. هویه ها را می توان به دو دستهٔ اصلی تقسیم کرد، هویه های غیربرقی ( گازی، چکشی ) ، و برقی ( الکتریکی ) . با توجه به جنس و اندازهٔ نقطهٔ اتصال، باید هویه مناسب که بتواند حرارت ( دما ) لازم را تولید کند، انتخاب کرد. [ ۱]
هویه چکشی، ساده ترین و قدیمی ترین نوع هویه است، و معمولاً با استفاده از چراغ پریموس یا چراغ کوره ای داغ می شود و برای اتصالات سنگین به کار می رود. این نوع هویه دارای سه قسمت است اصلی است:
• سرچکشی که معمولاً از مس ساخته می شود
• دسته فلزی
• دسته چوبی
برای پاک کردن سر هویه از سوهان یا برس استفاده می شود. [ ۱]
هویه های الکتریکی به دو دستهٔ اصلی تقسیم می شوند، هویه های قلمی و هویه های هفت تیری ( تفنگی ) .
نوک هویه ها پس از مدتی کثیف می شود که باید با استفاده از اسفنج نسوز یا سیم ظرف شویی یا سمبادهٔ ریز تمیز شوند، البته تعویض سر هویه نیز ممکن است. [ ۲]
هویه های قلمی از یک سیم پیچ نیکل - کُروم که دارای مقاومت زیادی است و به دور عنصر حرارتی پیچیده شده ساخته می شوند. این هویه ها معمولاً توانی بین ۲۰ تا ۵۰۰ وات دارند[ ۱] و برخی از آن ها امکان تنظیم دما و توان دارند. [ ۲]
هویه های هفت تیری برای توان های صد وات به بالا ساخته می شوند. کار با هویه های تفنگی از این نظر راحت تر است که سرعت گرم ( داغ ) شدن آن ها زیاد است، زیرا این هویه ها از ترانسفورماتور برای کاهش ولتاژ و افزایش جریان در ثانویه ( نوک هویه ) استفاده می کنند تا بر اثر عبور جریان زیاد از نوک هویه، گرمای لازم تولید شود. چون ثانویهٔ این هویه تقریباً اتصال کوتاه است، نباید آن را به مدت طولانی روشن نگاه داشت زیرا در اثر عبور جریان زیاد، ممکن است ترانسفورماتور آن بسوزد. [ ۱]

هویه (سنندج). هویه ( سنندج ) ، روستایی از توابع بخش کلاترزان شهرستان سنندج در استان کردستان ایران است.
این روستا در دهستان ژاورود غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۱۴۹ نفر ( ۲۹۰خانوار ) بوده است.

هویه (گرمانی). هویه ( به آلمانی: Huje ) یک شهر در آلمان است که در اشتاینبورگ واقع شده است. [ ۲] هویه ۲۶۲ نفر جمعیت دارد.

هوئه (Hue)
مجموعه یادمان های تاریخی هوئه
شهری در مرکز ویتنام و پایتخت سابق آنامبه فاصلۀ ۱۳کیلومتری دریای چین. جمعیت آن ۲۷۱,۹۰۰ نفر است (۲۰۰۳). هوئه در استان بین تری تینقرار دارد و پایتخت سابق امپراتوری ویتنامبود. پارچه بافی و تولید الوار صنایع آن را تشکیل می دهند. دانشگاه این شهر در ۱۹۵۷ افتتاح شد. ارگ شهر، یا شهری که تأسیسات شهری اطراف کاخ امپراتور سابق در آن قرار دارد، در غرب شهر قدیمیدر کرانۀشمالی رود هوئونگ(پرفیوم) واقع شده است؛ شهر جدیددر کرانه جنوبی است. هوئه در گذشته یکی از مراکز فرهنگی و مذهبی با معماری بسیار زیبا بود که در قرن ۱۹ به تقلید از پکنتجدید بنا شد. بخش های وسیعی از شهر در نبرد هوئه(۳۱ ژانویه ـ ۲۴ فوریۀ ۱۹۶۸) ویران شد که تلخ ترین واقعۀ جنگ ویتنامبه شمار می رود.