هنری گلدن دِارت ( به انگلیسی: Henry Golden Dearth ) ( ۲۲ آوریل ۱۸۶۴ – ۲۷ مارس ۱۹۱۸ ) نقاش برجسته آمریکایی بود[ ۱] که در پاریس تحصیل و تابستان های خود را در فرانسه با نقاشی در منطقه نرماندی سپری می کرد. او در زمستان به نیویورک بازمی گشت و به خاطر نقاشی های عبوسش از منطقه لانگ آیلند شناخته شد. در حدود سال ۱۹۱۲، دارت سبک هنری خود را تغییر داد و شروع به گنجاندن قطعات پرتره و طبیعت بی جان و همچنین نقاشی های خود از استخرهای سنگی کرد که عمدتاً در برتاین خلق شده بودند. دارت که برنده چندین مدال شغلی و جایزه وب در سال ۱۸۹۳ بود، به طور ناگهانی در سال ۱۹۱۸ در سن ۵۳ سالگی درگذشت و یک همسر و یک دختر از او باقی ماند.
هنری گلدن دارت، متولد ۲۲ آوریل ۱۸۶۴[ ۲] در بریستول، رود آیلند، کوچک ترین فرزند از پنج فرزند جان ویلیس و روث مارشال دارت بود. پدرش با تجارت نهنگ ارتباط داشت و در طول جنگ داخلی افسر توپخانه بود. او همچنین یک موسیقیدان با استعداد بود و تأثیرات مطلوبی در رشد استعداد هنری فرزندش ایجاد کرد. پدربزرگ او در طول جنگ ۱۸۱۲ فرمانده نیروی دریایی ایالات متحده بود. [ ۳] [ ۴] در سن ۱۵ سالگی، خانواده او به واتربری، کانکتیکات نقل مکان کردند و در آنجا به استخدام براون و برادران درآمد. پس از آن برای مدتی با شرکت ساعت واتربری در ارتباط بود. [ ۲] عشق پرشور دارت به هنر باعث شد که سرانجام خود را صرفاً وقف مطالعه نقاشی کند. او به مدت سه ماه وارد استودیوی نقاش پرتره هوراس جانسون شد تا اینکه به پاریس رفت و در آتلیه ارنست هبرت و ایمه موروت در مدرسه هنرهای زیبای پاریس تحصیل کرد. [ ۵] [ ۶]
پس از بازگشت به ایالات متحده در سال ۱۸۸۸، با اولین نمایشگاه مناظر در آکادمی ملی طراحی، جایگاه خود را تثبیت کرد. در سال ۱۸۸۹ برای اولین بار با انجمن مترقی تر هنرمندان آمریکایی آثار خود را به نمایش گذاشت. او در سال ۱۸۹۳ جایزه وب را برای آثار هنرمندی زیر ۴۰ سال دریافت کرد. در سال ۱۹۰۲ استودیوی خود را در نیویورک افتتاح نمود و سپس به نرماندی، منطقه ای که برای اولین بار جذب شد، بازگشت تا تابستان خود را در آنجا بگذراند. او یک خانه و استودیو در مونتری - سور - مر، در پا - دو - کاله، در ساحل کانال انگلیسی داشت، که در هر فصل چندین ماه در آنجا کار می کرد. [ ۷] او در ۲۶ فوریه ۱۸۹۶ با کورنلیا ون رنسلر ویل، خواهر کوچکتر آنا موری ویل ازدواج کرد و صاحب یک دختر به نام نینا ون رنسلر دارت شد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنری گلدن دارت، متولد ۲۲ آوریل ۱۸۶۴[ ۲] در بریستول، رود آیلند، کوچک ترین فرزند از پنج فرزند جان ویلیس و روث مارشال دارت بود. پدرش با تجارت نهنگ ارتباط داشت و در طول جنگ داخلی افسر توپخانه بود. او همچنین یک موسیقیدان با استعداد بود و تأثیرات مطلوبی در رشد استعداد هنری فرزندش ایجاد کرد. پدربزرگ او در طول جنگ ۱۸۱۲ فرمانده نیروی دریایی ایالات متحده بود. [ ۳] [ ۴] در سن ۱۵ سالگی، خانواده او به واتربری، کانکتیکات نقل مکان کردند و در آنجا به استخدام براون و برادران درآمد. پس از آن برای مدتی با شرکت ساعت واتربری در ارتباط بود. [ ۲] عشق پرشور دارت به هنر باعث شد که سرانجام خود را صرفاً وقف مطالعه نقاشی کند. او به مدت سه ماه وارد استودیوی نقاش پرتره هوراس جانسون شد تا اینکه به پاریس رفت و در آتلیه ارنست هبرت و ایمه موروت در مدرسه هنرهای زیبای پاریس تحصیل کرد. [ ۵] [ ۶]
پس از بازگشت به ایالات متحده در سال ۱۸۸۸، با اولین نمایشگاه مناظر در آکادمی ملی طراحی، جایگاه خود را تثبیت کرد. در سال ۱۸۸۹ برای اولین بار با انجمن مترقی تر هنرمندان آمریکایی آثار خود را به نمایش گذاشت. او در سال ۱۸۹۳ جایزه وب را برای آثار هنرمندی زیر ۴۰ سال دریافت کرد. در سال ۱۹۰۲ استودیوی خود را در نیویورک افتتاح نمود و سپس به نرماندی، منطقه ای که برای اولین بار جذب شد، بازگشت تا تابستان خود را در آنجا بگذراند. او یک خانه و استودیو در مونتری - سور - مر، در پا - دو - کاله، در ساحل کانال انگلیسی داشت، که در هر فصل چندین ماه در آنجا کار می کرد. [ ۷] او در ۲۶ فوریه ۱۸۹۶ با کورنلیا ون رنسلر ویل، خواهر کوچکتر آنا موری ویل ازدواج کرد و صاحب یک دختر به نام نینا ون رنسلر دارت شد. [ ۵]
wiki: هنری گلدن دارت