هنرهای رزمی چینی

هنرهای رزمی چینی ( به چینی: 中國武術 ) به تمامی انواع هنرهای رزمی گفته می شود که از چین سرچشمه می گیرند.
کونگ فو یا ووشو عبارات عمومی هستند که به مرور زمان مترادف با هنرهای رزمی چینی شده اند. هر چند این دو عبارت تفاوت بسیاری در اصل معنایی با یکدیگر دارند. هر کدام از این دو لغت می تواند سنت های متفاوتی از هنرهای رزمی را توصیف کند و حتی می تواند در مفهومی غیر از هنرهای رزمی استفاده شود. سی ام ای C. M. A نام دیگری که گاه برای اشاره به هنرهای رزمی چینی کاربرد دارد.
در زبان چینی واژه کونگ فو اشاره به هر دستاورد شخصی یا مهارت پیچیده حتی در زمینه های کاملاً غیر مرتبط با هنرهای رزمی دارد. در مقابل ووشو یک عبارت دقیقتر در زبان چینی ماندارین است که می توان آن را به «هنر رزمی» ترجمه کرد. علاوه بر این عبارت ووشو امروزه اسمی برای یک ورزش کلاسیک و در عین حال بسیار مدرن است که مسابقات آن در دو بخش اصلی مبارزه، سانشو یا ساندا و فرم های با سلاح و بدون سلاح برگرفته از فرم های هنرهای رزمی چینی با نام تالو برگزار می شود. وینگ چون کونگ فو یا وینگ چون ووشو نیز یکی از اصیل ترین و قدیمی ترین فنون مبارزه و دفاع شخصی است که امروزه در سراسر دنیا و به شکل آکادمیک آموزش داده می شود. همچنین سبک جیت کان دو سبکی بسیار منحصر به فرد که توسط بروس لی یکی از بزرگ ترین اساتید رزمی قرن بنیانگذاری شد و زیر مجموعه فدراسیون جهانی ووشو اداره می شود.