دوک نشین بریتانی ( برتون: Dugelezh Breizh: Dugelezh Breizh ; فرانسوی: Duché de Bretagne : Duché de Bretagne ) یک ایالت فئودالی قرون وسطایی بود که تقریباً بین ۹۳۹[ ۲] تا ۱۵۴۷[ ۳] وجود داشت. محدوده و قلمروی آن شبه جزیره شمال غربی اروپا را می پوشاند که از غرب با اقیانوس اطلس و از شمال به کانال مانش محدود می شود. همچنین با رودخانه لوار در جنوب و نورماندی و سایر استان های فرانسه در شرق هم مرز بود. دوک نشین پس از اخراج ارتش وایکینگ ها از منطقه در حدود سال ۹۳۹ میلادی تأسیس شد. وضعیت دوک نشین، در قرون ۱۰ و ۱۱، از نظر سیاسی ناپایدار بود و دوک ها تنها قدرت محدودی را در خارج از سرزمین های شخصی خود داشتند. دوک نشین روابط مختلطی با دوک نشین همسایه اش یعنی نورماندی داشت، گاه با آن متحد می شد و در زمان های دیگر، مانند جنگ برتون و نورماندی، وارد درگیری آشکار می شد.
هنری دوم، پادشاه انگلستان در اواسط قرن دوازدهم به بریتانی حمله کرد و در سال ۱۱۵۸ بر اساس قراردادی با دوک کانن چهارم، کنت نانت شد. پسر هنری، جفری، از طریق ازدواج با کنستانس، دوشس موروثی، دوک بریتانی شد. آنژوین ها تا زمان فروپاشی امپراتوری خود در شمال فرانسه در سال ۱۲۰۴، کنترل بریتانی را در دست داشتند. سلطنت فرانسه تا پایان قرن سیزدهم نفوذ خود را بر دوک نشین گسترش داد. جنگ داخلی در قرن چهاردهم آغاز شد، زیرا مدعیان رقیب برای تصاحب دوک نشین در طول جنگ جانشینی برتون با جناح های مختلف مورد حمایت انگلستان و فرانسه رقابت کردند.
ماهیت مستقل دوک نشین پس از مرگ فرانسیس دوم در سال ۱۴۸۸ به پایان رسید. دوک نشین توسط دخترش آنا به ارث رسید، اما شارل هشتم پادشاه فرانسه ازدواج قبلی او را لغو و سپس خود با او ازدواج کرد. در نتیجه، پادشاه فرانسه عنوان دوک بریتانی را با استفاده از حق یوره اوکساریس ( به لاتین: jure uxoris ) را به دست آورد. پس از مرگ ملکه کلود فرانسه، آخرین دوشس مستقل، تاج دوک در سال ۱۵۳۲ از طریق رای املاک بریتانی با تاج فرانسه متحد شد. پسران او فرانسیس سوم، دوک بریتانی و سپس آنری دوم، پادشاه فرانسه در هر صورت با مرگ پدرشان اتحادیه شخصی ایجاد می کردند.
پس از انقلاب فرانسه و در نتیجه شکل های مختلف حکومت جمهوری خواه فرانسه از سال ۱۷۹۲، نظام départements ( یا بخش ها ) با نظام دپارتمان های فرانس جایگزین شد که تحت جمهوری پنجم فرانسه ادامه دارد. در دوران مدرن، بخش ها به مناطق اداری[ ۴] پیوسته اند، اگرچه منطقه اداری بریتانی کل دوک نشین قرون وسطایی را در بر نمی گیرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنری دوم، پادشاه انگلستان در اواسط قرن دوازدهم به بریتانی حمله کرد و در سال ۱۱۵۸ بر اساس قراردادی با دوک کانن چهارم، کنت نانت شد. پسر هنری، جفری، از طریق ازدواج با کنستانس، دوشس موروثی، دوک بریتانی شد. آنژوین ها تا زمان فروپاشی امپراتوری خود در شمال فرانسه در سال ۱۲۰۴، کنترل بریتانی را در دست داشتند. سلطنت فرانسه تا پایان قرن سیزدهم نفوذ خود را بر دوک نشین گسترش داد. جنگ داخلی در قرن چهاردهم آغاز شد، زیرا مدعیان رقیب برای تصاحب دوک نشین در طول جنگ جانشینی برتون با جناح های مختلف مورد حمایت انگلستان و فرانسه رقابت کردند.
ماهیت مستقل دوک نشین پس از مرگ فرانسیس دوم در سال ۱۴۸۸ به پایان رسید. دوک نشین توسط دخترش آنا به ارث رسید، اما شارل هشتم پادشاه فرانسه ازدواج قبلی او را لغو و سپس خود با او ازدواج کرد. در نتیجه، پادشاه فرانسه عنوان دوک بریتانی را با استفاده از حق یوره اوکساریس ( به لاتین: jure uxoris ) را به دست آورد. پس از مرگ ملکه کلود فرانسه، آخرین دوشس مستقل، تاج دوک در سال ۱۵۳۲ از طریق رای املاک بریتانی با تاج فرانسه متحد شد. پسران او فرانسیس سوم، دوک بریتانی و سپس آنری دوم، پادشاه فرانسه در هر صورت با مرگ پدرشان اتحادیه شخصی ایجاد می کردند.
پس از انقلاب فرانسه و در نتیجه شکل های مختلف حکومت جمهوری خواه فرانسه از سال ۱۷۹۲، نظام départements ( یا بخش ها ) با نظام دپارتمان های فرانس جایگزین شد که تحت جمهوری پنجم فرانسه ادامه دارد. در دوران مدرن، بخش ها به مناطق اداری[ ۴] پیوسته اند، اگرچه منطقه اداری بریتانی کل دوک نشین قرون وسطایی را در بر نمی گیرد.
wiki: دوک نشین بریتانی