هنری دوم

دانشنامه عمومی

هنری دوم ( ۵ مارس ۱۱۳۳ میلادی - ۶ ژوئیه ۱۱۸۹ میلادی ) پادشاه انگلستان بین سال های ۱۱۵۴ تا ۱۱۸۹ میلادی بود.
سال ۱۱۳۳ میلادی به دنیا آمد و در سال ۱۱۵۴ میلادی پس از فوت، استفان ( استیون ) به پادشاهی انگلستان رسید. هنری دوم از طرف پدر و همسرش الینور، دختر دوک آکیتن، اراضی وسیعی چون نورماندی، آنژو، تورن، پواتیه، اوورنی و بریتانی در فرانسه را به دست آورد و با چنین متصرفاتی می توانست سیاستی قوی در مقابل لوئی هفتم پادشاه فرانسه اتخاذ کند ولی نتوانست از موقعیت و قدرت خود استفادهٔ کامل بنماید و علاوه بر آن، با روحانیون انگلستان که قدرتی بسزا داشتند و برای خود امتیازاتی قائل بودند، درآویخت و این مبارزات به قتل توماس بکت، کشیش بزرگ کلیسای کانتربری، منجر و در نتیجهٔ آن نارضایتی گسترده عمومی برانگیخته شد. پادشاه فرانسه که موقعیت را مناسب می دید، شروع به تحریکات بر ضد هنری دوم کرد و سرانجام سه پسر او، ریچارد، جفری و هنری که متصرفات او در فرانسه را در دست داشتند، بر ضد پدر برانگیخت و ایشان نیز سر به شورش و عصیان برداشتند و هنری دوم برای سرکوبی آنان لشکر کشید و جنگ بین پدر و پسران درگرفت و تا سال ۱۱۸۹ میلادی که هنری درگذشت، ادامه داشت. پس از وی پسرش ریچارد شیردل به جای او نشست.
هنری تابستان سال ۱۱۵۹ میلادی مدعی کنت نشین تولوز در جنوب فرانسه شد. او پیش از این از نزدیک به نیمی از فرانسه، دوک نشین ها و کنت نشین هایی از نرماندی در شمال تا پرینه در جنوب، را با ارث بردن از والدینش یا از طریق هسرش الینور تحت سلطه خود داشت. ادعای هنری بر تولوز نیز از ارث خواهی همسرش ناشی می شد. لوئی هفتم، پادشاه فرانسه تمایلی بر گسترش قلمروی هنری در این سرزمین نداشت اما با توجه به این که خود تنها بر منطقه پاریس تسلط مستقیم داشت، نمی توانست از منظر نظامی در برابر هنری بایستد. هنری با سپاهی بزرگ، متشکل از بیشتر بارون های قدرتمند اراضی انگلستان و فرانسه تحت سلطه او و حتی مالکوم چهارم، پادشاه اسکاتلند، به تولوز یورش برد. به هر صورت لوئی هفتم که نمی توانست اجازه دهد هنری بر اراضی بیشتری مسلط گردد، به یاری ریموند پنجم، کنت تولوز و شوهر خواهر خود رفت. او به همراه گروه کوچکی از همراهان، خود را پیش از هنری به تولوز رساند و دفاع آن را سازمان داد. به نظر می رسد هنری می توانست با نیروهای خود در نهایت بر مدافعان فائق آید. با این حال لوئی ارباب فئودالی هنری در فرانسه به حساب می آمد و او در این رابطه نسبت به پادشاه فرانسه سوگند وفاداری خورده بود. بدین ترتیب هنری که قصد نداشت ارزش های فئودالی را زیر سؤال ببرد و یک پیمان شکن نام بگیرد، از حمله به تولوز صرف نظر و پس از غارت نواحی اطراف، عقب نشینی کرد. به هر صورت همین ارزش ها و قواعد فئودالی بود که چنان اراضی وسیعی را در فرانسه در اختیار او قرار داده و سپاهی بزرگ از حاکمان محلی برایش فراهم آورده بود. [ ۳]
عکس هنری دوم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

هنری دوم. هِنری (انگلیس ۲) دوم (۱۱۳۳ـ۱۱۸۹م)(Henry II)
هِنری دوم
پادشاه انگلستان از ۱۱۵۴م، پسر ماتیلداو جفری پنجم، کُنتِ آنژو. جانشین شاه استیون(ح ۱۰۹۷ـ۱۱۵۴م) شد. درپی هرج ومرج دوران سلطنت استیون، نظم و آرامش را به انگلستان بازگرداند و ضمن کاستن از قدرت بارون ها، نظام قضایی کشور را اصلاح کرد. تلاش او برای تحت کنترل گرفتن دادگاه های کلیسا با کشته شدن تامس آ بکت، اسقف اعظم کنتربری، در ۱۱۷۰م عقیم ماند. استیلای انگلستان بر ایرلند از دوران پادشاهی هنری دومآغاز شد. پسران هنری در چند نوبت در فاصلۀ ۱۱۷۳ تا ۱۱۷۴م علیه او شورش کردند. پس از هنری دوم، پسرش ریچارد اوّل (ریچارد شیردل)به پادشاهی رسید. هنری لردِ اسکاتلند، ایرلند، و ویلز و کنتِ آنژو، برتانی، نورماندی، پواتو، مِین، و گاسکونیبود؛ پس از ازدواج با الینور آکیتنی، در ۱۱۵۲م حاکمیت این سرزمین را نیز به دست آورد. وسعت سرزمین های فرانسویِ تحتِ حاکمیتِ هنری دوم سبب شد تا او بیش از نیمی از دوران سلطنت خود را در خارج از انگلستان سپری کند. همین دوری از کشور، ایجاد نظام اداری و قضایی ویژه و کارایی را ایجاب می کرد. پیش از به سلطنت رسیدن هنری دوم، اجرای قانون بر عهدۀ دادگاه های گوناگون بود. دادگاه استانیعهده دار رسیدگی به جرایم بزرگ بود، یکصد دادگاه به جرایم کوچک رسیدگی می کردند، دادگاه های روستاییبه مسائل کوچک روستاییان می پرداخت، و دادگاه های کلیسابه جرایم روحانیان اختصاص داشت. با همۀ این تشکیلات، محاکمات هنوز گاهی نبرد یا انجام اَعمال شاق و طاقت فرسا برای اثبات بی گناهی را شامل می شد. هنری دوم در ۱۱۶۶م با صدور فرمان ایجاد دادگاه های سیّار کلرندونقضات سلطنتی را برای رسیدگی به جرایم به شهرها فرستاد. در دادگاه های جدید یک هیئت منصفۀ دوازده نفری از مردان پیش بینی شده بود. اعضای این هیئت منصفه برخلاف دادگاه های امروزی نمی توانستند دربارۀ شواهدِ ارائه شده قضاوت کنند، بلکه نقش آن ها ادای شهادت در دادگاه بود. هنری دوم برای اصلاح نظام قضایی تلاش کرد و دادگاه های قرون وسطایی کلیسا را با صدور فرامینی تحت کنترل درآورد که قوانین اساسی کلرندون(۱۱۶۴م) نامیده می شدند، اما پس از قتل بکت، به اجبار از این اقدام صرف نظر کرد. هنری دوم ابتدا تامس بکت، دوست و مشاور عالی خود، را در ۱۱۶۲م، به امید کمک او در کاستن از قدرت دادگاه های کلیسا، به پذیرش سِمت اسقف اعظمی کلیسای کنتربری تشویق کرد. باوجود این، بکت پس از تصدی مقام اسقف اعظم کلیسای کنتربری خود را به پاسداری از امتیازهای کلیسا ملزم دید و درنتیجه در ۱۱۷۰م چهار نفر از شوالیه های دربار در کلیسای جامع کنتربری او را به قتل رساندند.

پیشنهاد کاربران

بپرس