هوای بهشت

[ویکی فقه] هوای بهشت (قرآن). بهشت، دارای هوایی لطیف، مطبوع و معتدل است.
در آیات قرآن کریم آمده است که بهشت دارای هوایی لطیف، مطبوع و معتدل است.وجزهم بما صبروا جنة وحریرا(و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش می دهد!) ... لایرون فیها شمسا ولا زمهریرا.(این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کرده اند، نه آفتاب را در آنجا می بینند و نه سرما را!)
تفسیر آیه فوق
کلمه" ارائک" جمع کلمه" اریکه" است، که به معنای هر چیزی است که به آن تکیه دهند، و کلمه" زمهریر" به معنای سرمای شدید است. و معنای آیه این است که: خدای تعالی مشقت هایی را که تحمل کردند به بهشت و نعمت مبدل کرد، در حالی که اینان در آن بهشت بر تکیه گاهها تکیه داشتند، و در بهشت نه آفتابی می بینند تا از گرمای آن متاذی شوند، و نه زمهریری تا از سرمای آن ناراحت گردند. («زمهریر» به معنای سرمای شدید است. مقصود از ندیدن خورشید و سرما، روبه رو نشدن با سرما و گرمای آزاردهنده و برخورداری از هوای مطبوع و معتدل است.)ذکر این حالت (تکیه کردن بر تختها) اشاره به آرامش و راحتی کامل آنها است، چرا که انسان معمولا در حالت آرامش در چنین حالتی به سر می برد، و ذیل آیه نیز اشاره به اعتدال کامل هوای بهشت است. نه اینکه خورشید و ماه در آنجا وجود نداشته باشد، بلکه تابش ناراحت کننده خورشید وجود ندارد، با وجود سایه های درختان بهشتی. " زمهریر" از ماده" زمهر" به معنی شدت سرما، یا شدت غضب، یا سرخ شدن چشم بر اثر خشم، می باشد، و در اینجا منظور همان معنی اول است. در حدیثی آمده است که در جهنم نقطه ای وجود دارد که از شدت سرما اعضای بدن از هم متلاشی می شود.