هفت تیر اپاچی

هفت تیر آپاچی. هفت تیر آپاچی یک تفنگ دستی است که چندین سلاح دیگر را در خود جای داده است که توسط چهره های دنیای زیرزمینی فرانسوی در اوایل دهه ۱۹۰۰ معروف به لس آپاچی بدنام شده است.
این طرح مربوط به دهه ۱۸۶۰ است و به لویی دولن نسبت داده می شود. این اسلحه تا پایان دهه ۱۸۷۰ تولید می شد. [ ۱]
آپاچی بر اساس اصل یک هفت تیر جعبه فلفلی با استفاده از یک کارتریج سوزنی کار می کند و دارای یک گردگیر بند انگشتی تاشو که دسته را تشکیل می دهد و یک چاقوی تاشو ابتدایی دو لبه دارد. [ ۲]
به دلیل نداشتن لوله، برد مؤثر هفت تیر بسیار محدود است. از آنجایی که اجزای تشکیل دهنده آن را می توان به سمت داخل به سمت سیلندر تا کرد، به راحتی در یک جیب پنهان می شود. مرسوم بود که یک محفظه خالی بدون فشنگ را زیر چکش بگذارند، زیرا اسلحه فاقد محافظ ماشه یا گیره ایمنی است. این سلاح به دلیل نداشتن دید جلو و عقب و لوله بسیار کوتاه آن نمی تواند به طور دقیق مورد هدف قرار گیرد. با وجود پتانسیل محدود، این هفت تیر در فاصله بسیار نزدیک مؤثر بود. برای بارگیری مجدد، سیلندر کارتریج باید خارج شود، دوباره پر شود و جایگزین شود.
رولور همچنین هنگام باز کردن لوله دارای محدودیت طراحی است، به طور پیش فرض لوله به سمت کسی که از بند انگشت استفاده می کند اشاره می کند. برای این کار، کاربر باید بند انگشت را بردارد، اسلحه را بچرخاند تا به سمت هدف حرکت کند و سپس شلیک کند. برخی سناریوهای دفاعی ممکن است آزادی زمان برای انجام چنین مانور درگیر را قائل نباشند.
گویا یک هفت تیر پارابلوم ۹×۱۹ میلی متری با طراحی مشابه ( اما بدون نام رسمی ) توسط کماندوهای بریتانیا در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت، اگرچه آمار دقیق در مورد تعداد تولید و جزئیات فنی هنوز برای عموم فاش نشده است.