همولوگ شدن یا همولوگاسیون سیفرت–گیلبرت ( به انگلیسی: Seyferth–Gilbert homologation ) یک واکنش شیمیایی بین یک آریل کتون 1 ( یا آلدهید ) با دی متیل ( دی آزومتیل ) فسفونات 2 و پتاسیم ترت - بوتواکسید برای ایجاد آلکین های استخلافی 3 است. [ ۱] [ ۲] دی متیل ( دی آزومتیل ) فسفونات 2 اغلب واکنشگر سیفرت–گیلبرت نامیده می شود. [ ۳]
به این واکنش ها همولوگ شدن یا همولوگاسیون گفته می شود زیرا محصول دقیقاً یک کربن بیشتر از ماده اولیه دارد.
پروتون زدایی واکنشگر سیفرت–گیلبرت A یک آنیون B ایجاد می کند که با کتون واکنش می دهد و اگزافسفتان D را تشکیل می دهد. حذف دی متیل فسفات E وینیل دی آزو میانی Fa و Fb را می دهد. تولید گاز نیتروژن یک وینیل کاربن G می دهد که از طریق مهاجرت - ۲٬۱ آلکین H مورد نظر را تشکیل می دهد.
• واکنش کوری–فوکس
• واکنش هورنر–وادزورث–امونز
• واکنش ویتیگ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه این واکنش ها همولوگ شدن یا همولوگاسیون گفته می شود زیرا محصول دقیقاً یک کربن بیشتر از ماده اولیه دارد.
پروتون زدایی واکنشگر سیفرت–گیلبرت A یک آنیون B ایجاد می کند که با کتون واکنش می دهد و اگزافسفتان D را تشکیل می دهد. حذف دی متیل فسفات E وینیل دی آزو میانی Fa و Fb را می دهد. تولید گاز نیتروژن یک وینیل کاربن G می دهد که از طریق مهاجرت - ۲٬۱ آلکین H مورد نظر را تشکیل می دهد.
• واکنش کوری–فوکس
• واکنش هورنر–وادزورث–امونز
• واکنش ویتیگ
wiki: همولوگ شدن سیفرت–گیلبرت